Logowanie
Nie zarejestrowny?
Kliknij tu by się zarejestrować.
Kliknij tu by się zarejestrować.
Zapomniałeś hasła?
Zamów nowe tutaj.
Zamów nowe tutaj.
Rozwód jak wojna 2 Rozwód jak wojna Ostrzeżenia - forum ogólne Użytkownik RozwojZUchem Relatywizowanie aspołecznych ...
Aika
Asiajoasia green_man kroliczek15 Maniek mariusz75 nadalkocham Naimad Olka28 qwerqw shayla| paranoiks | 28. Kwiecień |
| Melodi000 | 28. Kwiecień |
| lukas300000 | 28. Kwiecień |
| bee | 28. Kwiecień |
| malenka639 | 28. Kwiecień |
Obito |  |
|
Roszpunka19 | 00:42:18 |
|
#
poczciwy | 00:44:10 |
|
Crusoe | 01:15:03 |
|
milyfacet | 03:09:31 |
Piszę do Ciebie bo nie mam z kim pogadać. Wstydzę się opowiedzieć o tym komukolwiek. Tak więc zostałaś Ty, Ty która wiesz.
Nie będę złościć się na Ciebie obwiniać, oskarżać. Uważam, że to co się stało to tylko i wyłącznie jego wina. No i moja, bo doprowadziłam do takiej sytuacji, że zainteresował się inną kobietą.
Zresztą widziałam Twoje zdjęcie na Facebooku. Nie trudno się zainteresować.
Ja jestem starsza od niego więc tym bardziej od Ciebie, grubsza i brzydsza.
Zresztą teraz moja samoocena sięgnęła dna. I tak się też czuję.
Jednak kiedyś pokochał mnie, a przynajmniej tak mi się wydawało. Oboje byliśmy po przejściach. Myślałam, że nasza miłość jest wyjątkowa. Że jesteśmy dla siebie stworzeni, że taka miłość się nie zdarza.
Pomógł mi wychować moje dzieci którymi ich ojciec w ogóle się nie interesował. Pomógł mi przetrwać chorobę nowotworową. Sporo razem przeszliśmy. I dobrych i złych dni. 17 lat życia to kawał czasu.
Był moim sercem , moimi rękami, oczami. Był moim wszystkim. Myślałam, że nic już tego nie jest w stanie zniszczyć. Że tak już będzie do końca. Że taka miłość jak nasza przetrwa wszystko, a nawet jesli nie przetrwa to mamy na tyle szacunku do siebie , że nie będziemy się oszukiwać, zdradzać, kombinować. Zresztą to sobie obiecywaliśmy.
Nie wiem w którym momencie przestaliśmy pielęgnować i starać się o tą miłość, a w miejsce miłych słów zaczęły pojawiać się oskarżenia, pretensje, złości...
Żałuję, że tak się stało. Ale czasu cofnąć nie można.
Nie umiem wybaczyć zdrady. Nie umiem się pozbierać z tym wszystkim.
Jednego dnia wierzę, gdy mówi, że nic między Wami nie było.
Innego we śnie widzę Ciebie i jego w różnych intymnych sytuacjach.
Dopytuję się i jednocześnie modlę , żeby nic mi opowiadał, żeby jego odpowiedzi były spójne i logiczne, żebym w końcu uwierzyła, że nie było nic. Nawet jakby to prawdą nie było.
Mam piekło w głowie którego nie życzę nikomu. Nie mogę się pozbierać, nie mogę spać, jeść. Trudno robić cokolwiek. Nie wiem czy to kiedyś przejdzie, czy uda się zapomnieć.
Boli prawie tak jak niedawna śmierć Mamy
Nie wiem, czy chcę być z nim nadal czy wolałabym żeby odszedł.
Nie wiem co będzie dalej, jutro , pojutrze...
Czy nauczę się żyć z moim nowym mężem - kłamcą , zdrajcą i oszustem. Mężem, którego odkryłam dzięki Tobie.
Czy rozstaniemy się bo ja nie zniosę piekła w mojej głowie, a on tego piekła które mu robię.
Nie wiem po co napisałam do Ciebie.
Może chciałam od Ciebie usłyszeć że rzeczywiście nic nie było między Wami.
Może chciałam rozliczyć się w ten sposób z Tobą.
Może uświadomić Ci, że za nim stoi osoba , taka jak Ty kobieta, którą można skrzywdzić, stłamsić, upokorzyć...
Przecież też masz męża... Wyobraź sobie, że on...
Nie wiem po co napisałam.
Może i jestem żałosna.
Ale troszkę pomogło.
Cytat
Kataszka, moim zdaniem umiesz wybaczyć zdradę jeśli zechcesz. To wcale nie jest coś tak trudnego. Jest na to tylko jedna pewna metoda. Zdrada męża, partnera, musi przestać mieć aż tak nadane znaczenie, by nie było to takie wielkie wydarzenie.
Wiesz, my faceci jesteśmy prości. I jesteśmy prości również w naszych słabościach. Ktoś gdzieś kiedyś powiedział, że musimy być silni. Że musimy dawać sobie zawsze radę. Że gdy pojawiają się jakieś pokusy, to siłą woli będziemy odwracać wzrok, by nasze wbudowane od wieków instynkty nie poprowadziły nas za nimi ku innej. Jesteśmy słabi... i mamy prawo być słabi.
Twoje oczekiwania co do partnera życiowego, są takie jak nas wszystkich - to miało się nigdy nie zdarzyć. Po zdradzie, musimy się jakoś z tym pozbierać, piszesz, że Twoja samoocena legła w gruzy, bo to prawda... Twoja samoocena legła w gruzy, ale nic poza tym się nie zmieniło, włosy Ci nie wypadły, kilogramy się nie podwoiły, paznokcie nie wyrosły na metr... Dalej jesteś taką samą osobą, jaka była przed zdradą, która de facto staje się zdradą naszych własnych oczekiwań, co do wierności, szacunku dla nas, przywiązania - ze strony partnera.
Czy przez to, że tak strasznie się zawiedliśmy, choć w sumie bardziej na własnych oczekiwaniach wobec tego ideału, za jakiego braliśmy zdrajcę, powinniśmy ponosić tak straszną karę, jaką... sami sobie teraz wymierzamy po zdradzie?
Bo widzisz, to jest trochę tak, że aby wybaczyć zdradę, najpierw lepiej jest wybaczyć sobie własną naiwność i wiarę w zaufanie, że inny człowiek jest bez wad i bez pokus, którym przecież uległ. A przecież non stop ulegamy pokusom... I non stop podejmujemy rozmaite decyzje, które mają większy czy mniejszy wpływ na całe nasze życie... taki efekt motyla...
I ktoś musi Ci to powiedzieć - wybacz sobie swoją naiwność, swoje zaufanie - bo jak widać, były one zupełnie na wyrost, a czasem nie do zrealizowania. Daj prawo dla siebie i dla innych do ulegania własnym słabościom, oraz zrozum, że oni ulegają im w swojej niedoskonałości.
Tak, liczyłaś na ideał, a on wykazał się swoją męską niedoskonałością... Po prostu, nie ma ideałów, nie ma wiernych facetów, tak jak nie ma wiernych żon - bo wszystko zależy od sytuacji i zdarzeń, na które mamy tylko pewien pośredni wpływ - bo czasami pewne rzeczy dzieją się poza naszą kontrolą i tak szybko, że nie dane nam było dostrzec wszystkie zagrożenia i je zneutralizować.
Pamiętam kiedyś, była solidna zima, gdy moją Toyotę obsypał śnieg, który lekko się topił, a potem chwycił ostry mróz i to przymarzło. By wrócić do domu, wziąłem taką głupią plastikową szpachelkę od odszraniania szyb, szyby wyczyściłem, ale że na dachu i wszędzie leżała gruba warstwa śniegu z lodem, tą szpachelką usunąłem wszystko w miarę dokładnie. Po powrocie do domu i pozostawieniu auta w ciepłym garażu, nad ranem ukazał się okropny widok - cały lakier był mocno porysowany straszliwymi smugami pozostawionymi przez szpachelkę od szronu. Moja EX, wpadła w histerię, ryczała, wyła i krzyczała: "zniszczyłeś nasz piękny samochód". To był teraz paskudny lakier, oraz jej zachowanie.
Okazało się po chwili, że zadziałała dobra rada - szmatka polerska zmoczona w spirytusie, w magiczny sposób usunęła każdą rysę z lakieru, i auto po chwili znowu było bez rys. Poza jedną... na sercu.
