Logowanie

Nazwa użytkownika

Hasło



Nie masz jeszcze konta?
Zarejestruj się

Nie możesz się zalogować?
Poproś o nowe hasło

Ostatnio Widziani

Shoutbox

Musisz zalogować się, aby móc dodać wiadomość.

Szkodagadac
19.03.2024 05:24:48
Ona śpi obok, ja nie mogę przestać płakać

Zraniona378
08.03.2024 16:58:28
Dlatego że takie bez uczuć jakby cioci składał życzenia imieninowe. Takie byle co

Julianaempatyczna
08.03.2024 14:46:35
Cześć, Twoja historia jest już na stronie. Obserwuj męża . Dlaczego te życzenia były inne?

Zraniona378
08.03.2024 12:35:50
Bo cały wpis się nie zmieścił

Zraniona378
08.03.2024 11:31:18
Cześć jestem nowa.Opisalam swoją historię ,ale nie ma jej na stronie jak to działa

Metoda 34 kroków

Metoda 34 kroków dla kryzysu w małżeństwie na odzyskanie pewności siebie w oczach partnera.

1.Nie śledź, nie przekonuj, nie proś i nie błagaj.
2.Nie dzwoń często.
3.Nie podkreślaj pozytywnych elementów związku.
4.Nie narzucaj się ze swoją obecnością w domu.
5.Nie prowokuj rozmów o przyszłości.
6.Nie proś o pomoc członków rodziny-masz wsparcie teściów póki są po Twojej stronie.
7.Nie proś o wsparcie duchowe.
8.Nie kupuj prezentów.
9.Nie planuj wspólnych spotkań.
10.Nie szpieguj, to Cię zniszczy.
11.Nie mów 'kocham Cię'.
12.Zachowuj się tak, jakby w Twoim życiu było wszystko w porządku.
13.Bądź wesoły, silny, otwarty i atrakcyjny.
14.Nie siedź, nie czekaj na żonę/męża , bądź aktywny, rób coś.
15.Będąc w kontakcie z nim/nią postaraj się mówić jak najmniej.
16.Jeżeli pytasz co robił/a w ciągu dnia, przestań pytać.
17.Musisz sprawić, że Twój partner zauważy w Tobie zmianę, że możesz żyć dalej z nim/nią lub bez niej/niego.
18.Nie bądź opryskliwy lub oziębły, po prostu zachowaj dystans.
19.Okazuj jedynie zadowolenie i szczęście.
20.Unikaj pytań dotyczących związku do chwili, gdy zechce sam/a z Tobą o tym rozmawiać.
21.Nie trać kontroli nad sobą.
22.Nie okazuj zbytniego entuzjazmu.
23.Nie rozmawiaj o uczuciach.
24.Bądź cierpliwy.
25.Nie słuchaj co naprawdę mówi do ciebie.
26.Naucz się wycofywać, gdy chcesz zacząć mówić.
27.Dbaj o siebie.
28.Bądź silny i pewny, mów cicho i spokojnie.
29.Pamiętaj, że jeżeli zdołasz się zmienić,Twoje konsekwentne działania mówią więcej niż słowa.
30.Nie pokazuj zagubienia i rozpaczy.
31.Nie wierz w nic co usłyszysz i 50% tego co widzisz.
32.Rozmawiając nie koncentruj się na sobie.
33.Nie poddawaj się.
34.Nie schodź z raz obranej drogi.

