Logowanie
Nie zarejestrowny?
Kliknij tu by się zarejestrować.
Kliknij tu by się zarejestrować.
Zapomniałeś hasła?
Zamów nowe tutaj.
Zamów nowe tutaj.
Rozwód jak wojna 2 Rozwód jak wojna Ostrzeżenia - forum ogólne Użytkownik RozwojZUchem Relatywizowanie aspołecznych ...| Rozwód jak wojna 2 |
[0] |
| Rozwód jak wojna |
[0] |
67eve
baran138
Ewelina215 LordLachdanan Paszka| millagros | 17. Kwiecień |
| daleko | 17. Kwiecień |
| Aliszia | 17. Kwiecień |
| pieknia | 17. Kwiecień |
| cLauDiaa_S | 17. Kwiecień |
mrdear | 00:09:07 |
|
Crusoe | 01:00:09 |
|
#
poczciwy | 02:12:34 |
|
bardzo smutny | 03:28:33 |
|
gunio11 | 03:28:52 |
Witam. Komentarze na tym forum są w większości bardzo merytoryczne. Potrzebuję obiektywnej opinii, bo stanęłam w miejscu.
Mój mąż zdradził mnie z koleżanką z pracy. Nie uprawiali seksu. Był na imprezie firmowej. Wrócił nad ranem bardzo pijany. Rano dostawał dużo wiadomości na telefon. Mieliśmy dostęp do swoich telefonów , więc chciałam sprawdzić kto to. Nie mogłam tego zrobić bo zmienił hasło. Jesteśmy ze sobą 10 lat. 3 lata po ślubie i mamy niespełna dwu letnie bliźniaczki. Znamy się jak łyse konie, wiec od razu wiedziałam, że cos jest nie tak. I bardzo szybko sie o tym przekonałam.
Po południu musiałam wyjść a w tym czasie mój mąż pisał z koleżanką z pracy o minionej imprezie. Uzupelniali sobie luki w pamięci, bo mój mąż był bardzo pijany, ona wstawiona. Całowali się i kleili do siebie, cokolwiek to znaczyz. Trzymal jej rękę na udzie i ludzie z pracy nie byli istotni, ona była wtedy najważniejsza, to jego słowa. Pisali ponad 3 godziny. Ja moglam to czytać na bieżąco ponieważ zalogowalam się na jego komunikator, do ktorego miałam dostęp. Na koniec rozmowy zapytała go czy ma wyrzuty sumienia. Napisal ze nie, ze ma tylko kaca.
Chciałam udawać ze o niczym nie wiem i obserwować sytuację, ale nie potrafiłam. Po powrocie do domu po kwadransie jego pytań co sie stało, powiedzialam ze wiem o wszystkim. Oczywiście rozplakałam się. Ciezko opisać jakie emocje mną miotały. Nie sądziłam, ze to az tak boli, doslownie fizycznie.
Mąż dużo się tłumaczył. Że to nic nie znaczyło, że to takie pisanie dla żartów. Że nie myślał tak. A z imprezy niewiele pamięta. I ze nic poza tym nie ma moedzy nimi. Tylko dobrze się im rozmawia i ze tylko kilka razy pisali po pracy o dzieciach i tak ogólnie.
Ona ma męża i 4 letniego syna.
Byłam zalamana. Na drugi dzień szedł do pracy i ona też akurat miala być. Pracują od 10 do 22 ale nie kazdego dnia są jednocześnie w pracy.
Mi robilo sie niedobrze na samą myśl o nich. Tym bardziej że pisali ze i tak najlepiej rozmawia się na żywo.
Nie byłam w stanie normalnie funkcjonować i zajmować się dziecmi. Nie chciałam też go widzieć. Spakowałam więc dziewczynki i pojechalam do moich rodziców 170km.
Mąż jak sie dowiedział wydzwaniał, pisał. Tłumaczył się mocno, aczkolwiek pokrętnie, bo nie byl w stanie przytoczyć o czym z nią pisał.
