Logowanie
Nie zarejestrowny?
Kliknij tu by się zarejestrować.
Kliknij tu by się zarejestrować.
Zapomniałeś hasła?
Zamów nowe tutaj.
Zamów nowe tutaj.
Rozwód jak wojna 2 Rozwód jak wojna Ostrzeżenia - forum ogólne Użytkownik RozwojZUchem Relatywizowanie aspołecznych ...
arkadius1970 DoMeL inaccessible Julia_ madziunia84 prelude sylwus| Aika | 27. Kwiecień |
| qwerqw | 27. Kwiecień |
| Naimad | 27. Kwiecień |
| Maniek | 27. Kwiecień |
| green_man | 27. Kwiecień |
123sprawdzam | 00:47:03 |
|
#
poczciwy | 01:41:57 |
|
Crusoe | 02:01:16 |
|
Kalinka93 | 02:35:09 |
|
heniek | 03:58:26 |
Witam, jestem tu nowa, zalogowałam się żeby ktoś może mi poradził co mam zrobić.
Wiesz coś o współuzależnieniu?
Wydaje mi się, że czekasz na jego przeprosiny, na powrót na łono rodziny. Podobnie jak przy piciu starasz się coś robić za niego. Dlatego będziesz cierpieć. Zmiany należy zacząć od siebie.
Cytat
to Twoje:
Cytat
Nie ma dla niego żadnego znaczenia. To Twój problem i Twój wybór, jak ma wyglądać Twoje życie. Już chyba wiesz, ze niczego nie doceni a jeszcze obarczy Cię winą za wszystko.
Po co chcesz z nią porozmawiać, żeby oddała Ci pijaka? każdą następną będziesz o to prosić ?
Teraz po trzech latach jego terapii, on nagle "urósł" twierdzi, że na wszystko zapracował sam, że sam przestał pić, jest mega nastawiony na siebie, nikt ani nic się nie liczy. Nie ma za grosz w sobie takiej życiowej pokory.
Co do współuzależnienia to tak rozpoczęłam terapię, niestety niedawno, także teraz już wiem, że zmiany muszę rozpocząć od siebie. Ten związek na tę chwilę raczej nie ma szans, ponieważ mój mąż zamknął się totalnie na moją osobę, wszystko co robię, czy mówię to jest wszystko źle. Także dlatego też uciekłam, bo kolejnych awantur już nie zniosę.
Zanim Twoja terapia odniesie skutek, zajrzyj na blog lub do książki " moje dwie głowy" . Znajdź siebie w opisach toksycznych związków. Ucz się 34 kroków.
nie bede Cie glaskac. Dluga droga przed Toba ale odniesiesz sukces.
Przede wszystkim absolutnie nie daj sobie wmowic, ze to Twoja wina.
Jestes wspaniala jesli bylas przy nim w wychodzeniu z nalogu. On juz nie pije, ale nie jest trzezwym alkoholikiem. Jest po prostu abstynentem. A to duza roznica.
Trzezwy alkoholik zmienia sie fizycznie czyli nie pije ale takze, albo przede wszystkim, psychicznie. Robi obrachunek moralny, naprawia krzywdy, pomaga.
Abstynent z koleji przestaje pic i czeka na gromkie brawa od swiata za jego wielki wyczyn. No bo przestal pic. Ale wewnetrznie wcale sie nie zmienia. Pozostaje caly czas z mentalnoscia alkoholika. A oni funkcjonuja na trzech podstawowych instynktach: wladzy i pozycji spolecznej, seksu i pieniedzy.
I to widze u Twojego meza. 3 lata od momentu kiedy przestal pic to swiezyna.
Alkoholicy funkcjonuja na duzych wahaniach emocjonalnych i osoby wspoluzaleznione razem z nimi. I nagle on przestaje pic. Cisza... spokoj... nuuuuda... zarowno dla niej jak i dla niego.
On wtedy moze szukac nowych mega wrazen. I niestety ty tez. Znowu macie, albo Ty masz karuzele emocjonalna ale juz bez alkoholu. I kolejna jazda. Mozesz miec nawet mysli "lepiej juz bylo jak pil. weidzialam czego sie spodziewac".
Powtorze raz jeszcze. Tu nie ma zadnej Twojej winy i nie daj sie wkrecic. A alkoholicy to mistrzowie manipulacji i klamstwa.
Chodz na terapie, duzo pisz, tutaj tez. I pamietaj. Nie ma Twojej winy!
