Logowanie

Nazwa użytkownika

Hasło



Nie masz jeszcze konta?
Zarejestruj się

Nie możesz się zalogować?
Poproś o nowe hasło

Ostatnio Widziani

# poczciwy
Sasza00:12:42
zona Potifara00:22:54
A-dam00:23:17
bardzo smutny00:32:49

Shoutbox

Musisz zalogować się, aby móc dodać wiadomość.

Zraniona378
21.03.2024 14:39:26
Myślę że łzy się nie kończą.

Szkodagadac
20.03.2024 09:56:50
Po ilu dniach się kończą łzy ?

Szkodagadac
19.03.2024 05:24:48
Ona śpi obok, ja nie mogę przestać płakać

Zraniona378
08.03.2024 16:58:28
Dlatego że takie bez uczuć jakby cioci składał życzenia imieninowe. Takie byle co

Zraniona378
08.03.2024 12:35:50
Bo cały wpis się nie zmieścił

Metoda 34 kroków

Metoda 34 kroków dla kryzysu w małżeństwie na odzyskanie pewności siebie w oczach partnera.

1.Nie śledź, nie przekonuj, nie proś i nie błagaj.
2.Nie dzwoń często.
3.Nie podkreślaj pozytywnych elementów związku.
4.Nie narzucaj się ze swoją obecnością w domu.
5.Nie prowokuj rozmów o przyszłości.
6.Nie proś o pomoc członków rodziny-masz wsparcie teściów póki są po Twojej stronie.
7.Nie proś o wsparcie duchowe.
8.Nie kupuj prezentów.
9.Nie planuj wspólnych spotkań.
10.Nie szpieguj, to Cię zniszczy.
11.Nie mów 'kocham Cię'.
12.Zachowuj się tak, jakby w Twoim życiu było wszystko w porządku.
13.Bądź wesoły, silny, otwarty i atrakcyjny.
14.Nie siedź, nie czekaj na żonę/męża , bądź aktywny, rób coś.
15.Będąc w kontakcie z nim/nią postaraj się mówić jak najmniej.
16.Jeżeli pytasz co robił/a w ciągu dnia, przestań pytać.
17.Musisz sprawić, że Twój partner zauważy w Tobie zmianę, że możesz żyć dalej z nim/nią lub bez niej/niego.
18.Nie bądź opryskliwy lub oziębły, po prostu zachowaj dystans.
19.Okazuj jedynie zadowolenie i szczęście.
20.Unikaj pytań dotyczących związku do chwili, gdy zechce sam/a z Tobą o tym rozmawiać.
21.Nie trać kontroli nad sobą.
22.Nie okazuj zbytniego entuzjazmu.
23.Nie rozmawiaj o uczuciach.
24.Bądź cierpliwy.
25.Nie słuchaj co naprawdę mówi do ciebie.
26.Naucz się wycofywać, gdy chcesz zacząć mówić.
27.Dbaj o siebie.
28.Bądź silny i pewny, mów cicho i spokojnie.
29.Pamiętaj, że jeżeli zdołasz się zmienić,Twoje konsekwentne działania mówią więcej niż słowa.
30.Nie pokazuj zagubienia i rozpaczy.
31.Nie wierz w nic co usłyszysz i 50% tego co widzisz.
32.Rozmawiając nie koncentruj się na sobie.
33.Nie poddawaj się.
34.Nie schodź z raz obranej drogi.

Przyjaźń,romans,zdrada i brak wyrzutów...Drukuj

Zdradziłam/Zdradziłem/Mam romansPrzeczytałam trochę historii i nie natknęłam się na coś , co przydarzyło się właśnie mnie...Moja historia jest dość długa ale postaram się ją opisać w kilku zdaniach. Jestem ze swoim chłopakiem/narzeczonym już kilkanaście lat. Bywało różnie, wzloty i upadki tak jak w każdym związku. Obecnie jesteśmy w wieku kiedy zaczynamy myśleć o rodzinie/dzieciach...już od kilku lat mieszkamy razem. Jednak moje serce i umysł błądzi od ponad roku. Kolegę, później już przyjaciela poznałam około 5 lat temu i z czasem, z każdym kolejnym rokiem rodziła się miłość i wspaniałe uczucie. Ze względu na fakt że on, nie jest Polakiem i mieszka w innym kraju, początkowo kontakt był słabszy, ograniczony jednak moje życie napisało mi taki scenariusz, że przeprowadziłam się do jego kraju. Spotkań było coraz więcej, emocje rosły. No i stało się...zakochaliśmy się w sobie, mieliśmy okazję spędzić ze sobą kilka dni..zdradziliśmy naszych partnerów wielokrotnie. ....nie żałuję niczego co się między nami wydarzyło i co jest między nami...naszą znajomość budowaliśmy latami, przyjaźń kwitła i kwitła....początkowe lata były tak samo wspaniałe jak ostatni rok. Byliśmy pewni że jesteśmy na tyle twardzi że będziemy w stanie zapanować nad emocjami i zostać na etapie przyjaciel ...jednak chyba jak się kogoś naprawdę kocha, ciężko walczyć z uczuciem...sytuacja jest beznadziejna bo on ma żonę i dzieci, ja narzeczonego które widuję rzadziej ze względu na tymczasową przeprowadzkę....Możecie mnie potępiać, krytykować i nie wiem co jeszcze...ale ja wiem że warto było zrobić coś, co zawsze wydawało mi się okrutne...serce nie sługa...a kiedyś się to skończy, bo wkońcu będę musiała wrócić do domu....