Czasami sami w swoim życiu nadajemy bardzo wysokie znaczenie do zdarzeń, które w przestrzeni życia stają się z czasem... całkiem nieważne - a w każdym razie, takimi powinny w sumie być. Tylko, że nie jesteśmy na tyle silni, by radzić sobie z tymi wszystkimi emocjami, jakie muszą się pojawić w złych okolicznościach. Pozostaje więc tylko wsłuchać się w radę... odpuść, nie nadawaj temu co już się stało większego znaczenia, niż na to zasługuje. Bowiem przecież nie powinniśmy przejmować się zbytnio tym co już się zdarzyło, bo zawsze jest tu i teraz, i trzeba jakoś dalej żyć. A lepiej żyć normalnie, niż w samoudręczeniu. Dlatego, lepiej jest wybaczać, niż pielęgnować w sercu krzywdę. Dlatego mówię, machnij na to w końcu ręką, stało się, coś się rozbiło... to jakoś trzeba teraz poskładać, będzie mniej idealnie, ale co tam...
pisanie listów, takich listów pomaga, ale pisanie do siebie, nie do kochanki;
wiem z doświadczenia...
Cytat
Zresztą teraz moja samoocena sięgnęła dna. I tak się też czuję.
Nie wiem, czy Ci to cokolwiek pomoże, ale mój mąż zdradził ze starszą
Zdradzani są starsi i młodsi, chudsi i grubsi, ładni i brzydcy, tu nie ma reguły. Niepotrzebnie jej młodości, czy powierzchownej urodzie, nadajesz takie znaczenie, a tym samym ujmujesz sobie. Wiesz jak po tyłku dostało moje poczucie wartości, kiedy miałam świadomość, że zdradził mnie ze starsza kobietą i do tego jeszcze takim grubo tapetowanym pudłem?
Wiesz o tym, że niepotrzebnie minimalizujesz jej wady ( jak chociażby brak przyzwoitości, czy bezmyślność - bo takie cech na pewno posiada osoba wchodząca z buciorami w cudzy związek), a maksymalizujesz? A przecież nawet przez to, jak do niej piszesz, rysuje się niezwykle wrażliwa, bogata wewnętrznie i bardzo szlachetna kobieta.
Ja jestem pod szczególnym wrażeniem, bo ja mam trudność w znalezieniu w sobie takiego wewnętrznego kobiecego piękna, pełnego łagodności i szlachetności.
Ja po zdradzie mojego męża odkryłam w sobie mordercę. I ta świadomość tej zwierzęcej części natury wbijała mnie w jeszcze większy mętlik psychiczny. Ja czułam wewnętrznie, że jak dorwę lampucerę w swoje ręce, to zabije. Rozszarpie, przegryzę grdykę, zaraz po tym jak poodgryzam jej uszy. Przerażało mnie to, ale chciałam poczuć jej krew w swoich ustach i splunąć jej nią w twarz. Śniłam o tym, że ją dopadam i walę głową o ziemie, ścianę, cokolwiek pod ręką, tak mocno, że miażdżę ją na placuszek. Budziłam się zlana zimnym potem, ale z poczuciem spełnienia.I to no mnie przerażało i zawstydzało, budziło niepokój. Miałam ogromny problem z odnalezieniem w sobie tej szlachetności, którą Ty w sobie zwyczajnie posiadasz. I jest w Tobie, pomimo widocznego żalu i gniewu, taka lekka.
Z drugiej strony ja całe życie nosiłam w sobie piętno mojej babci i jej wymordowanej rodziny. Babcia jako jedyna ocalał, sprawców nigdy nie ukarano.Mój ojciec zapłacił ogromną cenę, za te traumatyczne wydarzenia,które przeżyła jego matka, a moja babcia. I ja całe życie płaciłam. I ta zdrada, najbliższej mi osoby, męża, któremu ufałam bezgranicznie (który dawał mi na co dzień tyle ciepła, wsparcia, poczucia bliskości), rozwaliła mnie psychicznie kompletnie. Wzbudziła zwierzęcą agresję. Jestem ofiarą gwałtu, sprawcy nie ukarano, nie otrzymałam pomocy, kiedy jej najbardziej potrzebowałam. Zeszło się we mnie poczucie wściekłości za bezkarność i bezmyślność wyrządzających krzywdę z ogromem miłości, jaka czułam do najbliższej mi osoby.Pomogło dopiero wybaczenie. A uwierz byłam w stanie zabić, chciałam zabić, pragnęłam zabić, potrzebowałam poczuć krew. Stąd odnalezienie w sobie wybaczenia, serdecznie Ci życzę, bo zwyczajnie pomaga. Ściąga z człowieka ogromny ciężar.Daje nowe, czyste życie bez obciążeń.
I pozostaje pod wrażeniem szlachetności która musi być w Tobie ogromna skoro tak wyraźnie nawet przez ten list się przebija. Wszystkiego dobrego Kataszka
Komentarz doklejony:
Zrozumieć, wybaczyć i odejść - to najlepsze co można zrobić
Komentarz doklejony:
(ewentualnie można spróbować zostać z kimś, kto naprawdę żałuje wyrządzonego zła i sam od siebie stara się naprawić wyrządzoną krzywdę, dokonać jakiejś zmiany na lepsze)
Jutro idę do psychologa. Może jakoś uporządkuję to wszystko. I sama dowiem się czego chcę.
Mąż czasem skamle, czasem oskarża że to moja wina... Fakt, że nasz seks ostatnio był słaby i coraz rzadszy. Zawsze potrzebowałam silnych doznać, emocji, wrażeń. Mąż zaczął mieć problemy z erekcją. Nie zaczepiałam go żeby nie stawiać w niezręcznej sytuacji. Żeby nie było mu przykro że chęci są a możliwości coraz słabsze. Czekałam, żeby on zaczynał. I doczekałam się kochanki.
Twierdzi, że nic nie było bo się wstydził i bał, że wyjdzie na impotenta. Twierdzi, że chciał tylko sprawdzić czy "kręci" go inna kobieta.
Seks był dla mnie zawsze bardzo ważny i istotny.
Teraz , po tej zdradzie seks jest super. Kochaliśmy się tego dnia kiedy zdrada wyszła na jaw. Po ostrej kłótni. Było super. Zawsze zresztą lubiłam z nim seks na zgodę, bo wtedy było lepiej niż tak na co dzień, po bożemu.
Kochamy się teraz prawie codziennie. Nie umiem zrezygnować. Mąż bardzo się stara. Paradoksalnie zdrada przynajmniej w tym pomogła.
Całe piekło dzieje się w mojej głowie. Mam nadzieję, że psycholog pomoże mi się z tym uporać.
Nie określiłam czy chcę z nim być czy nie. Powiedziałam mu , że muszę przemyśleć czy chcę i umiem żyć z nowym mężem - zdrajcą i kłamcą do którego nie mam za grosz zaufania.
Ale tak prawdę powiedziawszy nie mam dokąd iść. A on odejść nie chce.
Poza tym zaczynać życie na nowo w wieku 50 lat.
Tak więc pewnie zostaniemy razem.
On będzie jak do tej pory bagatelizował, bo przecież cały czas udaje że nic się nie stało, ja może uporam się z koszmarem w mojej głowie.
I wrócimy do normy.
Czytam Wasze historie i wiem, że zostając z nim będę musiała szykować się na kolejną zdradę.
Nie umiem przeszukiwać telefonu, grzebać w mailach, śledzić.... Zawsze uważałam to za zachowanie poniżej mojej godności. Teraz może się nauczę.
Staliśmy się rzeczywiście nowymi, innymi ludźmi. On już nie taki idealny jak myślałam. Zwykły facet któremu duży dekolt i czerwone pazury kręcą w głowie. Ja też nie.
Jaka wyjdę z tej historii ? Jaka będę ?
Może już nie będę taka szlachetna jak mnie widzisz Amor.
Doskonałość:kapitulacja. Tu się poddaję, nie znam tych naprawdę doskonałych. To psikus jaki robimy sobie sami. A tych, którzy twierdzą, że są doskonali warto się bać.
Takich psikusów w historiach forum jest mnóstwo. Ileż to kochających ponad wszystko nie potrafiło wybaczyć, ileż twardo stąpających po ziemi wybaczania się nauczyło. I tak naprawdę nie chodzi o to jak bardzo zawiodłaś się na partnerze, a na ile znasz siebie.