...i co dalej?Drukuj

Zdradzona przez mężaWiadomo nie znalazłam się w tym miejscu z czystego przypadku. Witajcie jestem kobietą zdradzoną (chodź milej było by mi witać się w innych okolicznościach, no cóż stało się...) A stało się to w poniedziałek (pieprzone spolecznosciowki i fb ). Odkryłam wiadomości męża z laska z którą pracowali swego czasu razem, treść wiadomości no cóż...napiszę tak, brakowało mi tylko popcornu bo nie wierzyłam, że mój mąż zna takie teksty, przecierałam oczy ze zdumienia. Po moim powrocie z pracy do domu istny cyrk, miał godzinę na spakowanie się i aut. Oczywiście prosił, błagał, ale w tamtym czasie myślałam, że go dosłownie zabije. Mamy dzieci. Małe dzieci (12-lat i 6-lat). Od tamtej pory bywa w domu codziennie (jest u dzieci) za każdym razem prosi, przeprasza, błaga, kaja się, zapewnia że kocha, że nigdy więcej, że tylko ja i nikt inny, płacze, a nawet klęczy. Wiecie co... ja od poniedziałku nie jem, nie śpię...mój świat dosłownie prysł, coś co wydawało mi się nie do ruszenia, coś co było mega mocne i trwałe okazało się zwykłą iluzją, mrzonką, mydlana bańką. I tak kocham go, bo przecież nie przestaje się kogoś kochać ot tak sobie, to się boję cholernie się boję, bo to diaska zawsze zdrada kojarzyła mi się z winą obydwojga małżonków, a robiąc przez ostatnie nieprzespane noce mój rachunek wyszło mi, że ja byłam za dobra, poprostu skubany miał wszystko podane na tacy (wszystko). Mam totalny mętlik w głowie i najgorsze są te noce gdzie proszki nasenne dają sen tylko na max 4 h i te myśli od których wariuje. Dobrze, że są dzieci, dzięki nim mam siłę funkcjonować, rano zwlec się z łóżka i iść do pracy, która też stała się moim ukojeniem. Podpowiedzcie mi...bedzie lepiej? Wiem, że to jest jest kwestia indywidualna...ale sami wiecie dobra rada, lub dobre słowo, każde słowo...to jest dużo (nikomu o tym nie mówiłam).
14016
<
#1 | devi dnia 12.02.2018 15:18
historia wraz z komentarzami przeniesiona z forum do działu zdrad po uzgodnieniu z autorką - dirty

murka Dodane dnia 09-02-2018 22:34
Będzie. Lepiej niż dziś będzie na pewno. Lepiej niż przed poniedziałkiem? Nie wiem. smiley

Adam2012 Dodane dnia 10-02-2018 01:03
Devi.
Będzie lepiej. Nie jesteś pierwsza skrzywdzona przez męża i nie ostatnia. Wszyscy (może prawie wszyscy) przez to przechodziliśmy i żyjemy. Lepiej, gorzej, różnie ale ...czas goi rany. Sen po kilka godzin dziennie to też nic dziwnego w zaistniałej sytuacji. I te myśli chodzące ciągle po głowie...Masz dzieci, więc masz wielką motywację żeby żyć. Musisz żyć dla nich. Dasz radę.
smiley

dirty Dodane dnia 10-02-2018 17:25
Czy Ty podjelas decyzje? Czy to był impuls ? W jakim kierunku chcesz iść? Ta zdrada to koniec i nie ma dyskusji czy jednak dopuszczasz danie mu szansy?
Każda decyzja ma swoje konsekwencje i generalnie nie ma się co oszukiwać będzie bolało czy odjedziesz czy zistaniesz. Pewnie droga próby niesie za sobą więcej wyrzeczeń ... ale warto dać sobie czas bo nie musisz teraz niczego obiecywać i deklarować.