Nie potrafię sama dać sobie z tym rady. Drukuj

Zdradzona przez partnera/chłopakaTworzymy z D. już ponad 5 letni związek, choć mamy zalednie odpowiednio 18 i 19 lat. Od zawsze myślałam, że to będzie tak na zawsze, tak na "mur beton", ale z czasem nasz związek zaczął się sypać, sypał się wielokrotnie i wielokrotnie go odbudowywaliśmy. On zaczął jednak zachowywać się wobec mnie coraz gorzej, co strasznie mnie raniło, zawsze to ja musiałam przychodzić do niego, no i rzadko rozmawialiśmy, a jak już to on wysłuchiwał moich monologów. Ja pragnęłam jednak otwartych konwersacji, zrozumienia i wsparcia - nie dostałam niczego takiego. W mojej rodzinie od lat się nie układało, mój dużo starszy brat jest alkoholikiem i znęca się nade mną, żadko opowiadałam mojemu chłopakowi o problemach, ponieważ kiedyś, jak mu powiedziałam, zaczął się wkurzać, że to moje sprawy i że nie lubi mojej rodziny - poczułam się samotna, opuszczona ze swoimi problemami. Od tamtego czasu nie mówię mu o moich kłopotach z bratem i matką. My zaczęliśmy się coraz bardziej oddalać, a w mojej rodzinie działo się coraz gorzej, kiedy o tym mówiłam, on się wkurzał.. po pewnym czasie walki zostawiłam go. Po jakimś czasie zaczęłam chodzić z innym, po pewnym czasie uprawialiśmy seks, potem nam się zjebało, nie pasowaliśmy do siebie, więc rozstaliśmy. Wtedy mój były się odezwał, poprosił byśmy zbudowali wszystko od nowa, że mnie kocha i że nigdy nie przestanie, ja sama czułam, że kocham go i nie wyobrażałam sobie już bycia z kimś innym, więc doceniając jego starania - wróciłam. Pytał czy z tamtym się kochałam, odpowiedziałam twierdząco - chciałam być fair, a on to uznał za zdradę, mimo, że nie byliśmy wtedy razem. Po dziś dzień mi to wypomina. Ale nie do tego zmierzam. Kilka miesięcy było między nami dobrze, świetnie się dogadywaliśmy, on słuchał, starał się wspierać, przychodził do mnie, dobrze razem nam było. Aż do jego wyjazdu na 2 tygodniowy staż kilkaset kilometrów od naszego miejsca zamieszkania. Był na tym stażu razem z kolegami z kursu. Miał mało czasu dla mnie, rozmawialiśmy jedynie 5-10 minut dziennie, on po pracy wychodził z kumplami, albo chodził na organizowane przez pracodawców wycieczki. Rozumiałam to i chciałam, by bawił się jak najlepiej. Sama nakłaniałam go do korzystania z uroków i atrakcji tego miejsca, a żeby miał co wspominać. No i będzie miał, ja z resztą niestety też. Mimo że wszystko do momentu jego wyjazdu bylo miedzy nami ok, wybaczyl mi domniemaną zdradę, to kiedy wyjechał pisał mi smsy pełne pretensji, nie chciał ze mną rozmawiać, odtrącał mnie i stał się chamski i zimny, moje problemy z rodziną przybrały wtedy także na sile, zostałam ze wszystkim sama, bo chciałam by bawił się dobrze, by nie myślał jeszcze o moich problemach. Kiedy wrócił, pokazał mi zdjęcia, które robił na miejscu, wiele z nich było z "koleżanką" atrakcyjną blondynką z dużym biustem, na wielu z nich byli pijani i się przytulali. Zraniło mnie to trochę, ale doceniłam to, że sam mi to pokazał. On ciągle siedział na gg, albo fb. Dla mnie był zimny, nie miły, nie chciał nigdzie wyjść, nie chciał gadać, prowokował kłótnie. Czułam, że coś jest nie tak i niestety naruszyłam jego prywatność, przeglądając jego archiwa rozmów. Tak jak się niestety spodziewałam było tam wiele rozmów z tą dziewczyną. Pisali sobie, że za sobą bardzo tęsknią, ona pisała, że gdyby nie to, że on mieszka tak daleko byliby razem, ze sa sobie przeznaczeni, ze sie zakochala i ze jak lezeli pijani na trawie to bardzo chciala go pocalowac, on powiedzial tylko, ze "moze lepiej ze tego nie zrobila, bo byla pijana i moglaby miec pozniej to sobie za zle", ona odpowiedziala ze nie mialaby, a on tylko "ok ;-)", oprócz tego pisała mu, że właśnie wyszła spod prysznica, że jest cała mokra i siedzi naga przed komputerem, on napisał, że jest bardzo podniecająca i skwitowął jeszcze wszystko krótkim "przyjeżdżaj!!!!". Kiedy to czytałam czułam się okropnie, czułam się jeszcze bardziej samotna, opuszczona, łzy płynęły mi po twarzy. Ale stwierdziłam, że dla dobra naszego związku, dam mu szansę, miałam nadzieję, że może po kilku dniach przestaną pisać i że wszystko uda się mi przemilczeć. Czasem wkurzałam się, że on tyle siedzi na internecie i że z nią rozmawia, mówiłam, że wiem, że mnie zdradza, ale on na wszystko reagował złością i odrzucął mnie, zostawiał z tym samą, wtedy ja płakałam. W końcu zauważyłam, że w końcu - po ponad 2 tygodniach - przestali pisać, kiedy rozmawialiśmy pewnego dnia to wyznałam mu, że wiem o wszystkim, że czytałam, on się wszystkiego wyparł. Mówił, że mnie nie zdradził nigdy. Nie wierzyłam. Teraz niby między nami coraz lepiej się dzieje, ale nie potrafię o tamtym zapomnieć, poczułam się zdradzona przez osobę, dla której bez wahania oddałabym życie. Nie potrafię mu zaufać, nie wierzę mu i trudno mi jest sobie ze sobą samą dać radę. Czy wy w takiej sytuacji uznalibyście takie zachowanie partnera za zdradę? Jak sobie z tym poradzić, bo czuję, że mój strach przed zdradą, który zrodził się we mnie w tamtej chwili przybiera postać lekko maniakalną.