Tydzień później byly święta i pozwoliłam mu przyjechać zeby nie robić scen przed rodziną. Nie chciałam zeby ktokolwiek sie o tym dowiedział. Przez ten czas duzo pisaliśmy. Naprawde bardzo go kocham. Chciałam rozpracować dlaczego to się stało. Z pełną świadomością chciałam wziać tę czesć odpowiedzialności, która jest po stronie osoby zdradzonej. Mimo bólu udalo się to choć trochę przepracować, chociaz wiedziałam, że to dopiero początek.
W święta Było w miarę normalnie. Miałam nadzieję, że to traumatyczne przeżycie pomoże nam lepiej dbac o nasze małżeństwo. Do tej pory było naprawdę dobrze. Nowy dom, dzieci. Zawsze czekałam az wroci z pracy i do późna spędzaliśmy razem czas. Mimo zmęczenia i obowiązków bobrze się dogadywalismy. Albo tak mi sie tylko wydawalo.
Po świętach wróciliśmy do domu razem. Zapewnił,ze wszystko sobie wyjaśnili. Że to na imprezie nie powinno się wydarzyć. Że w pracy nie rozmawiają, a poza nią nie mają kontaktu.
Zaczęło się układać. Było duzo trudnych ale konstruktywnych rozmów. Bylo tez dużo moich i jego łez, gorszych momentów, w których chcialam szczegółów ich rozmów.
Coś nie dawało mi spokoju... Jego zachowanie i moja intuicja mowily mi, że cos ukrywa.
Sprawdziłam jego biling. Jednal mieli kontakt. Pisali bardzo dużo. Co drugi dzień po 20, 30 sms. Pisali jak tylko wyjechałam do rodziców. Po wspólnym powrocie do domu jak był w pracy to z nią pisał.
Serce mi pękło. Coś we mnie pekło. Z ogromnym spokojem z nim o tym porozmawialam. Tłumaczył ze byl załamany i potrzebowal wsparcia. Ze to tylko koleżanka, ktora tez ma problemy z mężem i tak sobie po koleżeńsku się sobie zwerzają. Nie wierzylam w to co słyszę. W ogóle mu już nie wierzę.
Kazalam mu wyprowadzić się z domu.
Ale niewiele myśląc napisałam do tej kobiety i umowilam się z nia na spotkanie na drugi dzień. Chciałam mieć pełny obraz sytuacji.
Spotkanie było dla mnie zaskoczeniem. Byłam spokojna i opanowana jak nigdy. Powiedzialam, że jestem w stanie powiedziec o wszystkim jej mężowi, chociaż wiem ze nigdy bym tego nie zrobila, wzamian za prawdę. To ona płakała. Mowila że jej bardzo przykro i ciezko z myślą, ze przez nią może rozpaść sie nasza rodzina. Ze mój mąż byl załamany tym, że wyjechałam i chciała mu pomóc. Ze miedzy nimi nic nie było i nie ma. Ze tylko dobrze im się rozmawiało,a pocalunek na imprezie trwał 2 selundy. Ze to pisanie na drugi dzien było naprawdę robieniem sobie jaj. Ze nie daje jej to spokoju. Poradzilam jej by się o nas przestala troszczyć i zajęła się naprawianiem swojego małżeństwa. (Ona z zawodu jest psychologiem)
I wiecie co? Uwierzyłam jej. Może jestem najbardziej naiwną kobietą na świecie, ale im uwierzylam.
Ale coś caly czas nie daje mi spokoju. Bardzo chcę spróbować odzyskać te wszystkie skasowane wiadomości mojego męża żeby przekonać się czy to prawda. Jemu nie ufam zupełnie.
I jestem przerażona tym, ze mam ochotę go sprawdzać bez prerwy. To upokarzające, nigdy wcześniej tego nie robiłam.
Biling wyszedl na jaw 2 tygodnie temu mąż twierdzi, że naprawdę nie ma z nią kontaktu i nie rozmawiają wpracy.
Jak żyć?? Jak poradzić sobie z brakiem zaufania? Czy da się w ogóle zaufać znowu na 100%?