Cytat
jej nie zrobisz? nie jej,sobie tego nie rób, bo jak pisałam, ulżysz sobie na chwilę, może i będą z tego jakieś konsekwencje, bo wyślesz ten list do pracy, ale większe poniesiesz Ty sama, poniżysz się i zostanie Ci niesmak;
kolejna kwestia, rozpętasz wojnę, bo jeśli mąż się o tym dowie to może stanąć w jej obronie, chociaż, wiele się wtedy w takich sytuacjach można dowiedzieć,
chociażby z emocji jakie będą temu towarzyszyć;
moze to być dla Ciebie trudne, nie dokładaj sobie jeszcze więcej problemów;
Cytat
każdy wiek jest dobry, bo nie wiesz czego możesz siebie pozbawić, a zostawać z kimś tylko z powodu wieku i strachu przed życiem innym, bez niego, na nowo, nie jest żadnym argumentem, kto wie co jeszcze na Ciebie czeka;
Cytat
to nie jest reguła, teraz już wiesz, że jest takie ryzyko, ale nikt nie powiedział, ze się musi zdarzyć, nie zakładaj z góry powtórki z rozrywki,
zawsze lepiej widzieć szklankę do połowy pełną; myśleć pozytywnie
Cytat
Wyjdziesz inna, dojrzalsza, pokorniejsza, z kolejną mądrością na koncie, że nic nie trwa wiecznie, nikt nie jest ideałem, człowiek popełnia błędy, ale ważne, zeby z tego wyjśc i iść dalej, razem czy osobno, ale do przodu.
Cytat
Nie określiłam czy chcę z nim być czy nie. Powiedziałam mu , że muszę przemyśleć czy chcę i umiem żyć z nowym mężem - zdrajcą i kłamcą
no przecież żyjesz,Może psychicznie nie jest lekko ale fizycznie co się zmieniło oprócz braku zaufania?lepszy seks?
Cytat
bez względu na jej wiek,kolor włosów,figurę to nie ona Cię skrzywdziła.
Sama byś się upokorzyła wysyłając ten list do niej.
Partner sam Ci powiedział czy dowiedziałaś się z korespondencji,Zdrada to była wyłącznie jego inicjatywa?
ładnie piszesz ale jak powiedzieli przedmówcy niepotrzebnie postrzegasz kochankę swoją miarą. Faktem jest że to nie ona Ciebie zdradziła, faktem jest że mąż okazał się mało wartym człowiekiem. I faktem jest też to że to nie jest wartościowa osoba która zrozumie, pochyli się powie przepraszam byłam udziałowcem rozpadu Twojego małżeństwa. Sama odpowiedz sobie na pytanie jakim człowiekiem trzeba być aby włazić (nawet zaproszonym) w cudze życie, rodzinę, dzieci? Kimś wartościowym? Nie sądzę. Nie raz mówimy że za zdradę odpowiada zdrajca, za kryzys często oboje. A kochanek/kochanka są niczemu niewinni. Nigdy nie chcę się z tym zgodzić. Nie ponosi winy wobec nas wobec najzwyklejszej ludzkiej przyzwoitości, ogólnie pojętej przyzwoitości już nie koniecznie.
A te kochanki które "rozumieją" w czym brały udział to te kopnięte w pupcie. Te gdzie mąż wybiera jednak "woła ministra". Wtedy to płaczą jak to zostały oszukane i przestrzegają innych. Nie ma czegoś takiego jak niewinna kochanka/kochanek jedyny wyjątek nieświadoma kochanek.
Nieświadoma czyli taka która wie że facet jest po rozwodzie (separacje w 99% to bajki). Co drugi łowca na portalach jest w separacji ciekawe czemu nie po rozwodzie???
Odnośnie wieku wyglądu. Zadam pytanie ilu naszych zastępców wyglądało lepiej niż my, było lepszymi rodzicami, lepiej zarabiali?
Mogę zacząć. gorzej wyglądał, miał niższe wykształcenie, był beznadziejnym ojcem, samochód miał wartość moich wydatków na paliwo.
I to też niestety standard. W większości nie zdradzają nas z lepszymi, ładniejszymi. Zdradzają aby pozwolić sobie poczuć ten dreszczyk, tajemniczość. Jak myślisz czemu tyle ich związków się rozpada (jeżeli decydują się być z sobą). Bo życie to nie romans, czy Grey, życie to stawianie czoła normalnym problemom i rozwiązywanie ich. Kochanka bez otoczki już nie jest tak atrakcyjna jak wypomadowana pani na randce we dwoje, książe na białym koniu nie jest nie jest księciem. Ma humory, poci się, z higieną też różnie bywa. Lubi spędzać czas przed TV z piwkiem w dłoni. To już nie jest sytuacja gdy mamy księżniczkę/księcia ale normalnego człowieka z jego wadami. I czasami te nasze które urastały do granic absurdu przy ich wadach są niczym ważnym.
Czy intruza, nieproszonego gościa zaprasza się na bankiet? Raczej nie. Wysyłając list nadałabyś tej osobie znaczenie - czy tego chcesz?
"Teraz , po tej zdradzie seks jest super. Kochaliśmy się tego dnia kiedy zdrada wyszła na jaw. Po ostrej kłótni. Było super. Zawsze zresztą lubiłam z nim seks
na zgodę, bo wtedy było lepiej niż tak na co dzień, po bożemu".
Może takich mocnych wrażeń Wam brakowało? Oby nie do następnego razu...
Cytat
Mogę zacząć. gorzej wyglądał, miał niższe wykształcenie, był beznadziejnym ojcem, samochód miał wartość moich wydatków na paliwo.
I to też niestety standard.
Co jakiś czas to przytaczasz, ja żałuje, że nikt mi na to nie zwrócił uwagi zataz PO;
Zaoszczędziłbym być może sobie obtarcia brzuszka i nie tylko szybując w okolicach zera absolutnego; A może to było by za proste, może trzeba było tak się poczuć, żeby móc obiektywnie rozejrzec się do okoła, bo człowiek nigdy o takich rzeczach nie myślał ?
Mierzymy pod swoim kątem czyli zdradza z kimś lepszym. Rezygnuje z nas dla kogoś lepszego. Tylko i wyłącznie nasze logiczne myślenie. Bo przecież dla gorszego nas nie zostawi. Głupi by był. Nic bardziej mylnego. wygląd nie ma z reguły nic do rzeczy. Jest po prostu inny.
Komentarz doklejony:
No jagoda tak już jest. Próbujemy wyjaśnić koleżance że nie o wygląd ani wiek chodzi. Po prostu o inność, monotonnie, czasami znudzienie. A najczęściej o zwykłą głupotę.
:niemoc
Teraz fizycznie jest super. Miodowy miesiÄ…c.
Poprosiłam o szczerą rozmowę. Powiedziałam, że jak mi opowie co było i ile i jak to będę wiedziała z czym mam się zmierzyć teraz. I jeśli poradzę sobie i będziemy razem nie będę wracać do tematu i mu dokuczać.
Opowiedział. I jeśli to prawda co opowiedział poradziłabym sobie z tą zdradą.
Ale nie byłabym sobą gdybym jego wersji nie chciała skonfrontować z jej wersją.
Pomyślałam, że mogłabym do niej zadzwonić, spotkać się.
Wiem, że to chyba jeszcze gorszy pomysł niż wysłanie tego listu, ale nie mogę przestać o tym myśleć.
Komentarz doklejony:
Skonfrontować to musisz się przede wszystkim ze sobą.
Dobrze, że otwieracie mi oczy, bo w mojej głowie jakieś piekło i czarne dziury...
Czy w końcu obraz męża całującego inną kobietę zniknie spod moich powiek ?
Póki co kochamy się we trójkę. Jest cały czas w mojej głowie. Nie umiem jej wyrzucić.
Czy psychoterapia pomoże ?
Indywidualna czy par ?
Mąż w tej chwili zgodzi się na wszystko. Twierdzi że jeśli ma mi to pomóc to zrobi wszystko.
Tylko czy pomoże ? Kupa kasy pójdzie na taką terapię
Macie doświadczenia ?
Znajdź przede wszystkim psychologa, który ma dobrą opinię jako terapeuta. Ja uważam, że w sytuacji kiedy zdradził partner, lepszym jest terapeuta mężczyzna. Poszukaj jednak głównie takiego, który będzie, oprócz posiadania dobrej oceny środowiska, budził Twoje i Twojego męża zaufanie.