Całowała się z innym ... dziękuje bardzo ... ciąg dalszyDrukuj

Zdradzony przez partnerkę/dziewczynęWitam, postanowiłem opisać dalszy ciąg mojej historii. Od poprzedniego wpisu zatytułowanego "Całowała się z innym ... dziękuje bardzo" minęło już 7 miesięcy i jest co opisać. W skrócie moj poprzedni wpis był na temat tego, że poszła do klubu, okłamała mnie, upiła się a kiedy przyjechałem tam to na własne oczy zobaczyłem jak namiętnie całuje się z dopiero co poznanym kolesiem. Po tych wydarzeniach przestałem być sobą, coś poprzestawiało mi się w głowie, nie myślałem racjonalnie, nie przejmowałem się niczym poza jej pocałunkiem, cały czas miałem to w głowie. Nie potrafiłem zrozumieć dlaczego to się stało, jak mam zaakceptować to, że nie będziemy już razem, że po czymś takim nigdy nie zaufam jej słowom, że każde moje marzenie zostało zniszczone. Tak, wszystko o czym marzyłem było silnie powiązane z nią. Ta bezradność była nie do zniesienia. Najgorsze było to, że cały casz mieszkaliśmy razem, codziennie się widywaliśmy, jak wychodziła do szkoły to wyobrażałem sobie różne dziwne rzeczy, cały czas do niej dzwoniłem, każdy koleś na ulicy wydawał mi się tym z klubu. Tak bardzo ją kocham, tak bardzo chce z nią być ale nie umiem, nie umiałem. Wracając do tego co siedziało mi w głowie to poprostu przestałem myśleć. Przesiedziałem kilka tygodni w fotelu przed komputerem. Dodam, że od tamtej pory aż do dziś nie wypiłem nawet kropli alkoholu, postanowiłem przeżyć to na trzeźwo. Po jakimś czasie postanowiłem zwierzyć się koleżance co mnie wyrzera od środka. Zacząłem się z nią spotykać coraz częściej i częściej, bardzo się polubiliśmy i spędzaliśmy prawie każdy dzień razem. Pomyślałem sobie, że może to właśnie jest szansa na to żeby uwolnić się od miłości do mojej zdrajczyni, która wciąż mnie kochała. Długo trwała ta próba, dochodziło do zbliżeń, do ... ale koniec końców to koleżanka się we mnie zauroczyła a ja cały czas miałem w głwie swoją zdrajczynie. W tym czasie zdrajczyni idąc moim śladem również poznała nowego kolegę. Ale nie związali się, ponieważ wciąż mnie kochała. Jakiś czas później moja była przeprowadziła ze mną poważną rozmowę, że tak dalej być nie może, że przecież się kochamy itp skończyło się na tym, że daliśmy sobie kolejną szansę, wróciliśmy do siebie. Obiecała, że mnie nigdy nie zdradzi i takie tam. Dotzymała słowa. Pierwszego września spotkała się ze mną i oznajmiła, że nie możemy być razem i że odchodzi. Pojechała nad morze, później dowiedziałem się, że był tam również kolega którego poznała w czasie kiedy mieliśmy kryzys. Rozstała się ze mną dzień przed zbliżeniem z tym kolegą żeby mnie nie zdradzić - coż za poświęcenie. Później uprawiali seks w naszym mieszkaniu, a dzisiaj wyprowadziła się z mieszkania, mieszka niedaleko tego kolegi, teraz jak to pisze właśnie z nim jest. Pomogłem jej przewieźć rzeczy a teraz siedze sam w mieszkaniu i zadręczam się myślami. Nadal ją kocham a ona mnie, tak mówi. Myśle, że nie przestane jej kochać i nie wiem jak teraz mam żyć. Chyba teraz dopiero to wszystko zaczyna do mnie docierać, teraz widze, że to wszystko dzieje się naprawde. Martwię się o nią, martwie się o siebie, nie umiem nic zaplanować, nie widze swojej przyszłości bez NIEJ.