devi dnia luty 12 2018 14:18:50
Od tego zdarzenia minął tydzień. W dniu wczorajszym, po całym nieprzespanym tygodniu, nie możliwości jedzenia, wylanych łzach, złości oraz bezsilności, oraz jego błaganiach, kajaniach się i jego obietnicach...pozwoliłam mu wrócić do domu. Nie wiem czy postąpiłam dobrze, czy źle. Czuję się, że jestem w lekkim zawieszeniu, w takiej próżni. Całe to wydarzenie zmieniło mnie. Jestem inna. I teraz siedząc i pisząc to, zastanawiając się czy zrobiłam krok w przód, czy w tył...nie wiem, najnormalniej nie wiem. Na dziś dzień czuję smutek. Nie czuję już złości, lecz smutek, taki w sobie wewnętrzny smutek.
11897
<
#2 | murka dnia 12.02.2018 15:37
Devi.
mnie ten smutek łapie do dziś. wiele lat upłynęło, zanim się dowiedziałam, a potrafi zaboleć dzisiaj też. Nie było nam to potrzebne, Tobie też nie Po reakcji sądząc Twojemu mężowi również.
Czy gdybyś się nie dowiedziała to zabawa Twojego męża trwałaby dalej? Czy znalazłaś coś co świadczy o tym że się zorientował że nie chce w to brnąć? Czy tylko dlatego, że złapałaś za rękę przypomniał sobie że mu na Tobie zależy? To po pewnym czasie stanie się dla Ciebie ważne, w tej chwili nie myśl o tym czy idziesz do przodu czy się cofasz... To nie jest ważne w tej chwili. Masz do tego prawo.
3739
<
#3 | Deleted_User dnia 12.02.2018 16:17
devi,

Bedzie lepiej. Naprawde,kazdy dzien zbliza Cie jakos do ukojenia tego co teraz,ktos kiedys gdzies pisal ze czas nie leczy,ale ja wierze w to ze czas leczy rany. Czas oddala bol, stopniowo staje sie coraz mniejszy,bo inne sprawy,problemy beda wazniejsze. Daj sobie szczegolne wsparcie,sama sobie. Bardzo pomaga nasz forumowy czat,szczegolnie na poczatku,bo daje duzo wsparcia i przede wszystkim oderwanie mysli. Nie przestrasz sie ze ludzie tam zartuja, smieja sie. Ty tez bedziesz i trzymam za Ciebie kciuki mocno, bo bylam w tej samej prawie sytuacji wlasnie rok temu.
Co moge dzisiaj powiedziec? Uplywajacy czas zaciera bol.
U Ciebie maz wyraza skruche i zal,zaluje, przeprasza. To dobry znak,tak sie powinien zachowywac facet po zdradzie. Moj udawal ze nic sie nie stalo i ze to co widze to nieprawda, dlatego juz prawie po rozwodzie. U Ciebie jest nadzieja ze jeszcze wszystko poskladanie, jesli tylko bedziesz chciala to zrobic dla siebie.
Pozdrawiam:cacy
13595
<
#4 | iwonakra dnia 12.02.2018 16:44
Witaj, czy dobrze zrobiłaś czy źle to się okaże za jakiś czas, każda decyzja w tej sytuacji niesie za sobą jakieś ryzyko. To, że pozwoliłaś mu wrócić może spowodować, że będziesz bardzo czujna, będziesz sprawdzać, kontrować, pytać, czekać a każde 5 minut spóźnienia i będziesz odchodzić od zmysłów. To wszystko jest bardzo wyniszczające, ale z drugiej strony jakbyś nie spróbowała zacząć od nowa to byś może straciła super faceta, który miał chwile słabości. W tej chwili to jest wielka nie wiadoma. Za jakiś sie okaże, czy to był dobry wybór. A co by zrobił twój mąż na twoim miejscu? To nie ma znaczenia, tak tylko sie zastanawiam.
14006
<
#5 | msz dnia 12.02.2018 17:30
Być może nie potrzebnie się udzielam...powiem to tak...Jego zachowanie po świadczy, że mu najprawdopodobniej zależy...znasz Go najlepiej...nie musisz mu wybaczać ani dziś ani za tydzień...jeżeli widzisz szansę dla Was to dopuść do Siebie tą myśl, że może zasłuży na Ciebie i zdobędzie Ciebie na nowo...tylko Tyle...pozwól mu o Siebie walczyć...oceniaj czy to gra czy to walka...postaw też warunki które bezwzględnie musi spełnić...zerwanie kontaktu, niech pousuwa facebooki, da Tobie hasła...co tam tylko chcesz...a później tak jak napisała koleżanka wyżej: czas czas czas...Jasne, że Tobie smutno, masz prawo do łapania doła - zawsze miałaś nawet jak z Tego prawa nie korzystałaś...i może nie trąb o tym dookoła ale porozmawiaj z kimś o tym face to face...z kimś kto zna Was obydwoje...z kimś komu ufasz...w każdym bądź razie: Trzymaj się i się nie puszczaj - taki żart - a jak już zażartowałem - to zobacz jak łatwą przyjdzie Ci teraz powiedzieć, że np: rozbiłaś jego samochód...głowa do góry...jutro będzie lepiej
4452
<
#6 | dirty dnia 12.02.2018 19:04
Devi - sprowadził się ?
Co to znaczy ?
Ze chcesz próbować zdiagnozować Wasze problemy, bo przecież zdrada jest skutkiem czegoś...
ze następnie chcesz dać szanse ? By dać szanse Wam wymaga to dużej ilości pracy a pokus nie brakuje: pokusa skupiania się na swoim bólu i rozdrapywaniu ran; pokusa dowalanie i wbijania szpil bo zasłużył; pokusa obwiniania wyłącznie zdradzająca osobę ze problemy związku; postawa księżniczki przeproszaj mnie; pokusa zakopania wszystkiego pod dywan bo ładnie przeprosił, były kwiaty, seks, nowa torebka, wakacje na Karaibach...
Świadomie skupiam się na Twoich pokusach bo realnie masz wpływ wyłącznie na siebie, a realny bol który odczuwasz (znam jego smak) wskazuje również różne zakręty.
Jego praca jeśli będzie to droga diagnozowania, przyznania się do winy, naprawiania, proszenie o przebaczenie i ponoszenie konsekwencji (choćby faktu Twojego cierpienia, braku ufności, czy jednak pokus których zupełnie do zera nie da się usunąć).
To po krotce jakaś propozycja by ogarnac ten bałagan i wyszło coś z tego pozytywnego - choć by tak się stało musi tez poza ta praca, zamazaniem upłynąć wiele czasu.
To co to zejście znaczy?
3739
<
#7 | Deleted_User dnia 12.02.2018 19:28
Devi;