Komentarz doklejony:
Zaufać na 100%nie powinno się nikomu, nawet sobie
Wspierali sie, rozumieli i co? Nagle obcy sobie ludzie?
Tak jak pisze Rozalia, chwyc sie 34 krokow i trzymaj przynajmniej do chwili zanim chaos emocjobalny w Twojej glowie sie nie uspokoi. Na racjonalne decyzje i wybory przyjdzie czas.
Zajmij glowe (i cialo) czyms innym i niech to nie beda tylko dzieci. Moze zaufasz, moze nie... Nikt Ci tu na to nie da odpowiedzi. Ale odbudowywanie zaufania do kogos kto nas zdradzil nie jest ani szybkie, ani latwe i w duzej mierze zalezy od postawy tego kto zdradzil.
Przede wszystkim musisz się uspokoić na ile się da i obserwować sytuację. Zacznij myśleć o sobie, troszcz się o siebie.
Cytat
jakie to ma znaczenie, w ogóle nie powinno się to wydarzyć.
Naprawdę spodziewałaś się, że usłyszysz prawdę od tej kobiety?
Że ta rozmowa coś zmieni albo Cię uspokoi? Ona tylko jeszcze bardziej Cie skołowała.
Pożądanie, zauroczenie nie mija od pstryknięcia palcem ani tupnięcia nóżką.
Wręcz odwrotnie - napędza to ich do wspierania siebie i zbliżania się do siebie.
Najlepszym wyjściem jest odciąć się zupełnie emocjonalnie od niego. Szkoda, że pozwoliłaś wrócić tak szybko. Chwila spokoju przydałaby się głównie Tobie a przy okazji mogłabyś go troszkę poobserwować jak się zachowuje kiedy został wypuszczony z łańcucha na pastwisko.
Wczoraj poprosiłam męża o hasło do kopii zapasowej jego telefonu. Dowiadywalam się ze jest szansa na odzyskanie skasowanych wiadomości. Powiedziałam, ze jeśli w tych wszystkich smsach jest dowod na to że mowi prawdę i nic miedzy nimi bie ma, to chce to przeczytać.
Juz nie musze tegi robić. Jego reakcja byla bezcenna informacja. Rozpętało się male piekło. Bardzo sie zdenerwował. Mial pretensję, ze grzebie w tym. Ze po ostatniej naszej rozmowie wszystko zrozumiał i ze naprawdę juz nie ma z nią kontaktu. Ze razem uzgodnili ze w pracy nie będą rozmawiać. Specyfika ich pracy noe daje wiele okazji do rozmów. Obwinial mnie o to, że nie daje mu szansy zeby wszystko naprawić. Ale na pytanie czy zmieni pracę, powiedział żebym była cierpliwa, ze wszystko się rozwiąże, ale nawet nie zaczął się rozglądać za nową pracą.
Powiedział, że jak chcę to zostawi mi swoj tel żebym zniosła do odzyskania tych danych.
Jednak rano wychodzac do pracy musialam mu o tym przypomnieć... zapytal ze złością czy napewbo tego chcę. Czy chcę zeby tak było. Powiedziałam ze chcę.
Żadnych smsow nie mam zamiaru odzyskać. Swoim zachowaniem tylko upewnił mnie w przekonaniu, ze cos miedzy nimi jest. Przycisniety do muru przyznał, ze byc może jest tam jakis flirt i ogólne rozmowy, nie tylko pocieszanie sie...
Rozum mowi, żeby kazac mu sie pakować i wynosić. Ale całym sercem chce żeby został...
Czuje ze mną manipuluje. Widze to. Powiedział ze w kategorii zlych czynów jego pocałunek i cala reszta jest mniej zła niz to, ze każę mu sie wyprowadzić i ta decyzją rozbije rodzinę...
On bardzo umniejsza to co zrobił, a moj ból wydaje mu się przesadzony...
Cytat
On miał pretensje? Bezczelność w czystej postaci.