SMSowa wpadkaDrukuj

Zdradzona przez mężaJestem w związku małżeńskim od 9 lat, znamy się 16 lat, mamy córkę 8 letnią. Mąż jest starszy ode mnie 19 lat - ma troje dzieci z pierwszego małżeństwa - dorosłych. w 2009 roku , z jego telefonu (który de facto w zasadzie należy do mnie, bo jest zarejestrowany na moją firmę) chciałam sobie przerzucić fajne nagranie. Maż jest ogromnym fanem muzyki, ma więc wiele "perełek" w płytotece, czasem jakąś superperełkę ustawia jako dzwonek, lub zapisuje do posłuchania jako mp3. Niestety niezbyt dobrze znałam ten model telefonu i nieco błąkałam sie po nim szukając plików muzycznych, kliknęłam w pliki sms...i trafiłam na bardzo czułą korespondencję mojego meża z jakąś panią (obie strony szeptały sobie w tych smsach czułe słówka). Nagranie przerzuciłam, temat czułych słówek w smsach obśmiałam w duchu, chociaż przezornie zapisałam sobie numer telefonu tej pani aby sprawdzić kto zacz. Zadzwoniłam, usłyszałam damski głos.Temat umarł. W ubiegłym roku wiosną, znów wysłuchałam jakiś fajny kawałek jako dzwonek w telefonie męża, więc zapytawszy czy mogę przerzucić to cudo - zrobiłam to, tym razem jednak sprawdziłam smsy...i jakież było moje zdziwienie, gdy zobaczyłam czułe i niezwykle erotyczne smsy z tym samym numerem co trzy lata temu. Była awantura, bo ja zapytałam cóż to jest i natknęłam się na stek wyzwisk pod moim adresem, że wpie*rzam się w jego prywatne sprawy. Niestety sprawa nie umarła jak poprzednio. Nie chciał niczego wyjasniać, wręcz oskarżył mnie o naruszanie tajemnicy korespondencji (a i owszem naruszona została)...a kilka dni później jak gdyby nigdy nic biegał wokół mnie jak koło porcelanowej lalki - jakby mnie poznał kilka dni wczesniej "szczerze" zakochany!??!.Podejrzenia o jego nieuczciwości i to bardzo poważnej wobec mnie - zostały, chociaż ze względu na moje zycie zawodowe nie mam zbyt wiele czasu, żeby się użalać nad problemem, życie toczyło się dalej, normalnym rytmem, choć skażonym zdradą. Minął kolejny rok . 23.6.br. odbierałam go z męskiego przyjęcia u znajomego, który po weselu wyprawiał dla kumpli z pracy tzw. "ogon". Jak to męska impreza - stan zabawowiczów był wybitnie rozrywkowy a mój maż telefon miał włączony...nie mogąc więc doprosić się aby w końcu wysiadł z auta...przejrzałam sobie smsy. Tego dnia otrzymał eskę o godz.o której zaczynała się impreza tej mniej więcej treści "kotek, wiedz, że jest dziewczyna, która tęskni, mam dla ciebie coś do czego potrzebne ci będzie dużo energii,nie przeszkadzam, zadzwonię albo napiszę jutro ok.12.-to się zgadamy". Zadzwoniłam oczywiście pod ten numer - dałam tzw.głuchacza, panienka o słodziutkim głosiku oddzwoniła z zapytaniem "nie śpisz jeszcze?"...ja odpowiedziałam , że jeszcze nie a ona zdziwiona rozłączyła się. Potem zadzwoniła jeszcze kilka razy -upewniając się zapewne, kto odbierze. Odbierałam ja...skończyła ostatni telefon -tekstem "dziwny telefon". Oczywiście awanturę zrobiłam, jak to w takich przypadkach bywa mąż zwalał winę na mnie, ze "grzebię" w telefonie, ręce opadają po prostu - niewiniątko maż - kontra wredna zazdrosna żona. Bilingi mam - bo to telefon firmowy, połączenia z tym numerem są regularne, kilkunasto i kilkudziesięcio minutowe, smsy - jak mi się czasami przypadkiem uda dorwać do włączonego telefonu też dalej pisane...jeden z ostatnich sprzed kilku dni pisany do niego z bramki sms- brzmiał - kotek tęsknie ale nie mogę się z tobą spotkać. Tak więc facet robi mnie w balona od paru lat.A z drugiej strony potrafi być czuły, szczególnie wybitnie wówczas, gdy wychodzą na jaw jakieś szwindle z tą "babą". Ze względu na córkę trudno mi podjać decyzję o rozwodzie chociaż tkwienie w takim kłamstwie doprowadza mnie do wściekłości! Chciałabym poznać Wasze opinie, doświadczenia, może ktoś miał podobną sytuację?Jak z tego wybrnął , jak zmusił partnera do szczerej rozmowy? Bo u mnie ani po dobroci ani w inny sposób rozmawiać się nie da. Pozdrawiam MSW1970