Cytat

Na dziś dzień czuję smutek. Nie czuję już złości, lecz smutek, taki w sobie wewnętrzny smutek.

Przechodzisz pewien etap po zdradzie, bo jest ich... czasami kilka, czasami kilkanaście. Ty teraz, po złości, eksplozji emocji, wpadłas w stan smutku po utraconej miłości.
Dotarło do Ciebie, że żyłas dotąd w swego rodzaju iluzji, jak w filmie. Zdawało Ci się, że znasz zakończenie. Okazalo się, że niekonieniecznie Z przymrużeniem oka

Pozwoliłas wrócić męzowi, bo jeszcze działa ten fluid związku bez skazy. Chcesz, by sen trwał nadal...

Tylko to już nie ten sam film i nie ten sen. Wszystko się zmieniło..
Już wiesz, że Twój doskonały, wspanialy mąż i ojciec, ma wady ktorych nie jesteś w stanie zaakceptować.
Teraz dopadł Cię moment, w którym na Twoich barkach spoczął los waszego związku. Musisz się ogarnąć na tyle, by odpowiedzieć sobie na kilka pytań; Np. czy jesteś w stanie żyć dalej z nim, skoro Cię zawiódł i upokorzył? Nie mowię o zaufaniu, bo ono może nigdy już nie powrócić, niezależnie od tego ile wysiłku w odbudowanie go włoży Twój mąż. Już nic nigdy nie będzie takie samo.
Od teraz Twoje życie z nim przypominać będzie siedzenie na beczce prochu; Lont został odpalony, kiedy beczka wybuchnie?... Możliwe, że z błachego i nieistotnego powodu.
Twój mąż teraz płacze i się kaja.. A co, gdybyś nigdy nie znalazła jego kwiecistej korespondencji z innymi damami? Dalej by się bawił w Casanovę ? Pewnie tak.
Na te wszystkie pytania musisz sobie sama odpowiedzieć i to w krótkim czasie.
Na razie nic nie musisz... Nie muszisz wybaczać, nie musisz wykładać deklaracji, nic nie musisz. Mąż zwolnił Cię swoją zdradą ze wszystkich Twoich powinności wobec niego. Daj sobie czas i dobrze go spożytkuj. Ochłoń, oddal się od niego na tyle, by mieć szersza perspektywę. Nie daklaruj się i nie "wybaczaj", potrzebujesz czasu. Ile? Tego nikt nie wie, a już na pewno nie Ty. Jeszcze wszystko może się stać i możesz podjąc każdą decyzję. Dobrze, aby Twój mąż otrzymał od Ciebie w tej kwestii jasy komunikat.
Pozdrawiam i trzymaj się.
12303
<
#8 | carlos dnia 13.02.2018 12:24
Nie chciałem się tutaj za bardzo udzielać bo wg. mnie dirty dobrze to ujął...ale jednak swoje 3 grosze dodam