Jestem z Toba
3maj sie!!!
dzięki wielkie za wsparcie. Temat wychodzenia z nałogu jest bardzo ciężką sprawą, ani te lata kiedy pił, ani te, kiedy wychodził z tego a raczej nadal wychodzi nie były i nie są łatwe. Oczywiście przemawia przeze mnie żal, że tyle poświęcenia i walki poszło na marne. Apologises dzięki za tytuł książki. Impac1 to co piszesz jest 100% prawdy, ogarnęła go nuda, cały czas słyszałam, że potrzebuje zastrzyku adrenaliny, żeby świat wokół niego szybciej się kręcił. No to teraz zafundował naszej rodzinie taką karuzelę, której nie można już zatrzymać.
Dziękuję wszystkim za podpowiedzi.
pozdrawiam
Kejt
muszę sobie to w głowie poukładać, ponieważ jestem w fatalnym momencie, walczę ze sobą, żeby go nie błagać, żeby był ze mną. Twierdzi, że nic nie może mi już dać, że nie wie czy za 10 lat zostając ze mną, nie powie, że zmarnował sobie życie. W każdej minucie powtarzam sobie musisz odejść, daj jemu odejść.... nie trzymaj się go na siłę. Tak jak Apologises napisał, traktuję to jak koniec świata, totalnie bez sensu, jak sobie z tym poradzić...????
Kejt
Układanie sobie wszystkiego jest konieczne i musi swoje potrwać. Nie przyspieszaj tego bo do niczego Ci się nie musi teraz spieszyć. Jeśli zaczniesz błagać, obiecywać że będziesz się jeszcze bardziej starała, zmienisz się dla niego - to i tak nic nie da poza Twoim upokorzeniem i odarciem z godności. A to bardzo boli i pozostawia w człowieku niesmak potężny, że dla kogoś takiego, kto tak Ciebie potraktował nieuczciwie, odarłaś się zupełnie z własnego ja. Ty będziesz go błagać, a on będzie jak niezadowolony urzędnik z wyższością Ciebie odpychał nawet na Ciebie nie patrząc.
Nie myśl o kochance i jej rodzinie bo sobie tylko dokładasz zmartwień.
A etap na jakim jesteś musisz po prostu przetrwać. Jedno czego musisz się trzymać to to, że w zdradzie Twojego męża nie ma absolutnie żadnej Twojej winy. To on zdecydował się na ten krok, nikt go na siłę nie pchał w ramiona koleżaneczki. To była jego świadoma decyzja. Niech to da Ci siłę do pokonywania każdego kolejnego dnia z coraz mniejszym wysiłkiem.
Postaw na siebie, być może będzie prosił o możliwość powrotu, sama zadecydujesz wtedy.
Kejt
Po dwóch tygodniach jak nie mieszka ze mną i z dzieckiem, mam wrażenie, że traktuje mnie jak wyjście awaryjne.
Proszę Was doradźcie mi czy mam w dalszym ciągu zachowywać "miłą powściągliwość" i nic nie mówić o rozwodzie, czy wręcz powinnam powiedzieć otwarcie, że wiem, że utrzymują kontakt i w związku z tym nie mogę w ten sposób żyć i muszę złożyć papiery rozwodowe. Oczywiście chciałabym, żeby wrócił, ale czy jest w ogóle taka szansa tego nie wiem. Dla mnie on obecnie gra na dwa fronty.
Rozumiem, że nikt z Was nie podejmie za mnie decyzji, chodzi mi o świeże spojrzenie na tę sprawę. Kompletnie go nie rozumiem i dlatego mam taki z tym problem. Dzień w dzień wysyła mi sygnały, że może nasze małżeństwo można uratować, ale w żaden sposób się nie deklaruje... Podczas tych dwóch tygodni nie było dnia, żeby nie zadzwonił czy nie też nie napisał.
Proszę Was o opinię, ponieważ sama nie wiem jak mam się zachowywać w stosunku do niego, żeby może nie zdusić ostatniej iskierki, która się tli.
pozdrawiam
Kejt
Trzymaj się - przebrniesz przez to i będziesz silniejsza.
Czemu nie wsłuchujesz się równocześnie w siebie? Czemu się odsuwasz w tych momentach, kiedy czujesz, że coś jest nie tak, kiedy czujesz się niekomfortowo?
Zachowywanie powściągliwości oki, ale po co to od razu nadgorliwość i dlaczego ma to być "miła" powściągliwość?
Komentarz doklejony:
*Czemu się NIE ODSUWASZ w tych momentach, kiedy czujesz, że coś jest nie tak, kiedy czujesz się niekomfortowo?
Najgorsze w tym wszystkim jest to, że człowiek daje się wciągać w te wszystkie manipulacje, nawet nie zauważam kiedy i jak to się dzieje i orientuję się, że znowu zrobiłam tak jak on chciał, tak jak jemu pasowało.