mąż zdradził mnie z panią do toważystwa za 60złDrukuj

Zdradzona przez mężaWitajcie, chciałabym poznać wasza opinie. jestem mężatką prawie 7lat. były wzloty i upadki . Mamy syna 7lat i córkę 1,5roku. jakoś po urodzeniu córki przypadkiem wzięłam do reki telefon mojego męża .Mąż zasnął ale nie wyłączył internetu w telefonie.Patrze a tu jakiś portal towarzyski to weszłam w wiadomości...pisał z jakąś o seksie innym ze są śliczne ,załamałam się już miałam go budzić ale coś mnie powstrzymało przeglądałam dalej weszłam w jego galerie i patrze a tu zdjęcia jego penisa,, byłam w szoku . Obudziłam zrobiłam awanturę.Chciałam odejść to zabolało do tej pory boli. Był przestraszony skołowany nie wiedział jak się zachować miałam wrażenie ze żałował. Po jakimś czasie po prostu przestałam o tym mówić ale nie wybaczyłam i myślę o tym do dziś.Od tamtej pory zachowywał się dziwnie podejrzewałam ze coś jest nie tak. gdy córka miała 3 mies byłyśmy w szpitalu bo miała zapalenie płuc, synek był u moich rodziców bo mąż pracował. .... Kilka dni temu w rozmowie maż powiedział że wie ze ja go zostawię jak się o czymś dowiem , miał łzy w oczach. Mi łzy płynęły bo od razu myślałam o najgorszym. Nie chciał powiedzieć mówił ze nie jest gotowy ,prosiłam ,błagałam żeby powiedział prawdę ....ja prawdę znałam po prostu wiedziałam czułam to. Nie był w stanie wydusić tego z siebie wiec spytałam wprost czy mnie zdradził nie przytaknął ale czułam że to to. po moich długich prośbach o prawdę w końcu przytaknął Otóż mężczyzna który zaraz po dzieciach jest dla mnie najważniejszy gdy ja byłam w szpitalu z chorym dzieckiem poszedł do jak to nazwał do pani do towarzystwa ja bym ja nazwała zupełnie inaczej. co dzień pytam go dlaczego w czym ja tak zawiniłam ,ze tak mnie skrzywdził . On od razu smutnieje i odpowiada ze nie wie. Standardowo chce znać cało prawdę wiec żeby go dobić wypytuje zalana łzami ...co dobrze ci było, jak ja brałeś , jesteś z siebie zadowolony, jak mogłeś , dotykałeś ja, jak gdzie... ja po prostu wariuje .Wczoraj wieczorem chciałam ze sobą skończyć ale córcia się obudziła i mnie wołała.No właśnie moje dzieci mój skarb.Opamiętałam się , choć rano tez już o tym myślałam.Mąż przeprasza mówi, że nie mógł już dłużej tego ukrywać bo mnie kocha i żałuje,że mnie tak skrzywdził zaproponował nawet żebyśmy poszli do psychologa bo obojgu jest nam ciężko.Dał mi też do zrozumienia że życie dla niego beze mnie straci sens Nie wiem co robić kocham go nade wszystko ale jak pomyśle ze dotykał inna, jak zamykam oczy ten obrazek sam się tworzy.Oczywiście szukam winy w sobie ale jej nie dostrzegam. Miał wszystko co chciał obiad, porządek, sex kiedy i jak chciał. proszę wyraźcie swoje opinie o tym co napisałam jak mogę przestać o tym myśleć i normalnie funkcjonować co zrobić by go nie nienawidzić.

nastolatkiDrukuj

Zdradzona przez mężaWitam. Mam 34 lata i drugiego meza. Mamy coreczke, jestesmy 3 lata po slubie. Dlugo bylo wspaniale, az do niedawna. Moj maz zaczal pracowac z kolega, ktory nagminnie zdradza zone. Efekt jest taki, ze moj maz nie bywa w domu. Pracuje niby do wieczora, a jak sie zjawia w domu, to bierze prysznic i wsiada do auta. Zawsze ma wytlumaczenia - myjnia, zakupy itp. Nawet nasza coreczka go nie interesuje. A z nami... z nami jest gorzej. Czeka az pojde spac, lub sam idzie pierwszy pod przykrywka zmeczenia. Czesto siedzi przy laptopie w nocy, oglada porno z nastolatkami. Ostatnio weszlam na jego portal spolecznosciowy i zobaczylam, ze zaprasza do znajomych obce, frywolne nastolatki. Gdy sie o to spytalam wyzwal mnie i powiedzial ze jak mi sie nie podoba moge zrobic wypad z domu, bo on ma to gdzies. On ma tyle samo lat co ja. Czy jestem za stara, czy 3 lata to za dlugo, czy kolega pokazal mu inny swiat. Nie wiem, ale czuje, ze lepiej nie bedzie i bardzo sie boje. Co mam robic? Mieszkamy w obcym kraju, przyjechalam tu z nim po slubie, za miesiac urodze drugie dziecko, ktore bardzo chcielismy miec... a teraz - teraz jak nawet zjawi sie w domu to siada w aucie, slucha glosno muzyki i czeka az zasne...