Cytat

Teraz dopadł Cię moment, w którym na Twoich barkach spoczął los waszego związku.

Wybacz Myśląca ale nie zgodzę się. Los ich związku zależy jednak teraz bardziej od męża Devi....to na nim spoczywa obowiązek "udowodnienia" że ten romans był ogromnym błędem....i chce odbudować to co tak łatwo zamienił w pył. Nie ma sensu robienia z Devi cierpiętnicy za nie swoje błędy, i zrzucaniu na niej ciężaru dalszego funkcjonowania (bądź nie) związku.

Cytat

Mąż zwolnił Cię swoją zdradą ze wszystkich Twoich powinności wobec niego.

Oko za oko, ząb za ząb?
Wiem że mąż Devi sprzeniewierzył się przysiędze małżeńskiej
"... i ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz to że Cię nie opuszczę aż do śmierci."
Ale czy nie zasługuje na szansę?
"...kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem...r1;

Jak napisałem wcześniej podzielam pogląd dirty-ego. Zdrada męża Devi MOGŁA BYĆ skutkiem problemów między wami....moim zdaniem warto się nad tym pochylić.....w swoim czasie.

Co do Twoich odczuć Devi to zapewne większość z nas mogła by napisać książkę na temat tego swoistego chaosu który ma się w głowie....i chyba to na początku jest najtrudniejsze. Uporządkować myśli. Stanąć trochę na nogi. Inni robią to trochę szybciej...drudzy zaś wolniej- bardzo indywidualna sprawa w której jest wiele zmiennych mających na nią wpływ.
Moim zdaniem to że wrócił....i przede wszystkim pozwoliłaś mu na to dobrze rokuje....czas pokaże jak będzie dalej.
Z jednym zdaniem Myślącej się zgodzę

Cytat

Na razie nic nie musisz... Nie musisz wybaczać, nie musisz wykładać deklaracji, nic nie musisz.

Także trzymaj się Devi.
3739
<
#9 | Deleted_User dnia 13.02.2018 13:33
Carlos:

Cytat

Wybacz Myśląca ale nie zgodzę się. Los ich związku zależy jednak teraz bardziej od męża Devi....to na nim spoczywa obowiązek "udowodnienia" że ten romans był ogromnym błędem....i chce odbudować to co tak łatwo zamienił w pył. Nie ma sensu robienia z Devi cierpiętnicy za nie swoje błędy, i zrzucaniu na niej ciężaru dalszego funkcjonowania (bądź nie) związku.


W jednymk wypadku masz rację; Gdyby Devi miala obowiązek wybaczyć mężowi, gdy ten zrobi dużo w tym kierunku. Jednak to chyba nie jest takie proste? Zahaczam o to, że nie każde małżeństweo po zdradzie da się uratować, nawet mimo szczerych chęci obu stron.