Mi terapia par bardzo pomogła. Wzmocniła, postawiła na nogi. Dzisiaj paradoksalnie mogę powiedzieć, że cała ta sprawa bardzo mnie wzbogaciła.Wniosła we mnie i w moje życie wiele pozytywnych rzeczy. Moje życie stało się jeszcze bogatsze, radośniejsze. Kiedy po zdradzie usłyszałam od psychologa, że są pary które zdrada zbliża i potrafią po zdradzie wybudować nowe, zdrowsze i pełniejsze związki, myślałam, że sobie ze mnie kpi. Okazało się prawdą. Zyskałam po tych przejściach większy spokój ducha i siłę. Odzyskałam najważniejszą miłości mego życia
Co więcej, nawet gdyby teraz mój mąż zdradzi ponownie, nie jest mnie już stanie skrzywdzić. Liczę się z tym, bo już wiem, co jest jego słabością i spokojnie pomogę mu wręcz wtedy odejść. Dosłownie z całusem w czoło, podaniem ręki na pożegnanie, uśmiechem
Terapia zmieniła także życie mojego męża. I to w widoczny sposób. Jest zdecydowanie bardziej zaangażowany w dom i wzbogacanie naszego wspólnego życia. Robi bardzo wiele, aby naprawić wyrządzoną krzywdę. Zdecydowanie lepiej się rozumiemy. Odczuwam, że dojrzał, wydoroślał i tym samym zmężniał. Zawsze by troskliwym i dobrym mężem, ale teraz jest zdecydowanie bardziej odpowiedzialny. I co najważniejsze, akurat w naszym związku, potrafi się bardziej otworzyć i samodzielnie podejmować decyzje.
Jedyny minusik, to zrobi się bardziej zazdrosny i uparcie zapina mi górne guziki w koszulowych bluzkach, czy też towarzyszy we wszystkich wyjściach
Ja terapię gorąco polecam. A to ile wydacie kasy, zależy też w głównej mierze od Was. Na ile intensywnie będziecie sami nad sobą pracowali. W moim odczuciu , czy to indywidualna, czy dla par, robisz to i tak dla siebie. I jeśli tylko partner ma ochotę i wyraża zgodę, to lepsza jest terapia dla par. I bardziej interesująca
Komentarz doklejony:
p.s. sorry za błędy, to wynik mojego niechlujnego pisania w pośpiechu i brak możliwości edycji
Cytat
Taka tam drobnostka;
Praktyczne znaczenie majÄ… dolne guziki
Ja nie namawiam bo do tego są potrzebne mocne nerwy i umiejętność blefowania. Ale kto chętnemu zabroni?
Komentarz doklejony:
Nox, a Tobie to coś dało?
W każdym razie, jak zobaczyłam sms od kochanki ( "miło było dziś z tobą"
Cytat
Komentarz doklejony:
Jestem najlepszym przykładem, że wierność może być przejawem głupoty. I piszę to ku przestrodze tych wszystkich, którzy mają w swoich związkach do czynienia z "aseksualnymi" . Bez sensu te wasze męczarnie i tortury. Na końcu i tak się okaże , że mieliście do czynienia albo z homo, albo z permanentnym zdradzaczem, albo z pierwszym i drugim w jednej osobie.
W najbardziej kuriozalnym przypadku możesz dostać odpowiedź, coś w stylu:
"Wiesz dobrze, że gdyby to ode mnie zależało, już by cię w naszym życiu nie było. Zależy mi jednak na naszym mężu. Jego szczęście jest dla mnie najważniejsze, a skoro ty potrafisz dać mu choć namiastkę szczęścia, nie mogę go ciebie zbyt gwałtownie pozbawić"
Kochanka to wbrew obiegowym opiniom, kobieta nie pozbawiona rozumu. Ona dobrze wkalkulowała w swój układ z Twoim mężem podobny scenariusz. Czasami gotowa jest latami stać w cieniu i godzić się na niedoskonałości niebycia żoną Twojego męża, bo ma jakieś priorytety. Ty ich nie znasz.. I lepiej żebyś nie znała.
Szczerze? Ja byłabym ostrożna w dawaniu bonusu w postaci zaufania czy szansy, człowiekowi który zdradził i to z regularną kochanką. Przecież Cię okłamywał, oszukiwał, mataczył i poniżał uznając za gorszą od tamtej. Chcesz ciągle ufać zdrajcy? Przecież los pozwolił spojrzeć Ci za kurtynę, już wszystko wiesz. Wiesz, że człowiek z którym dzieliłaś łoże i stół, siedzący z Tobą przy niedzielnym śniadaniu np. i patrzący Ci w oczy, myślami był tylko z tamtą. To do tamtej wysyłał ostanie myśli przed zaśnięciem, gdy Ty troskliwie okrywałaś go wspólną kołdrą, by nie było mu zimno w waszym wspólnym łóżku.
Myślisz, że można to zapomnieć? Udać, że tego nie było? Żyć dalej jak z kredytem zaufania, który często po krótkim czasie niestety, zostaje postawiony w stan natychmiastowej wymagalności. Ludzie mają prawo do popełniania błędów.,. Tylko co jest tutaj błędem? Bo jeśli ktoś robi coś w chwili słabości, raz i tego żałuje, to rozumiem, że może dostać karę w zawieszeniu i szansę powrotu na dobra drogę. Jeśli jednak jest to przestępstwo z premedytacją, trwające długo i podle niszczące wasze małżeństwo i Ciebie jako kobietę... To myślisz, że to iż to odkryłaś sprawi, ze Twój mąż jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki zmieni się na powrót w zakochanego w Tobie anioła?
Raczej przekalkuluje i przeliczy co mu się bardziej opłaca, głównie materialnie. I zrobi to, na co czekasz... bo ma tę przewagę nad Tobą, że Ciebie zna od podszewki. Ty go dopiero poznajesz, bo dotąd żyłaś z czystym wyobrażeniem o swoim mężu.
Wiesz, ktoś kiedyś powiedział; Jeśli w życiu żonatego mężczyzny pojawia się kochanka, a on musi między tymi kobietami wybierać, to niech z zamkniętymi oczami idzie za tą drugą. Bo gdyby kochał tę pierwszą, to ta druga nigdy by się w jego życiu nie pojawiła.
Komentarz doklejony:
Dobrze, że zabrałaś głos w tej sprawie, przedstawiłaś inną perspektywę...
Cytat
Jagoda odpowiadam z opóźnieniem ale nie zawsze mam dostęp do komp a pisanie w telefonie dłuższych tekstów mnie dobija.
jagodalesna;
Cytat
Dało.
Wyszłam za mąż za tego /a nie żadnego/ faceta przede wszystkim dlatego ze widziałam w nim szczerego do bólu,dobrego,uczciwego człowieka.
Mnie sama miłość by nie wystarczyła,na małżeństwie mi nie zależało,dzieci nie brałam/długo/pod uwagę.Tak że teorie na temat faceta w postaci łupu i planu rozrodczego w moim przypadku się nie sprawdzają.
Brałam pod uwagę zdradę w zwiazku , 2 lata po ślubie /kiedy zdrada wypłynęła w naszym środowisku/prosiłam o szczerość gdyby u nas tak było.
Nie brałam jednak pod uwagę kłamstw,krętactw itd.
I to co było najważniejsze dla mnie w związku/szczerość,zaufanie,przyjaźń/ szlak trafił.
Jest takie zdanie które wpisywane w historie które czytam przyprawia mnie o ból w stawach skroniowo-żuchwowych.....,,porozmawialiśmy szczerze...."
Po zdradzie,oszustwie,wypłynięciu na powierzchnię hazardu,...dla mnie takie słowa to banał.Tym bardziej że ,,oszukujący"dla naszego/jak twierdzi później dobra/zatrzymuje kawał historii dla siebie.
Dlatego ta konfrontacja była mi potrzebna.
Jeżeli ktoś mija się z prawdą przez kilka miesięcy czy lat to o jakiej szczerości on może mieć pojęcie??Ja należę do tych którzy chcą wiedzieć o czym rozmawiają.
Kochanka/nek nie będąc przygotowaną na pytania ,nie wiedząc ile wiemy od partnera ,z wywiadu środowiskowego/choćby to był blef/ powie to czego nie dopowiedział partner.
Byłam po kilku chamskich sms-ach od ,,poszkodowanej"
Mój mąż brał całą winę na siebie,ona była chodząca niewinnością.
Taki mi obraz przedstawił że aż się o nią martwiłam i to był drugi powód dla którego chciałam się spotkać.Chciałam zweryfikować ten obraz z tym co wiedziałam.Nie pomyliłam się w ocenie sytuacji ,drugie spotkanie zainicjowała ona.