Jego pilną potrzebą jest zamknąć temat jak najszybciej abyś nie szperała bo wie ile ma do ukrycia.
Cytat
A co Ciebie za przeproszeniem interesujÄ… jakieÅ› uzgodnienia z obcÄ… kobietÄ….
Ze swoją żoną nie potrafi być szczery, uczciwy i nic uzgodnić a karmi Cię jakimiś słabymi argumentami.
Cytat
Cytat
Te dwa zdania to czysta manipulacja w najgorszym wydaniu wynikająca z wyrachowania. To przerzucanie odpowiedzialności za swoją niedojrzałość na osoby trzecie. Nie pozwól się w ten sposób traktować.
Komentarz doklejony:
Trafiłaś na wyrachowanego cwaniaka, który nie będzie mieć najmniejszego problemu z robieniem z Ciebie idiotki tylko po to aby ukryć swoje kurestwo.
Przeciez w zaleznosci od stanu wiedzy o jego zaangazowaniu mozesz chciec podjac zupelnie rozne decyzje.
Wybaczyc mozesz (jesli w ogole zechceszl tylko to o czym wiesz. Nie sposob wybaczyc czegos, czego nie jestes swiadoma.
Niedawno byl tu watek kobiety, ktora wybaczyla mezowi "rozmowy i przytulanie i nic wiecej", a po kilku latach okazalo sie ze jednak bylo to "wiecej" i jej maz mial pretensje, ze ona ma znowu problem "a przeciez wybaczyla wczesniej"...
Nie funduj sobie tego.
Wieczorem nie poczekałam na niego aż wróci z pracy. Nie mialam ochoty na rozmowę, bo wydaje mi się, że z mojej strony powiedziałam już wszystko. Teraz sie tylko powtarzam. Poranek zaczął od pretensji o to. Zarzucił, że rozmawiamy tylko wtedy gdy ja tego chcę. Powiedział, że nie mówił mi wielu rzeczy, bo sie mnie bał(sic!). Z reguły jestem stanowcza i konsekwentna. Lubię mieć sprawy jasne i poukładane. Ale zawsze jestem otwarta na rozmowę. Stwierdził ze właśnie takim zachowaniem robie z niego pantoflarza. I ze przeze mnie nie mowil mi wielu rzeczy. Ze próba odzyskania ich wiadomości to przesada. Ze nie ma tam nic wiecej niż mi powiedział. A zdenerwował się bo go zaatakowałam, jak to powiedział, z usmiechem na ustach. Ja po prostu byłam bardzo spokojna.
Spodziewałam się raczej, ze zgodzi się na odzyskanie tych korespondencji. Skoro to dowód jego niewinności to raczej nie powinien się przed tym wzbraniać...
Znowu płakał, że jestesmy dla niego najważniejsze na świecie i ze mnie strasznie kocha. Prosił żebym nie dążyła wiecej. Żebym to zostawiła i spróbowała patrzeć w przyszlość... zapewniał ze nie pisze juz z tą kobietą i nic od niej nie chce.
A ja znowu łapię sie na tym ze zaczynam mu wierzyć. Naprawdę myślałam, że jestem sielniejsza psychicznie.
On wie, że bez niego doskonale bym sobie poradziła. Powiedział ze nie ma takiej możliwości żeby się wyprowadził. Ze będzie walczył. Próbuje byc bardzo stanowczy. Wcześniej był zawsze opanowany, a teraz w rozmowach czesto wybucha. Dzis krzyczał ze ten telefon moge sobie nawet do NASA wyslać, ze jest moj, a on sobie nowy kupi. Nie poznaje wlasnego męża.
Poznaliśmy się jak mieliśmy po 17 lat. Od tamtej pory jesteśmy razem. Zawsze mnie wspierał. Był troskliwy i wyrozumiały. Był najlepszym facetem jakiego mialam okazję poznać w życiu...
To trzeba cwiczyc, cwiczyc, cwiczyc i jeszcze raz cwiczyc...