zdradziła wybaczyłem a ona dalej sie z nim spotykaDrukuj

Zdradzony przez żonęWITAJCIE. Jesteśmy z żoną 7 lat po slubie.Mamy po31 lat i 2 dzieci.Żona wychowóje 3 letnią córke a drógie dziecko ma 12 lat i jest z poprzedniego związku żony kocham je jak swoje.Zarabiam około 10000zł a i tak zawsze mało i żle tylko sklępy i głópie pomysły. Kocham ją najmocniej na świecie i całe życie robie wszystko dla niej i dzieci mają wszystko. Od 1,5 roku pracuje za granicą i niedawno odkryłem ,że ma romans. Przez długi czas czułem ,że coś jest nie tak.Rozmawiałem, pytałem, prosiłem o szczerość .Zachowywała sie dziwnie. Ciągłe wyjazdy do koleżanek , imprezy i brak czasu na rozmowe ze mną.Gdy wracałem z 5-io tygodniowego kontraktu to niemiała nawet ochoty sie przytulić wiecznie zmęczonam i tylko myślała jak tu sie wyrwać z domu. Tak jakby przestało jej zależeć, wiecznie zamyślona i nieobecna. Zaczołem się martwić aż w końcu sposobem wydusiłem to z niej.Przyznała że spotyka sie z 22letnim chłopczykiem.SZOK!BŁAGAŁ PROSIŁA ABYM JEJ WYBACZYŁ. DAŁEM JEJ DRUGĄ SZANSE.Postawiłem jej kilka warunków; nigdy więcej niemiała mnie okłamywać, spotykać sie z tym człowiekie. Przysięgała na życie naszych dzieci ze nigdy więcej mnie nie okłamie.Na pytanie czemu too zrobiła usłyszałem /NIEWIEM/ poszła znim do łużka zekomo tylko raz i niewiedziała jak to naprawić.Przyznała że niezrobiłem jej nic złego w życiu i nie zasłużyłem na to co sie stało .Uwieżyłem że żałuje i chce to naprawić .Kilka dni póżniej wyjeżdżałem na następny kontrakt.Dalej widziałem w jej zachowaniu coś dziwnego i zamontowałem w samochodzie lokalizator gps o czym nie wiedziała.W dzień wyjazdu zapewniała że mnie kocha i niezrobi już nic co mnie skrzywdzi .Na drógi dzień po moim wyjeżdzie SZOK. SPRAWDZAM GPS A ONA BYŁA ZNOWU U NIEGO! Dzwonie i pytam gdzie byłaś co robiłaś, a ona mi kłamie jak z nut.Wpadłem w furie i następnego dnia poleciałem do domu spakować swoje żeczy. Znowu mnie omamiła i znowu uwieżyłem.Doszliśmy do wniosku że potrzebujemy czasu, że ona mnie kocha a nim spotkała się tylko aby to zakończyć.Znowu obiecała że z nim to już koniec a my musimy ochłonąć i wieży w to że znowu będziemy szczęśliwą rodziną.Obecnie jestem znów za granicą a ona dalej sie znim kontaktuje a mi wmawi że to tylko przyjaciel.KOCHAM JĄ NAD ŻYCIE I NIEWIEM CO MAM ROBIĆ. POMOCY!!!!!!!!!!!!!