Staram się na to popatrzeć z boku i widzę gościa, który kompletnie nie szanuje moich uczuć, chce zasmakować wolności i jak będzie ok to tak zostanie a jak nie to przecież jest obecnie tak miło, ze zawsze może do mnie wrócić.
Ostatnio przeczytałam książkę "Miłość potrzebuje stanowczości" Pana Dobsona, w której jest bardzo wyraźnie nakreślone, że podstawą jest szacunek do samego siebie i to winno być moim celem. Nie ukrywam, że jest mi mega ciężko, ale cóż nikt nie mówił, że będzie kolorowo
dzięki za wsparcie, pozdrawiam
Kejt
Komentarz doklejony:
Amor, szczerze to sama się nad tym zastanawiam, dlaczego tak robię. Może chcę mu pokazać, że nadal jestem tą samą miłą, uśmiechniętą dziewczyną sprzed kryzysu. Żeby może odkrył mnie na nowo, ale Amor wiem, że nie tędy droga...
Trzeba się szanować. W teorii jak widać jestem świetna, gorzej z praktyką
pozdrawiam
Kejt
Cytat
Niech odkrywa, ale dlaczego miałby nie odkryć tej aktualnej Kejt?
Tej dziewczyny bogatszej o nowe doświadczenia, sprawdzonej w boju, radzącej sobie z bardzo trudną sytuacją i stającej na wysokości zadania, tej kobiety, która nawet w tak trudnej sytuacji walczy o niego i łaczące Was uczucie, tej osoby o wiele przez to wartościowszej?
Przeszłości już nie ma. Weź z niej to najlepsze i puść ją. Udawanie, że trudne wydarzenie nic nie zmieniły, są tylko próbą zaklinania rzeczywistości, zatrzymania przeszłości, które już nie ma.
Wszystko zmieniły. I jego i Ciebie także.
Dlaczego odkrycie tej obecnej Kejt, miałby być mniej wartościowe, niż odkrycie tej z przeszłości?
Cytat
Jak każdy z nas
Nie zmienia to faktu, że teoria jest od wskazania kierunku. Ot takie posiłkowanie się w drodze
Komentarz doklejony:
Jeśli potrzebujesz, aby Cię odkryła na nowo, a gość nie widzi teraz tego co traci, to na Ci ślepiec, który i tak nie dojrzy Twojej realnej wartości?
Komentarz doklejony:
*to na co Ci ślepiec, który i tak nie dojrzy Twojej realnej wartości?
Kejt
Komentarz doklejony:
Nie baw się z nim w słowne przepychanki typu,, sam wybrałeś, sam chciałeś" Niech on mówi, Ty pamiętaj co już powiedział
Cytat
Cytat
I to jest chyba Twój największy problem. Nie potrafisz się odnaleźć w obecnej sytuacji i zwyczajnie nie wiesz czego chcesz, bo najprawdopodobniej koliduje to z tym na co wpływu nie masz.
Im szybciej to rozróżnisz, zaakceptujesz i pogodzisz się, tym szybciej określisz, czego w tej obecnej sytuacji chcesz dla siebie, a na co na pewno godzić się nie chcesz.
Rozmowa z Twojej strony, będzie wówczas konstruktywna, a nie oparta na chciejstwie.
Cytat
Zamiast na meritum problemu, skupiasz siÄ™ na efektach emocjonalnych.
Czemu one mają służyć? Graniu na jego emocjach?
Wyładowaniu na nim Twoich własnych emocji, nieogarniętych przez Ciebie?
Wyładowując na nim nieopanowane przez siebie emocje, dajesz prosty sygnał, jestem nieogarniętą egoistką.
Jaki ma być efekt takiego sygnału?
Jedyną rzecz jaką powinnaś zrobić w tej rozmowie to wiedzieć czego chcesz, a czego nie. Przynajmniej w przybliżeniu.
I nic i niczego nie zakładać. Wsłuchać się w siebie i w niego, w gesty, w słowa, w atmosferę. I reagować adekwatnie do sytuacji, nie dając się przy tym ponieść emocjom, jeśli są negatywnie podbite. Tak aby była to dobra, wartościowa dla Was rozmowa, a nie stracony czas.
Komentarz doklejony:
Manipulowanie dzieckiem, jest nieodwracalnÄ… krzywdÄ… wyrzÄ…dzonÄ… dziecku.
Tobie nic do jego relacji z dzieckiem. Jest ojcem i jego świętym prawem, jest posiadanie kontaktu z dzieckiem.