Sybilla odpowiada jednak na temat pisania listów. I tu się zgodzę. Tylko utwierdzi ją (kochankę) jaka jest wyjątkowa, odda męża lub nie jak się znudzi. Sens pisania listów, jak dla mnie jedynie taki -"gdy dorwę cię w swoje łapy przegryzę ci grdykę"
Jeżeli dziewczyna chce czuć się jeszcze gorzej może pisać jeżeli liczy na efekt - nie ma takiej opcji.
Powiem to co nie raz piszę ludzie tacy jak jej mąż, kochanka nie szanują normalnych ludzi. Tacy jak oni boją się "potworów" które stworzyli. I tylko takich szanują. Nie wierzę że był bym tu i teraz tam gdzie jestem. Też prosiłem, zaklinałem na dzieci.
Wiecie co dało wymierne efekty? To że zacząłem myśleć o sobie, to jak zacząłem bez mrugnięcia okiem rozwalać cały misterny plan (którego nie byłem elementem). I na koniec.... Nie widziałem przeciwnika tylko przerażoną kobietę, kmiota wtedy nie zdążyłem obejrzeć (zawinął płetwę jako pierwszy), w następnej kolejności całe towarzystwo co do dawało takie wsparcie.
Nie błaganie, ale walka. Nie o małżeństwo ale o zachowanie resztek tego co z nas zostało. Jeżeli zdrajca chce możemy pozwolić mu zostać z nami (MY możemy pozwolić) nie odwrotnie. Błaganie = powtórka lub podziemie.
Tak to mogłabym streścić.
"Wyszłam za mąż za tego /a nie żadnego/ faceta przede wszystkim dlatego ze widziałam w nim szczerego do bólu,dobrego,uczciwego człowieka.
Mnie sama miłość by mi wystarczyła,na małżeństwie mi nie zależało,dzieci nie brałam/długo/pod uwagę.Tak że teorie na temat faceta w postaci łupu i planu rozrodczego w moim przypadku się nie sprawdzają".
I tak sobie myślę, że "zdrada z rąk" tych uczciwych, dobrych i lojalnych mocno boli... W model Piotrusia Pana, bawidamka i pokrewne hybrydy opcja zdrady wpisuje się płynnie. Aczkolwiek nigdy nie można się na to skutecznie przygotować...
Dobrze, że zabrałaś głos w temacie konfrontacji.
Cytat
Oj tam... oj tam...
I to samo przecież ze zdradą. Zdrada to cios, którego nie oczekujesz. Jeśli poznasz dobrze swojego partnera, to nigdy Ci takiego ciosu nie zada. Więcej czujności, intuicji i uważności, zamiast różowych okularów. Takiej zwykłej, zachowawczej.
Najtrudniej wybaczyć sobie, że zaślepieni różowymi okularami, z lenistwa, głupoty, ślepoty, braku doświadczenia,czy czego tam jeszcze, nie potrafiliśmy ochronić najważniejszej osoby w naszym życiu. Samego siebie.
cyt:
"I to samo przecież ze zdradą. Zdrada to cios, którego nie oczekujesz. Jeśli poznasz dobrze swojego partnera, to nigdy Ci takiego ciosu nie zada. Więcej czujności, intuicji i uważności, zamiast różowych okularów. Takiej zwykłej, zachowawczej."
Możesz z kimś beczkę przysłowiowej soli zjeść i go nie będziesz dobrze znała. Poza tym ludzie się zmieniają. Ten skromny, zawstydzony okularnik, student prawa, z którym jadałaś makaron z oliwą na studiach, po dwudziestu latach zamienił się we wziętego adwokata w najlepiej skrojonym garniturze i niezłej furze (sorry za rym warszawski, tak mi jakoś wyszło ).
Lepiej wtedy od różowych okularów działa np. GPS w samochodzie takiego męża.
Jeśli poznasz partnera, to nigdy ci takiego ciosu nie zada?
Zada ci tym bardziej, im wydaje ci się że lepiej go znasz. To taki trik zdradzaczy
Na tym właśnie polega zdrada.
Tobie może śledzenie partnera nie uwłacza, mi np tak
Komentarz doklejony:
Jeśli osobę dobrze znasz, to wiesz czego możesz się po niej spodziewać. Widzisz ją wówczas razem z jej wszystkimi wadami i słabościami. Widzisz jej rzeczywisty obraz i to jak się rozwija w czasie, a nie złudzenie.
Ogólnie wszyscy wiedzą jak wygląda koń
I wszyscy ogólnie wiedzą, czego się można po nim spodziewać.
Cytat
Poznajesz poprzez zmysły, tylko ich ułomność może stanowić Twoje ograniczenie w poznawaniu świata. Przypisywanie drugiej osobie odpowiedzialności za Twoje poznanie i doświadczanie, jest totalnym nieporozumieniem. I zwykłą ucieczką od odpowiedzialności.
Cytat
czy to znaczy, że jeden z nich ujeździł krowę?
Cytat
I wszyscy ogólnie wiedzą, czego się można po nim spodziewać.
Raz piszesz, że trzeba mieć doświadczenie ze zwierzętami, a wcześniej że zdrada, to cios którego nie oczekujesz...
No to jak jest: Masz to doświadczenie, czy go nie masz?
Dobranoc.
Cytat
Cytat
Co ma doświadczenie, wyniesione z obcowania ze zwierzętami, wspólnego z ciosem, jakim jest zdrada?
Cytat
Powiem szczerze, przyprawił mnie ten wpis o atak śmiechu. To porównanie nie jest chyba najlepsze. Myślę, że każdy kto uczy się ujeżdżania, zaczyna od "chabet" i nie ma najmniejszych szans na to by dosiąść "rączego, dzikiego rumaka". I każdy komu udało się ujeździć "rączego, dzikiego rumaka", czuje się taka samo usatysfakcjonowany, jak wtedy gdy po raz pierwszy ujeździł "chabetę". I niewątpliwie była ona dla niego wówczas "rączym, dzikim rumakiem".
Cytat
Zdrada jest ciosem, którego nie oczekujesz. Dlatego jest zdradą. Jeśli dobrze poznasz swojego partnera, to nigdy Ci takiego ciosu nie zada, bo znając go bardzo dobrze wiesz, czego się możesz po nim spodziewać
Cytat
tak
Komentarz doklejony:
Sama osobiście przegapiłam ostry spadek poczucia własnej wartości u mojego partnera, który przez lata był wspaniałym mężem, czułym, opiekuńczym, pomocnym, oddanym, bardzo pracowitym i skupionym na domu, a nie jakimś gorszym gatunkiem człowieka z tych zwanych zdrajcami. Co więcej, śmiem twierdzić, że każdy z nas w określonych warunkach może się zagubić, popełnić błąd i zdradzić.
Jeżeli w sprzyjających warunkach/zewnętrznych./może się,, przytrafić"każdemu to znajomość tego każdego na niewiele się zda.
Ludzie nie spędzają ze sobą 24h,pracują na zmiany, wyjeżdżają służbowo, mają problemy, spotkania w których partner nie uczestniczy. Poza domem pokazują inną twarz.
Cytat
Co Ci ułatwia widzenie w zdradzającym potwora, zamiast drugiego człowieka?
Świadomej decyzji to dokonuje ktoś, kto chce definitywnie zakończyć swój nieudany związek, a nie ktoś, kto wyrównuje deficyty, których nie ma możliwości wypełnienia we własnym domu.
Komentarz doklejony:
Wielu ze zdradzających działa przecież, jak w amoku, szczególnie w okresie zaświergolenia. Gdzie więc, w tej sytuacji, miejsce na pełną świadomość? Do wielu z nich nawet nie dochodzi, jak głęboko ranią swoich życiowych partnerów, takim postępowaniem.
Komentarz doklejony:
Cytat
otóż to
Cytat
Ale ja właśnie widzę w zdradzaczu człowieka, świadomego czynów,konsekwencji,przyjemności itd to Ty piszesz o potworze.
I co z tego ze działają w amoku,zanim zrobią pierwszy,drugi krok liznęli życia i wiedza co robią.
Cytat
i dla mnie to egoizm a nie potwór.
Nie każdy kto kradnie batonik jest głodny.
Cytat
Amor..
Cytat
Skoro tak to jak ma siÄ™ do tego
Cytat
Chcesz zmysłami poznawać partnera z którym spędzasz 3-4 godz dziennie/i zajefajną noc/?