Nie robię też z Devi cierpiętnicy, tylko namawiam do głębszego wejrzenia w siebie, w jej uczucia do męża po tym, czego od niego doświadczyła. A to wymaga czasu i przepracowania, zwłaszcza swoich emocji.

Cytat

Moim zdaniem to że wrócił....i przede wszystkim pozwoliłaś mu na to dobrze rokuje....czas pokaże jak będzie dalej.


Moim zdaniem to o niczym nie świadczy, przynajmniej na razie. Może tylko o tym, że mąż przyłapany na zdradzie chce i robi co się da, aby mu się upiekło.
Także postawa Devi nie jest jednoznaczna, bo sama mowi o tym, że ma mętlik w głowie i nie jest pewna słusznosci swojej decyzji.
Tym bardziej, że (znów to slowa Devi) nie mieli zadnych problemów przed zdradą, przynajmniej takich, które byłyby widoczne dla niej czy sygnalizowane przez męża. Tutaj akurat nie chce się wdawać w dyskusję o tym, kiedy zaczynają się problemy w związku, uswiadomione lub nie. Jednak czasami zdrada nie wynika z problemów, a z zupełnie innych powodow, na które zdradzony nie ma większego wpływu, lub nie ma go wcale. Czyli krótko; nie zgadzam się z tezą, że każda zdrada wypływa z problemów w zwiazku, choć zdecydowana większość jednak takie ma podłoże. Jest to temat rzeka i można dyskutować w nieskończoność, a tego nikt nie chce, przynajmniej w tym watku.


Cytat

Oko za oko, ząb za ząb?


Niczego takiego nie napisałam, choć przy okazji: Czy każdy ma obowiązek nadstawiać drugi policzek, gdy dostal wystarczajaco silny cios za pierwszym razem i boli tak, że trudno go zapomnieć?

Carlos, zrobiłes bardzo dogłębna analizę mojego wpisu, ale nie był on skierowany do Ciebie, tylko do Devi. Kierowałam się w nim tym, co czułam czytając jej post, nie Twój, więc siłą rzeczy możesz się z nim nie zgodzić i mieć inne zdanie. Trudno, żebyśmy po tym, co każdy z nas przeszedł, mieli jak jeden mąż jedno stanowisko i jedną pod sznurek opinię o tym, jak żyć "po". Każdy z nas swój dramat przeżył po swojemu i inaczej dziś patrzy na wiele spraw.

Będzie dobrze, jesli autorka przeczyta kilka różnych rad, czasem też bardzo odmiennych od siebie i wybierze dla siebie te, które sama uzna za pomocne jej w sytuacji, w ktorej się znalazla. Ona wie pewnie najlepiej to wszystko, czego my tylko się niestety domyslamy pisząc swoje rady.
Osobiście życzę jak najlepiej Devi, także w kwestii wybaczania. Tylko wiem, że wszystko ma swoją cenę, czasem zbyt wysoką, by ją zapłacić bez szkody dla siebie na przyszlość. Nie jestem w tym temacie hurrra optymistką.

To tyle Uśmiech
Pozdrawiam i trzymaj się ciepło Carlos.
14006
<
#10 | msz dnia 13.02.2018 14:30
Jeszcze jedno: nie pozwól by dzieci widziały jak ich ojciec klęczy i płacze przed Tobą...nie pozwól by myślały, że się poniża - niezależnie od tego jak Cię zranił...Powodzenia
14016
<
#11 | devi dnia 13.02.2018 15:28
Dziękuje za każdą odpowiedź, za żwawą dyskusję pod moim bądź co bądź doświadczeniem do którego nigdy nie dążyłam, a zapewne którego nigdy nie chciałam dla siebie, swoich dzieci. Moje poczucie wartości, oraz tego co dotychczas budowałam zjechało w dół, bardzo mocno w dół.