Zdradzony przez żonę nauczycielkę z uczniem...Drukuj

Zdradzony przez żonęZ Żoną poznaliśmy się jeszcze w liceum. Najpierw się spotykaliśmy, byliśmy razem na półmetku później się rozstawaliśmy i tak dalej jak to dzieciaki. Na studiach byliśmy tak naprawdę razem i wtedy poczułem, że naprawdę Ją kocham całym sercem i że to jest kobieta mojego życia. Wtedy zdeklarowałem się, że Ją kocham i chcę z Nią być już na zawsze. Dla mnie była to poważna sprawa. Później był nasz pierwszy raz bo byliśmy dla siebie pierwszymi partnerami. Może to się wydać zabawne, ale ja się nawet nie całowałem namiętnie nigdy z inną kobietą. Moja Żona lizała się namiętnie z kilkoma chłopakami jeszcze w liceum jak nie byliśmy razem, ale nieważne. Od tamtej pory minęło 9 lat jak jesteśmy razem. Zawsze przez wszystkie złe chwile przechodziliśmy razem. Zawsze się wspieraliśmy tak mi się przynajmniej wydaje. Od dwóch lat jesteśmy małżeństwem. Te 9 lat to cudowny czas kiedy czułem się kochany, kiedy pomimo wielu problemów, braku pieniędzy, problemy z wynajęciem mieszkania, ja zostałem wyrzucony ze studiów i tak dalejr30;. Ona zawsze mnie wspierała, zawsze była przy mnie. Ja też starałem się Ją wspierać we wszystkich trudnościach, których też było sporo. Byliśmy strasznie zakochani, zapatrzeni w siebie. Rozmawialiśmy na wszystkie tematy byliśmy swoimi najlepszymi przyjaciółmi, ech tam było cudownie. Później zacząłem pracować i moja Żona też. Zapadła decyzja o ślubie. Oboje byliśmy szczęśliwi. Chciałem zarobić pieniądze na wkład własny na mieszkanie, żeby już nikt nie przychodził co miesiąc po pieniądze, żeby nikt nas już nigdy nie wyrzucił, żebyśmy mogli mieć dzieckor30; Skupiłem się na pracy po około roku dostałem umowę na stałe i dostałem podwyżkę. Cały czas oszczędzaliśmy pieniądze na wkład własny. Ja zarabiam znacznie więcej od Żony, ponieważ Ona jest nauczycielką. W końcu udało nam się kupić na kredyt mieszkanie. Byliśmy tacy szczęśliwi. Pochodzimy z biednych rodzin więc do wszystkiego musieliśmy dochodzić sami. Zrobiliśmy remont. Ja studiuję zaocznie moja żona się doktoryzuje. Przyszedł u mnie moment zmęczenia. Kredyt, remont, stres w pracy, studia i zaniedbałem Ją. Przychodziłem do domu i grałem na komputerze. Ona chciała pogadać a ja chciałem posiedzieć w ciszy i pograć i zapomnieć o tym całym świecie. Byłem zmęczony. Odsunęła się ode mnie. Zobaczyłem to chyba zbyt późno. Zaczęła bardzo dbać o siebie. Bardzo starannie wybierać ciuszki do pracy. Codziennie makijaż, często malowała włosy no jakoś tak, że zobaczyłem różnicę. Jest piękną kobietą, ale jak się zrobi to wygląda naprawdę zjawiskowo. Poznała dwóch młodych nauczycieli. Po pewnym czasie jeden jej powiedział, że ją kocha. Wiedziałem, że jej się nie podoba i że nic z tego nie będzie, ale zabolało. Ona powiedziała mu że nic z tego bo jest mężatką. Chłopak się całkowicie wycofał. Tak mi powiedziała - wierzę. Widziałem, że ten drugi koleś też za nią biega i ciągle a to Jej pomaga, a to Jej coś tłumaczy na studia za darmo (jest tłumaczem przysięgłym), ciągle przy niej jest. Żona zaangażowała się strasznie w pracę. Ja zacząłem być coraz bardziej zazdrosny. Dodatkowo zacząłem tracić włosy, łysieć i nie wyglądam już tak jak miałem 25 lat r11; tym bardziej byłem zazdrosny. Ten drugi strasznie ją namawiał na szkolną imprezę z uczniami. Powiedziała mi, że się zastanawia, ale on tak namawia więc chyba pójdzie. Nie byłem zadowolony z tego, ale powiedziała, że nie będzie tańczyć, będzie się trzymać na uboczu po za tym to jej praca i tak dalej. Ubrała się baaardzo wyzywająco. W czarną dopasowaną, krótką sukieneczkę z dekoldem. Powiedziałem, że chyba trochę przesadziła, ale uparła się tak iść. Tego wieczoru strasznie źle się czułem psychicznie, ale cały czas wmawiałem sobie, że Ona mnie kocha, że nic się nie stanie, że to tylko szkolna impreza. Okazało się, że moja Żona została największą gwiazdą wieczoru. Królową parkietu. Uczniowie brali Ją na ręce (jest bardzo drobna) i tańczyli trzymając ją na rękach. Widziałem zdjęcia z tej imprezy. Ten drugi nauczyciel też z nią tańczył. Na jednym przypadkowo zrobionym zdjęciu widziałem, że ma erekcję. Nie wytrzymałem. Zrobiłem awanturę. Czułem się oszukany. Czułem się tak jakby Ona sobie szukała faceta. To było dla mnie zbyt wiele. Robiłem jej sceny. Wracałem do tego tematu przez miesiąc, albo dłużej i ciągle robiłem Jej wyrzuty. Ten drugi nauczyciel chciał, żeby pojechali razem z uczniami na wycieczkę, powiedziałem, że jak to zrobi to rozwód. Nie pojechała. Wreszcie zapomniałem o tej sytuacji. Żona ciągle strasznie zaangażowana w pracę. Poznała ucznia gitarzystę. Długie czarne jak smoła włosy. Któregoś dnia chłopak został po lekcji i poprosił o rozmowę. Rozmawiali ponad dwie godziny. Przeszli na bliższą relację, ale jak pytałem co Cię z nim łączy to mówiła mi, że to taki jej młody przyjaciel. Coraz bardziej oddalaliśmy się od siebie. W czerwcu codziennie zamykała się w pokoju i siedziała wieczorami przy komputerze. Jak pytałem co się dzieje to mówiła, że jest zmęczona i chce pobyć sama tak jak ja kiedy grałem w swoje gry. Pozwalałem na to. Pytałem się czy jesteś na "Ty" z tym uczniem, czy coś was łączy zawsze zaprzeczała. Organizowała w szkole koncert rockowy, gdzie w zespole złożonym z uczniów on grał na gitarze i całe popołudnia mieli próby. Coraz mniej interesowała się domem. Prosiłem, żeby chociaż co któryś wieczór spędziła ze mną odmówiła. Powiedziałem, że jak ja grałem w gry to zawsze mogła do mnie przyjść. A Ona zamyka się w pokoju na klucz i odgradza się ode mnie. Ech. Chciałem iść na koncert który organizowała, ale zabroniła mi. Powiedziała, że będzie sięstresowac. Dowiedziałem się, że Ona założyła sobie gg. Po tygodniu udało mi się złamać hasło, ale archiwum zostało usunięte. Po kolejnych kilku dniach odzyskałem archiwum. Trzydziestego czerwca przeżyłem szok. Moja ukochana Żona, którą naprawdę kocham ponad życie ma romans ze swoim uczniem. To Ona nakręca sytuację, to Ona go prowokuje. Wiem, że były deklaracje miłości, wylizali się, wymacali się nie raz. Ona powiedziała mu, że chce mieć z nim dzieci, że go kocha i chce z nim być. Nie wiem czy był sex. Nie mam na to bezpośrednich dowodów. Wiem, że rozmawiali na ten temat. On się pytał czy moja Żona chce z nim to zrobić ona powiedziała, że on Ją podnieca. Napisała na przykład, że: rGdybyśmy mieli jeszcze 10 minut to nie ręczyłabym za siebier1;. Wiecie pewnie co przeżyłem. Nie wiedziałem wcześniej, że to boli fizycznier30; Miałem myśli samobójcze. Jak można to zrobić komuś bliskiemu. Zniszczyła te wszystkie lata razem. Wiem, że ostatnio nie było między nami najlepiej, ale czy to Ją usprawiedliwia ???? Co mam teraz zrobić ???? Też Ją zdradzić ???? Odejść i Ją zostawić ???? Nie wiem sam. Jak czytam ich rozmowy to serce mi pęka.