To, ze mowi iz sie Ciebie boi (a raczej ze obawia sie Twoich reakcji) moze byc akurat prawda. Jesli lubisz dominowac w relacji (nie wiem - tylko spekuluje) to lek przed Twoja reakcja jeat jak najbardziej naturalny...
Tak to opisujesz jakby on tez byl cholerykiem...
Hmmm... No jesli tak to niezle sie dobraliscie 😁
Cytat
Kolejna paskudna manipulacja. Co najgorsze chyba skuteczna...
Cytat
Powinnaś jednoznacznie poinformować go, że w tym momencie jego zapewnienia nic dla Ciebie nie znaczył. Przecież sam do tego świadomie doprowadził. To jest jedna z konsekwencji.
Cytat
Tylko chyba nie zdaje sobie sprawy, że teraz już od niego nic nie zależy. Tym bardziej, że swoją postawą jeszcze bardziej Cię odsuwa od siebie. Jego wybór.
Komentarz doklejony:
Romanos, moj mąż jest typowym flegmatykiem, dlatego piszę, że go nie poznaję.
Czy lubię dominować? Moze to tak wyglądać. Ale chodzi Raczej o to, że nie boję się wyrażać swojego zdania, szczególnie jesli jest inne niz ma druga strona. Jednocześnie wydaje mi się, że nie narzucam się ze swoją opinią.
Jego zdaniem sprawa jest prosta. Powinnam zapomnieć o wszystkim. Twierdzi ze on wybaczyl by mi cos takiego. Nie wie jak zachowałby się gdybym się z kimś przespała, ale całą resztę wybaczyłby bez problemu.
Wie też, że gdyby się z nią przespał, ja nie potrafilabym wybaczyć. Nie mieli byśmy o czym rozmawiać. Mówiłam mu o tym kilka razy.
Poczciwy, to ciekawe co piszesz. Ja jestem gotowa mu wybaczyć, jeśli stanie w prawdzie i powie co bylo miedzy nim a tą kobietą. Miałam mu nawet powiedzieć, zewszystko w jego rękach.
Caly czas mowi ze nic miedzy nimi nie ma, ze to tylko koleżanka. Ze to tylko tak wygląda, ale po prostu sie pogubił i nie wiedzial juz co jest dobre. Postawilam sprawę jasno, że jeżeli będę miała jakies podejrzenia, ktore się sprawdzą, to spakuje się i odejdzie bo ja z własnego domu nie będę uciekać. Pomimo tego pisał z nią. Byly też krótkie rozmowy telefoniczne.
Jestem skołowana. Chcialabym mu wierzyć, ale wiem ze nie piwinnam...
Komentarz doklejony:
Dodatkowo, nie wiem czy to normalne zachowanie, ale mąż sprawdza mój telefon... Patrzy z kim i o czym piszę. Chyba boi się, że ktoś sie dowieo tym co zrobił. W oczach innych, w moich zresztą też, byl najbardziej uczciwą i gidna zaufania osobą.
Jutro mieliśmy jechać do jego rodziców. Powiedziałem żeby zabral dziewczynki i pojechał sam. Nie mam ochoty znowu udawać przed rodziną jacy jestesmy szczęśliwi. Jestem słabą aktorką. Poza tym naprawdę przyda mi się chwila dla siebie.
Komentarz doklejony:
Powiedział, że się nie zgadza. Że musze z nim jechać i nie ma dyskusji. Nigdy sie tak nie zachowywał.
A ze nie poznajesz jego reakcji? Czlowiek doprowadzony na skraj deaperacji (niezaleznie od tego czy z wlasnej wiiny czy nie) potrafi reagowac niestandardowo. Zwlaszcza "intras", ktory zyje "zyciem wewnetrznym" czesto zupelnie nieznanym nawet najblizszym.
A moze jednak pojedziesz wvzesniej uswiadamiajac mu, ze Twoj wyjazd to dla niego naprawde duze ryzyko ujawnienia jego "relacji z kolezanka"?
Z reszta... Jesli nie robil nic jego zdaniem zlego to dlaczego yego sie wstydzi, a jesli jednak uwaza ze robil cos zlego to dlaczego robil?