On/onej chyba łatwiej patrząc w oczy mówi to co zwykle,robi to co zwykle
A to co Ty wyłapujesz instynktem/ja nie posiadam rozwiniętego/ tłumaczy stresem w pracy.
Czytałam Twój wątek.
Jestem niespełna miesiąc po zdradzie. Miodowy miesiąc.
Mąż jest cudowny. Widzę, że się stara, że robi wszystko abym została. Twierdzi, że przekona mnie że warto mu znowu zaufać.
Dobrze jest.
Tylko to ciągłe porównywanie się do niej. Wizualnie, bo z zupełnie innego źródła zupełnie przypadkiem dowiedziałam się, że to ten typ który upatrzy sobie faceta i poluje. Dla zabawy, dla rozrywki, z nudów bo własny mąż ciągle w delegacjach. A ma warunki (fizyczne) to i chętnych nie brakuje.
I jeszcze ten obraz przed oczami , że jego ręce dotykały , jego usta całowały...
Z tym nie umiem sobie poradzić.W ogóle.
Może za szybko bym chciała.
Mąż znosi dzielnie moje humory, złośliwości, szpile, docinki.
Właściwie to nie wiem po co mu dokuczam. W sumie to wcale nie chcę bo nic to nie zmienia, z drugiej nie umiem sobie odpuścić.
Ech....
Cytat
On/onej chyba łatwiej patrząc w oczy mówi to co zwykle,robi to co zwykle
A to co Ty wyłapujesz instynktem/ja nie posiadam rozwiniętego/ tłumaczy stresem w pracy.
Oj, chyba mówimy o dwóch różnych rzeczach. Po zdradzie bardzo łatwo ze swojego życia i życia partnera uczynić piekło. Wystarczy włączyć nadmierną kontrolę, śledzić każdy jego krok i nakręcać się trzymaniem tego nadzoru. Uczynić, z drugiego człowieka, swojego niewolnika. Katować go tą kontrolą. W taki momencie, jednak naprawdę lepiej odpuścić sobie taki związek. Dać sobie spokój. Odejść i zrobić to dla samego siebie. Po co się w takim układzie męczyć?
Cytat
Myślę, że każdy z nas miał taki moment po odkryciu zdrady, że włączyła mu się lampka, bo przecież każdy z nas widział chociażby większe staranie się naszego partnera o wygląd, częstsze zamyślenia, ukrywanie telefonu, dostępu do komunikatora, czy tym podobne. Ja widziałam, tylko na myśl mi nie przyszło, że może mnie spotkać zdrada. Rozluźnianie się więzi pomiędzy partnerami, jest też bardzo odczuwalne. Wcale nie trzeba przeszukiwać całej korespondencji partnera, aby odczuć, że jest nieobecny w trakcie rozmów, czy stracił zainteresowanie, tym co dzieje się u nas, czy budowaniem wspólnej przyszłości.
Komentarz doklejony:
przed wypłynięciem/pierwszej/
Cytat
Kataszko sama bym sobie pewnie nie poradziła. Pomógł mi psychoterapeuta. Korzystałam z terapii wspólnie z mężem. Z tym, że w trakcie terapii psycholog zaproponował mi też indywidualne spotkania. Okazało się, że mam w sobie pewne nieporozwiązywane rzeczy z przeszłości i to one stanowiły największy problem w powrocie do normalności.
Mój maż też korzystał, przy okazji, z indywidualnych spotkań. I w bardzo odczuwalny sposób, również dla mnie, one mu pomagały.
Oprócz korzystania z terapii bardzo dużo czytałam i starałam się jak zgłębić swój problem. Bardzo pomógł mi Ramirez, swoim wywodem na temat rozrośniętego ego, to była dla nie bardzo cenna wskazówka, chociaż w pierwszy momencie burzyłam się.
Ja miała też bardzo poważny problem z agresją. Pomogło wyładowywanie się na worku treningowym, ogólnie bardzo duży wysiłek fizyczny, dawał mi zapomnienie i najprawdopodobniej pozwalał zredukować nadmiar kortyzolu. Bardzo dużo dawało mi bieganie. Które zawsze było moją słabszą stroną. Dzięki tej zdradzie, odkryłam w ogóle radość płynącą z biegania. Śmiganie po lesie stało się taką moją prywatną enklawą
Cytat
Mąż jest cudowny. Widzę, że się stara, że robi wszystko abym została. Twierdzi, że przekona mnie że warto mu znowu zaufać.
Dobrze jest.
Terapia jest o tyle fajna, że oboje macie szansę na szersze przyjrzenie się temu co się w Waszym związku zadziało. I macie czas na podjęcie świadomej decyzji, co dalej. Mój mąż, podobnie jak Twój, bardzo się starał. I teraz bardzo to doceniam, bo myślę, że może być trudniej dojść do siebie tym osobom, których partnerzy odwracają się od nich.
Komentarz doklejony:
Powyższa refleksja była po przeczytaniu :
Cytat
Cytat
Tylko to ciągłe porównywanie się do niej. Wizualnie, bo z zupełnie innego źródła zupełnie przypadkiem dowiedziałam się, że to ten typ który upatrzy sobie faceta i poluje. Dla zabawy, dla rozrywki, z nudów bo własny mąż ciągle w delegacjach. A ma warunki (fizyczne) to i chętnych nie brakuje.
I jeszcze ten obraz przed oczami , że jego ręce dotykały , jego usta całowały...
Z tym nie umiem sobie poradzić.W ogóle.
Może za szybko bym chciała.
Za szybko byś chciała
Porównywanie się do niej nie ma najmniejszego sensu. Sama się o tym przekonasz w trakcie terapii. A kiedy już odzyskasz poczucie własnej wartości wręcz będziesz się śmiała, z tych głupiutkich myśli i niedoceniania samej siebie.
Ta tufta z którą przespał się mój mąż, to też jedna z tych "rozrywkowych"i "wyzwolonych". Takie puszczalskie pudło, okręcająca sobie facetów wokół palca i polująca na księcia z bajki, ale w sumie, jak spojrzę na to z dystansu, to jest bardzo nieszczęśliwa kobieta. Gubi ją zbyt szybkie rozkładanie nóg i uciszanie zagubienia przez zapijanie dragów alkoholem. Z drugiej strony, taki jej wybór.
Pomyśl o tym w drugą stronę. Jeśli on faktycznie żałuje dokonanej zdrady i autentycznie dalej nie zdradza, to zauważ, że on wybrał Ciebie
Cytat
Właściwie to nie wiem po co mu dokuczam. W sumie to wcale nie chcę bo nic to nie zmienia, z drugiej nie umiem sobie odpuścić.
Ech....
Przyznam ze wstydem, że i mi zdarza się, po tak długim czasie, jeszcze czasem rzucić jakimś docinkiem, po czym szybko gryzę się w język. Terapia uświadomiła mi, że nie ma sensu go katować taki zachowaniem. Za to zrobił, jest mu wystarczająco wstyd. Co więcej, zrozumiałam w trakcie któregoś ze spotkań, że takim dokuczaniem sprawiam mu ból. To wówczas ja, z ofiary, staję się katem.
Komentarz doklejony:
Cytat
Poza tą zdradą, nie mogę mu nic zarzucić. Mam się doszukiwać na siłę problemów?
Cytat
Ja widzę w nim normalnego człowieka, któremu nie obce, jak widać, są i słabości. Z wadami i zaletami. Na siłę mam się doszukiwać w nim całkowitego upadku moralności, bo popełnił jakiś błąd i zrobił głupotę? Zrobił, co zrobił, tego nic nie zmieni. Stara się, w odczuwalny dla mnie sposób, naprawić swój błąd. Mam następne 20 lat to przeżywać i katować się tym, czego już nie da się cofnąć i zmienić? Jeśli się okaże, że jednak nie poradzi sobie ze swoją słabością i ona znów się kiedyś odezwie, to się rozejdziemy. I wszystko w temacie. Mam się teraz zadręczać, na wyrost i przyciągać na siłę ze emocje?
Komentarz doklejony:
moja historia nie jest s-f i nie bardzo rozumiem po co ją w ten sposób dezawuujesz
Cytat
Cytat
Cytat
Co jest trudnego do zrozumienia w faktu , że facet z niskim poczuciem własnej wartości szukał dowartościowania na zewnątrz, skoro nie otrzymał go w domu, kiedy tego najbardziej potrzebował? Chyba nie oczekujesz ode mnie, że będę tutaj opisywać szczegóły? Piszę ogólnikami, bo uważam, że na potrzeby takiej luźnej rozmowy tyle wystarczy.