zdradzony 6m-cy po ślubieDrukuj

Zdradzony przez żonę.kolejny raz jak już od ponad roku, budzę się z przeszywającą na wskroś myślą o tym, że zrobiła to w moim samochodzie kilka miesięcy po ślubie z żonatym facetem. W momencie kiedy najbardziej zależało mi na rodzinie, w tedy kiedy zacząłem marzyć o dziecku ona pieprzy się z kolegą z pracy! to straszne, straszne jest to że nie potrafię od niej odejść - 12lat razem. Mam 30 lat, i życie połamane - przez te wszystkie lata nie spotkałem kobiety z którą mógłbym sobie siebie wyobrazić. Czy to kara za to że za bardzo jej ufałem, że założyłem z góry że nigdy tego nie zrobi, a może nie okazywałem jej uczuć tak jak powinienem ....wracam w ciąż myślami do momentu kiedy jeszcze nie wiedziałem i przypominam sobie jakie fajne było wtedy żyć, i myślę wciąż o tym co zrobiłem źle i gdzie popełniłem błąd próbuje zająć się czymś, myśleć o rzeczach które lubię - ale one już są tylko rzeczami które lubiłem i wydaja się nie sprawiać przyjemności. Chyba został mi już tylko sport, jedyna szansa na endorfiny i poczucie się lepiej - ale straciłem jakby zdolność regeneracji i po treningu czuję się jak połamany przez cały tydzień .w końcu zacząłem zarabiać dużo, a nawet bardzo dużo i pieniądze już nie są problemem zresztą nigdy niebyły, ale w momencie kiedy odnoszę sukces zawodowy tracę coś o wiele bardziej cennego- co za podły plan.

jak pomócDrukuj

Witam wszystkich Nie wiem czy jest to dobry portal do poradzenia się ale szukałam już wszędzie i proszę o radę osób którzy przeżyli zdradę. Moją najlepszą przyjaciółkę zdradził mąż odszedł do innej kobiety zostawił ją i dziecko prawie z dnia na dzień. Chciałabym jej pomóc w tych najgorszych dla Niej dniach, tygodniach ale nie wiem jak przeżywają tę tragedię czy wolą być same i w ciszy i w spokoju przeżywać to wszystko czy może wolą się wygadać. Nie chciałabym robić nic na siłę, być taktowna, żeby nie poczuła się w jakiś sposób urażona. Znam ją dobrze ale w takich chwilach nie wiem co robić, proszę o porady. Pozdrawiam wszystkich.

sekretarka-przyjaciółka mojego mężaDrukuj

Zdradzona przez mężaCztery lata temu mój mąż rozpoczął pracę na stanowisku dyrektora. Po pół roku zauważyłam, że nie umie zachować proporcji pomiędzy pracą a sprawami rodziny. Z czasem zaczął mówić "u mnie" mając na myśli pracę. Wszystkie domowe obowiązki przejęłam ja, z poważniejszymi pracami nie radzę sobie, dlatego to, co przez lata stworzyliśmy po****dło. Stało się to przyczyną naszych kłótni. Ja tłumaczyłam, że traktuje dom, jak hotel, a on na to, że mu się tu wracać n ie chce, bo się go wciąż tylko czepiam. Przez te lata obserwowałam, jak nawiązuje szczególną więź z sekretarką, jak wyróżnia ją spośród pozostałych pracowników. Często porównywał mnie do niej. Kiedyś usłyszałam, że "mam w gołą **** pocałować M., bo gdybym była choć w połowie taka jak ona, to żyło by nam się cudownie..." Byłam zdruzgotana. Takich sytuacji było wiele, ale przeplatały się z zapewnieniami o tym, że mnie kocha i jestem najważniejsza, więc wybaczałam, ale coraz bardziej się zamykałam w sobie. Na zewnątrz uchodziliśmy za idealne małżeństwo, wręcz przykładne. Ja, ciągle z uśmiechem na twarzy rozwiązywałam problemy innych, ze swoimi sobie nie radziłam. Pytałam męża, czy kontaktuje się z sekretarką po pracy. Patrząc mi w oczy zapewniał, że nie. Podejrzewałam, że tak nie jest. Wszędzie pojawiły się hasła i blokady, których przez 21 lat nie było. Kilka dni temu wyszło na jaw, że niemal codziennie wieczorami dzwoni do niej ukradkiem, pisze maile i SMSy. Wytłumaczył mi, że rozmawiając z nią się odpręża, ale to nic dla niego nie znaczy, lubi ją i dobrze się z nią czuje i nic więcej. Nie zdradził mnie, a kłamał dla mojego dobra, bo mam "schizy". Dodam tylko, że piłkę i słodycze, które wygrała nasza córka ukradkiem wywiózł i podarował córce M., robił jej świąteczne prezenty (naszym nigdy, był dla nich zimny i wymagający), sekretarkę często odwoził do domu, ale wg niego to takie naturalne... Broni jej jak lew, za każdą krytykę M. gotów mi oczy wydrapać...Okłamywał mnie przez szereg miesięcy, niczego nie żałuje, bo nie czuje się winny...to takie naturalne wg niego, a ja powinnam zachowywać się wreszcie "normalnie". Owszem, ograniczy kontakty, ale zrobi to bardzo delikatnie, żeby nie urazić M.... Czuję się poniżona...nie umiem z tym żyć, nie umiem zaufać, nie umiem sobie pomóc... Proponowałam terapię rodzinną, ale mój mąż absolutnie z tego nie skorzysta. Dla niego ważne jest, aby się nikt nie dowiedział, a my odkreślamy wszystko grubą linią i wg niego żadnych tajemnic już nie będzie... Mówił mi to patrząc głęboko w oczy, już to przerabiałam... Moja córka powiedziała "Mamo, pokaż tacie, że jesteś silną kobietą, tylu ludzi cię kocha i podziwia!"...nie jestem silna, a ci ludzie nic dla mnie nie znaczą, liczy się rodzina... Czy ja zostałam zdradzona?...a może przesadzam..