Z tym wyjazdem chodzi natomiast o to, że jeśli nie pojadę to jego rodzice zaczną podejrzewać że coś jest nie tak i zaczną drążyć, szczególnie teściowa. Bardzo dobra kobieta i zależy jej na tym żeby nam się układało.
W którejś rozmowie pomyślałam o niej i powiedziałam do męża, że jego mama się załamie. Z paniką w głosie zapytał czy im powiem. Oczywiście że nie, ale jeśli nie będzie z nami mieszkał to się zorientuje. Mieszkamy w tym samym mieście i widujemy się regularnie.
Czy jest świadomy, że robił coś złego. Myślę ze tak. Około 3 tygodnie Przed tą nieszczęsną imprezą już pisał z ta kobietą. Jak twierdzi ogólnie o życiu. Jakiś temat pojawiał się w pracy i kontynuowali na messengerze. Ale każdą konserwację kasowal. Twierdzi że dlatego, że nie chciał żebym się denerwowala. Tyle tylko, że konwersacji z innymi koleżankami, na temat pracy, czy dzieci nie usuwał. Ba, nawet mi pokazywał. Więc mogę się tylko domyślać, że już wtedy z nią flirtował.
Byc może dotarło do niego jak duża będzie skala konsekwencji jego czynów. Że oprócz rozstania ze mną i mniejszego kontaktu z córkami jest jeszcze cała masa bliskich mu ludzi, którzy raczej nie poklepią go po plecach.
Być może trochę oprzytomniał i rzeczywiście zerwał z tą kobietą kontakt... być może.
Nie rozumiem czemu tak usilnie próbujesz go chronić i wybielac, przecież Was nie znamy. Dlaczego jego wyprowadzke warunkujesz tym co ludzie czy rodzice powiedzą, Jeszce byłabym w stanie zrozumieć dobro dzieci, ale opinie innych... Może to zbyt wcześnie, i do Ciebie jeszcze nie dotarło co się tak naprawdę wydarzyło? Ja wiem że w takiej sytuacji próbujemy chronić nasze wybory życiowego partnera czy ojca dziecka, ale on to wszystko przekreślil. Czy dla Ciebie na prawdę w tym momencie na znaczenie czy spali czy nie?A skąd wiesz że nie? Od niego czy od niej? Przecież to podobno Pani psycholog potrafi rozmawiać z ludźmi na trudne tematy.
Cytat
Cytat
Cytat
Uspokój się zanim będzie za późno. Już pokazałaś, że musi być Twoją własnością, Twoim niewolnikiem albo zniszczysz wszystko.
Jeśli powiedział prawdę i sami nie mogli sobie przypomnieć co się stało, to przesadziłaś. Przez twoje urażone ego i reakcje nie można być z Tobą szczerym, już o tym zapomnij; Odepchnęłaś go od siebie;
Cytat
To też powinnaś wiedzieć, czemu do tego doszło;
Czemu zwierzał się komuś innemu a nie Tobie, tej która powinna mieć na wszystko monopol, skoro prawa własności nabyła?
Komentarz doklejony:
Cytat
Wie też, że gdyby się z nią przespał, ja nie potrafilabym wybaczyć. Nie mieli byśmy o czym rozmawiać. Mówiłam mu o tym kilka razy.
A nie jest prosta? Skoro rozmawialiście o tym wcześniej wiele razy, powinniście wiedzieć jakie macie granice i na co możecie sobie pozwolić; Czy on odczuł kiedyś, że ktoś inny może Cię zafascynować nie wiadomo z jakim skutkiem, czy to mu się w głowie nie mieści tak jak do tej pory Tobie? Gdyby zagrożenie poczuł, możliwe, ze by wiele zrozumiał.
Mąż zareagował i kolega zdjął rękę kolegi.
Kolega przestał być kolegą ale niesmak wobec żony pozostał. Mąż bardzo ją kochał.
Wiele lat później założyłem tutaj swój wątek.
Taka bajka.