Komentarz doklejony:
co jest trudnego do zrozumienia w fakcie*- miało być
Amor wielka szkoda ze to co piszesz nie znalazło się pod Twoją historią jako cd tego co było problemem/a jak widać nie jest/Byłoby to z pożytkiem dla nowych którzy widzą problem /podobny do swojego/a nie wiedzą jak sobie z nim poradzić.
Może kiedyś zechcesz chociażby to co tu, wpisać u Siebie.
Ja mam wrażenie ze rozwiązałaś tamten problem rozkładając winę miedzy siebie i harpię.
Ot mężowi coś spadło,Ty mu tego nie podniosłaś a powinnaś/bez względu na to co się z Tobą działo/ trafiła się poławiaczka i się dał złapać.
Nie pogadał z kumplem,nie pogadał z Tobą popełnił błąd,bo się pogubił .
Nie chodzi o to ze relacje między Wami są ok ,że mu wybaczyłaś bo na to ciężko obydwoje pracowaliście.Chodzi o to ze sam fakt zdrady /mimo Twojego przecież wielkiego cierpienia/opisujesz jak potkniecie które się przytrafiło przez Twoja nieuwagę.
Nie zgodzę się z min połową teorii. Zdrada wynika przede wszystkim z nudów i pewności pozycji w związku. Kolejne wielokrotnie zadawane przeze mnie pytanie dlaczego nie zdradzają osoby trzymane "pod butem" - odpowiedź bardzo prosta bo nie odważą się zaryzykować.
Dodatkowo zdrada wymaga możliwości czasowych (chyba że mówimy o bzykanku po pracy w stylu wypad na 15 min do lasu). Normalny człowiek poświęcający się dzieciom, rodzinie najzwyczajniej nie miał by na to czasu. Gdy wszystko kręci się wokół: odebrać dzieci ze szkoły, odrobić lekcje zrobić obiad. Kiedy tu znaleźć czas na te wyrafinowane formy dowartościowania.
Nox napisała prawdę starą jak to forum:
Cytat
Jeżeli w sprzyjających warunkach/zewnętrznych./może się,, przytrafić"każdemu to znajomość tego każdego na niewiele się zda.
Bo to jest wybór. Pomimo elementów uwiedzenia (które czasami mają miejsce) w początkowej fazie zdrajca sam ładuje się w kłopoty. Na początkowym etapie wie że krzywdzi bliskich, to nie małe dziecko.
Odnośnie potwora który to zwrot często jest ostatnio przytaczany miałem na myśli naszą postawę po odkryciu zdrady. To taki zaadoptowany cytat z filmu klasy B gdy książę Vlad Palownik wyjaśnia dlaczego pokonali przeciwnika.
Film klasy B, niestety cytat prawdziwy.
Napisałaś do Nox:
Cytat
Co Ci ułatwia widzenie w zdradzającym potwora, zamiast drugiego człowieka?
Większość z nas nie widzi w nich potworów, raczej słabe osoby. Odnośnie poznania jak napisano 11T "z hakiem". Kto z nas nie dał by sobie obciąć ręki za wiarołomnych. Ja tak. Jak napisała Sybilla beczka soli.
I znowu zacytujÄ™ Nox:
Cytat
I co z tego ze działają w amoku,zanim zrobią pierwszy,drugi krok liznęli życia i wiedza co robią.
Dokładnie PIERWSZY KROK.
Kataszko napisałaś:
Cytat
Mąż jest cudowny. Widzę, że się stara, że robi wszystko abym została. Twierdzi, że przekona mnie że warto mu znowu zaufać.
Dobrze jest.
A ja podsumuję. Kto z nas nie miał cudownego "miesiąca miodowego" po. A sex "o la boga" mistrzostwo świata.
Moja dobra rada wybaczysz na miękko - będzie powtórka. Kto nie umie słuchać musi poczuć.
Nie porównuj się do niej. Jak napisałem wcześniej nie była lepsza ładniejsza czy mądrzejsza - była inna i umiała aby poczuł się wyjątkowy. To nie tak że Ty nie umiałaś.
To tak jak z jedzeniem. Gdybyś co dzień jadła krewetki, homary z czasem zatęsknisz za zwykłą pomidorówką. Bo to jesz na co dzień pomidorówka z Twojej perspektywy będzie czymś wyjątkowym.
A obrazy, cóż mogło byś gorzej, mogły byś nagrania, czułe SMS, dowody fizyczne zdrady. Obrazy z czasem zbledną. Jestem 4 lata po, mam żonę jakiej nigdy nie miałem przed zdradą.Nie ukrywam ja też się zmieniłem (bardzo). Ale pamiętaj coś co przychodzi łatwo nie ma takiej wartości jak coś na co trzeba zapracować. Dlatego nie raz mówimy o przeczołganiu wiarołomnego. Właśnie aby na długo zapamiętał gorzką wersję i aby miał świadomość że kolejnego "amoku" nie będzie.
Cytat
Ot mężowi coś spadło,Ty mu tego nie podniosłaś a powinnaś/bez względu na to co się z Tobą działo/ trafiła się poławiaczka i się dał złapać.
Nie pogadał z kumplem,nie pogadał z Tobą popełnił błąd,bo się pogubił .
Przemyślę to o czym piszesz i zastanowię się nad tym, czy coś mi nie ucieka. Nie mniej w żaden sposób nie czuje się winna zdrady, której oni się dopuścili. No proszę Cię. Jeszcze tego brakowało.
Cytat
Nie zgodzę się z min połową teorii. Zdrada wynika przede wszystkim z nudów i pewności pozycji w związku.
ale przecież jedno absolutnie nie wyklucza drugiego, już pomijając kwestie tego, że wielokrotnie są to sytuacje o wiele bardziej złożone
Cytat
co ma wspólnego "trzymanie pod butem" z posiadaniem zdrowego, normalnego związku ?
Cytat
kiedy ma siÄ™ dzieci
Cytat
O ile zakład, że nie wie, bo zwyczajnie w początkowym amoku w ogóle o tym nie myśli
Komentarz doklejony:
Cytat
Nie, nie , nie
Jaśniej nie potrafię, tego wyjaśnić.
...opisujesz jako JEGO potkniecie które przytrafiło się przez TWOJĄ nieuwagę.
Jesteś przekonana że gdybyś się domyśliła /tego co jemu przez gardło nie przeszło,czego nie wyartykułował/ to uchroniłabyś go przed sprawieniem sobie bólu.
Uważasz że uchroniłabyś was przed zdrada.I dlatego teraz chodzisz na paluszkach by nie drażnić lwa,by nie zmienić się w kata itd.
Nie wiem Amor ale z mojego boku to nie wyglÄ…da dobrze.
Życzę Ci dziewczyno jak najlepiej bo dużo wycierpiałaś i oby ten gamoń zrozumiał więcej /niż Ty/
Cytat
no o ile?????ktoś jeszcze się założy?
Komentarz doklejony:
może ktoś mógłby przenieść tą rozmowę do Amor?nie zaśmiecamy wątku autorki?
Komentarz doklejony:
Zakładzik? W tym wypadku jak nie ma stwierdzonej choroby psychicznej o wszystko co mam i czego nie mam.
Cytat
Uważasz że uchroniłabyś was przed zdrada.I dlatego teraz chodzisz na paluszkach by nie drażnić lwa,by nie zmienić się w kata itd.
Nie wiem Amor ale z mojego boku to nie wyglÄ…da dobrze.
Życzę Ci dziewczyno jak najlepiej bo dużo wycierpiałaś i oby ten gamoń zrozumiał więcej /niż Ty/
Cytat
Cytat
Zdrada nie jest żadnym potknięciem, jest zdradą
Rozpad więzi w związku może wynikać z różnych przyczyn. Uważność może Ci jedynie pomóc wyłapać wcześniejsze sygnały, że coś dzieje się nie tak. Nie ma wówczas tego ciosu, jaki jest niespodziewane info o zdradzie. Nie zmieni decyzji Twojego partnera.
Cytat
Cytat
Cytat
Przeczołganie, przeczołganiu nie równe, bo i partnerzy są różni. Jak masz partnera, który się waha, sam nie wie czego chce, chodzi jeszcze z maślanymi oczyma, nie wie kogo wybrać, partnera, czy kochanka/kę, a dzieci płaczą w domu gdzie mam i tata, co się z nimi dzieje, to przeczołganie w takim momencie ma sens.