Jeśli proponuje, abyście wspólnie z dzieckiem spędzili ten czas, tak aby ono czuło się bezpiecznie i aby to spotkanie dało dziecko poczucie, że rozwód rodziców nie jest końcem świata, bo rodzice dalej potrafią ze sobą normalnie i pozytywnie rozmawiać, to tylko dobrze o nim świadczy.
Spotkam siÄ™ z nim na neutralnym gruncie.
Nox na terapię chodzę, ale ze względu na okres wakacyjny regularne spotkania będę miała dopiero od września. Do tej pory miałam tylko dwa spotkania indywidualne, także niezbyt dużo. Nie ukrywam, że się w tym gubię. Nie wiem jak mam postępować. Wczoraj dzwoni i prosi o spotkanie niby w sprawie dziecka, a w weekend straszy, że popełni samobójstwo, chociaż uwierzcie mi nic nie powiedziałam, ale niestety zrobiłam, ponieważ złość wywołana była tym, że ja spotkałam się z przyjaciółmi a on siedział sam w wynajętym mieszkaniu (a koleżanka przecież ma rodzinę, więc weekendy ma zajęte). I w związku z tym, że ma takie jazdy emocjonalne, ja na 100% też daję się w to wciągnąć, chociaż staram się nad tym panować.
Macie rację, muszę się wsłuchać w siebie, robię to, ale cały czas dwa głosy mówią do mnie: jeden: odpuść, a drugi walcz o to
dziękuję Wam za komentarze, Wasze trzeźwe spojrzenie na sprawę ustawia mnie do pionu, faktycznie zachowuję się jak nieogarnięta dziewczynka, która chciałaby a się boi. Najlepsze jest to, że taka kompletnie nie jestem, to ta sytuacja spowodowała jakieś zaniki zdrowego myślenia u mnie.
dzięki jeszcze raz
Kejt
Cytat
Są takie rzeczy o które można i czasem warto zawalczyć. Jak np. ogarnięcie własnych negatywnych emocji, uregulowanie poprawne relacji, zaopiekowanie się wspólne dzieckiem i zapewnienie mu poczucia bezpieczeństwa, świadomości, że nadal jest kochane przez oboje rodziców.
Są też takie, na które kompletnie nie mamy wpływu.
Do takich rzeczy, które są poza naszymi staraniami, należy właśnie uczucie miłości.
Jak kogoś nie kochasz, to nie zmusisz się na siłę. Nie ma mocnych. Możesz taką osobę bardzo lubić, szanować, poważać, ale nigdy nie poczujesz, w obecności tej osoby, obezwładniającej radości w serduchu.
I to może być nawet złoty i wspaniały człowiek, ścielący Twoją drogę aksamitami i noszący Cię na rękach.
Cytat
Tu nie chodzi o zabieranie kontaktu.
Takie ograniczanie kontaktu i pogrywanie dzieckiem, to już jest dno kompletne i kanał totalny.
Tu chodzi o zwykłe dbanie o dobro dziecka i przyłożenie starań do niemieszania dziecka w sprawy dorosłych.
Zawsze możesz z nim pogadać o tym, że takie wspólne spotkania są na tą chwilę dla Ciebie trudne emocjonalnie. I zawsze możecie poszukać jakiegoś wspólnego rozwiązania dla tego problemu. To jednak powinno być poza dzieckiem. Dzieciak ma się nadal czuć zaopiekowany przez obydwoje rodziców.
Jeśli ktokolwiek decyduje się na to, aby odebrać dziecku spokój, bo stawia swoje nieogarnięcie i swój problem ponad dobro dziecka, powinien brać za to świadomą odpowiedzialność.
Trudne emocje mają najczęściej przebieg czasowy, wiec może warto się porozumieć w tej kwestii i znaleźć jakieś dobre rozwiązanie, by nie odbiło się zbytnim negatywnym echem na psychice dziecka.
To Wy jesteście dorośli. To jest Wasze dziecko. Wy zarządzacie.
Cytat
troszkÄ™ jesteÅ› skoro
Cytat
syn też się napatrzył,nasłuchał przez te lata,od kilku miesięcy tylko tamat się zmienił,atmosfera pewnie nie.
Syn jest duży i sam decyduje kiedy,ile razy spotka się z ojcem.Mało prawdodobne żebyś mogła go powstrzymać lu udałoby Ci się go zachęcić gdyby tego nie chciał.
Będzie to zależało od tego jak mąż się w roli ojca sprawdzał do tej pory.
Trzy tygodnie ,dwa krotkie spotkania z synem w okresie wakacyjnym/ gdy weekendy ma wolne od kochanki/ mówi samo za siebie.
Za to pełna kontrola nad Toba,szantaż i....stare zagrywki.
Cytat
trzeci powinien wrzeszczeć.odpuść,daj sobie czas,niczego nie musisz.