Taka sytuacja będzie jednak całkowicie inaczej wyglądać, gdy masz naprzeciw siebie dwoje dojrzałych ludzi. Partner popełnia gafę w okresie kryzysu wieku średniego, sam oficjalnie ucina kontakt z kochanką, bez żadnego proszenia i błagania, a z powodu własnej wewnętrznej decyzji. Ewidentnie żałuje tej gafy, sam od siebie naprawia popełniony błąd, stara się zadośćuczynić na każdym kroku. To są skrajnie różne sytuacje
Nie twierdzę, że nie należy "przeciągać". Twierdzę, że w zależności od reakcji zdradzającego inaczej będzie to przeciąganie wyglądać siłą rzeczy. Inaczej będziesz "przeciągał" panienkę, której się jeszcze w majtkach gotuje, a inaczej zdrajcę do którego wyraźnie dochodzi " ja pi..., co ja zrobiłem?" i który sam od siebie zabiega o zadośćuczynienie.
Komentarz doklejony:
Spuentuje jednym zdaniem. Zmiana samego siebie jest tak trudna, że próby zmiany partnera, bez jego świadomej woli zmiany, na dzień dobry skazane są na porażkę. A przecież żadne przeczołganie partnera nie zagwarantuje tego, że on dojrzeje do zmiany. Zmienić możesz tylko siebie. Jaśniej nie potrafię.
Cytat
niczego nie chcę usuwać,pytanie nie było do Ciebie ale do jednego z admin.
Wiem że nie należy się rozgaszczać w cudzych wątkach więc pytanie było grzecznościowe /nie złośliwe/
Cenię każde słowo które piszesz Ty i każdy inny.
Są etapy po zdradzie. Ten nazywany miesiącem miodowym kiedyś się skończy. Stara się, żałuje, mówi jak warto ufać zastąpią trochę inne odczucia. Będę tym bardziej silne, gdy dzisiejsze słowa zaczną się mijać z czynami i zrozumieniem zdradzającego. Często się niestety mijają. Facet wiedział co robi zdradzając. Sam czas i próby niewracania do tematu to za mało.
Minęło już prawie 10 lat od kiedy się dowiedziałam i chociaż boli mniej to nadal siedzi w mojej głowie i pewnie nigdy nie zniknie.
Zgadzam się z apologies, że faceci wiedzą co robią zdradzając a na swoje usprawiedliwienie zdradzający mają zazwyczaj tysiąc wymówek. Nie wiem jak odsiać prawdę od bajek i czy w tym co mówią w ogóle jest choćby ziarno prawdy. Zalecałabym ostrożność bo znając nas mówią to co chciałybyśmy usłyszeć.
Cytat
Mówią to co chiały byscie usłyszeć- źle;
Mówia to czego nie chciały byście usłyszeć- też źle.
To po co cokolwiek chcecie wiedzieć ?
Cytat
ale w ,,przeczołganiu" nie chodzi o zmianę w przyszłości ale o zrozumienie przeszłości i wyciągnięcie wniosków na przyszłość.
To żeby skupić się po zdradzie na sobie ,na swoich potrzebach,popatrzeć na związek,partnera z innej perspektywy pisane jest b.często w komentarzach.
Bo to właśnie prowadzi do wewnętrznej zmiany i zmiany sposobu myślenia,pozwala zachować równowagę miedzy Ja a Ty.
Cytat
Jeżeli dobrze rozumiem gdybyś przewidziała że mąż zdradzi to po nastąpieniu zdrady Twój ból byłby mniejszy albo krótszy ?
Teraz też stwierdził, że bycie chłopcem do bicia przez ostatnie trzy tygodnie znudziło mu się.
Biedny, skrzywdzony chłopczyk. Musiał znaleźć sobie kogoś żeby nie zagubić się zupełnie, żeby w depresję nie popaść, żeby się trochę dowartościować jako facet.
Tylko mnie nie ma w tym wszystkim. Moich uczuć, odczuć emocji.
Szkoda, bo teraz paradoksalnie po tej zdradzie zaczęło mi zależeć. Myślałam, że pozbieramy się, że wytrwamy.
Nie wytrwaliśmy niestety.
Czas chyba pakować swoje zabawki.
Ciężko...
Wersja pierwsza. Romans trwa. Dość często tak się zdarza, chwilowe kajanie się było sprawdzeniem Ciebie, ile wybaczysz, ile wiesz. Facet uznał, że wybaczyłaś na tyle dużo, iż śmiało może Cię wkopać w poczucie winy, znaleźć usprawiedliwienie dla romansu i kontynuacji. Taki nieszczęśliwy, a przecież prawo do szczęścia i zrozumienia jest ponad wszystko.
Wersja druga. Ma chłop trochę racji, zaczyna się dusić od fochów. Nie grało od dawna, czego nie chcesz zobaczyć. Mały rachunek sumienia dla samej siebie?
Wersja trzecia. Oboje macie małe poczucie wartości. Oboje resztkami bronicie co z tej wartości zostało. Stąd oskarżenia.
Masz ciężki orzech do zgryzienia.
Cytat
tyle że od siebie dodam, wnioski powinien wyciągnąć zdrajca. Na przyszłość, z czym "to się je"
Przeczytajcie ostatni post Kataszki kto był bliżej prawdy ten co wpatruje się w zdrajcę jak kogoś kto zbłądził, czy ktoś kto wymierza sprawiedliwość.
Kiedyś Lagos napisał m/w decyzja o pozostaniu to w dużej mierze kalkulacja. I się zgodzę im zdrajca ma więcej do stracenia, im zobaczy że mniej nam zależy tym większe szanse zarówno na rozwód jak i ratowanie.
Ci z forum których poznałem prawie osobiście i uratowali rodziny, małżeństwa wybrali właśnie drogę przeczołgania. Jak pisałem wcześniej kto nie umie słuchać musi poczuć.
Kataszko, nie daj zwalić winy na siebie. To podstawowa metoda zdradzaczy. Podzielmy się odpowiedzialnością - bo było źle. NIEPRAWDA. W moim przypadku gdy żona uderzyła w tą nutę, cyt: "sam wiesz jak było między nami" odpowiedziałem: "no i znalazłaś kochasia i wtedy było już super".
Nie zawsze kochanek/ka jest lekarstwem na problemy, czasami jest ich powodem. Jak ludzie majÄ… problemy rozmawiajÄ….
I wybacz Amor jednak jestem zwolennikiem przeczołgania. Efekty wymierne i długotrwałe. Ktoś kto dostanie szansę z automatu nie uszanuje jej. Udało się raz uda drugi. MUSI mieć świadomość DRUGIEJ NIE BĘDZIE bo i tak dużo kosztowało nas danie pierwszej. Czy skutkuje? Nie wiem. U mnie tak u kilku innych również, u większości wybaczających na miękko skończyło się porażką.
Powoli moje rany zaczynają się goić. Nie ma, co prawda już mojego małżeństwa - kochanka okazała się sprytniejsza - ale jestem ja i moje dzieci. I chociażby z tego wzgledu czuję coraz większą dumę z tego, jak wiele osiągnęłam dzięki wyjściu poza dotychczasowe przekonania, poddanie się terapii i wciąż aktywne szukanie pomocy.
Kataszko, przed tobą tak naprawdę najtrudniejszy w tym wszystkim moment: podjęcie decyzji. I to takiej, w której nie chodzi o to, czy zostać z mężem, czy odejść, a raczej, czy wybrać swoje potrzeby, swoją wygodę i swoje dobre samopoczucie czy - to wszystko, ale jego. I to właśnie jest pytanie, na które powinnaś sobie przede wszystkim odpowiedzieć: czego tak naprawdę dla siebie chcesz?
Opowiedział jak to czuł się niedowartościowany, zaniedbany i w ogóle źle.
No i że łaskawca zerwał a ja się waham... I ciągle drapię i go oskarżam o to, że mam teraz niską samoocenę, że dopytuję o szczegóły a on przecież już wszystko powiedział no i że mu nie wierzę. Jak ja mogę mu nie wierzyć.
No i w sumie to powinnam się cieszyć bo nasze życie zaczęło się znowu układać
Pani psycholog poradziła żebym uwierzyła mężowi, a mąż żeby jakoś mi tą zdradę - nie zdradę wynagrodził (zadośćuczynił !!!) i powinniśmy zaczynać nowe życie bo potencjał jest.
Z jej pomocą oczywiście, za 180 złotych sesja
Jezu