Ale po kolei.

msz post tytułowy został napisany tydzień temu, było to bardzo świeże. To był okres tych nieprzespanych nocy, tych nocy o których nawet teraz gdy je wspominam jest mi po prostu źle. Szukałam różnych odpowiedzi gdziekolwiek. Wiem, głupia jestem, bo przecież w internecie można znaleźć wszystko i nic. Trafiłam i TU czytałam niektóre Wasze opisy, odczucia, doświadczenia. I któregoś wieczora czułam potrzebę, że muszę to wywalić, poczułam, że to miejsce jest odpowiednie, w końcu tu są ludzie w podobnych sytuacjach lepszych lub gorszych, lecz podobnych. Ci którzy stoją po jednej i po drugiej stronie barykady. Ale zmierzając do Twojego wpisu, tak, jasne w sobotę wzięłam wino, poszłam do znajomej (ufam jej i zna nas obydwoje), wywaliłam to z siebie (2 butelki wina + picie na smutno = kolejne życiowe doświadczenie, którego nigdy więcej nie chce). Tak, zrobiło mi się lepiej, takie oczyszczenie, pozbycie się żółci która przez 6 dni ulewała się ze mnie. Nie wydaje mi się abym trąbiła "o tym" na prawo i lewo. Jestem z natury bardzo skrytą osobą, nie lubię rozmawiać o sobie (dziwne prawda? że internet daje taką śmiałość, tą anonimowość).

dirty "sprowadził się" czyli wrócił do domu (wiem, niby oczywiste, a jednak to co wydaje się być czymś prostym, jest najbardziej skomplikowane). Tylko wiesz co? To już nie jest to samo, dla mnie całe to wydarzenie, to doświadczenie bardzo mnie zmieniło. Stało się coś, co całkowicie zmieniło moje podejście do wszystkiego, do mnie samej oczywiście również. Zauważyłam, że stałam się obojętna, smutna, czuję się jak bym tkwiła w próżni. Jakbym stała z boku i obserwowała. Była obserwatorem, a nie uczestnikiem. Najgorsza jest moja niewiedza. Kurcze, ja dosłownie nie wiem nic. Zawsze byłam osobą ogarniającą, uśmiechniętą, zaradną i gdy wywalali mnie drzwiami to po cichaczu wślizgiwałam się oknem...a teraz? Teraz ta niewiedza i te niewiadome powodują, że ja głupieje. Wrócił w niedzielę, mamy dziś wtorek...to są tylko 2 dni (tylko czy aż?) a ja nie potrafię, po prostu nie potrafię przejść do porządku dziennego. Bo do diaska, przecież stało się, zrobił ze mnie kaktusa, osobę która ma w sobie multum większych i mniejszych kolców. Od 17 lat jesteśmy razem z czego 13 lat po ślubie, przez ten czas budowaliśmy sobie tą wieżę (nasz związek, nas) jasne, nie każdy klocek pasował, co niektóry miał jakieś braki i nie każdy był idealny, lecz wspólnie dążyliśmy do tego aby ona stała na mocnym gruncie, ciągle ją budując. I co? I jebut! Jednego dnia budzisz się rano, dajecie sobie buziaka rano przed wyjściem do pracy (jak co dzień), a za godzinę czasu tego nie ma. Okazuje się, że to wszystko jest wyimaginowane. To boli, właśnie to boli, że żyjesz z kimś, kogo wydaje Ci się, że znasz, a tak naprawdę nie wiesz o nim nic.
Piszesz o rzeczach materialnych. Czy w nich jest sens? Nie. Bycie z kimś (dla mnie) jest bezwarunkowe. To jest ta bezwarunkowa miłość. To zjednoczenie dusz, to poczucie bezpieczeństwa, to bycie ze sobą ponadto, to są gesty, to są błahostki, to jest pielęgnowanie siebie nawzajem, podlewanie wspólnej roślinki jaką jest związek, aby ona nie zwiędła, aby nie uschła. I na bank tu nie chodzi o prezenty. Nigdy nie ruszały mnie wybujałe prezenty, po prostu nie lubię ich. I gdyby on mi teraz stanął z tym biletem na Karaiby, trzymając w drugiej dłoni nową torebkę, wyśmiałabym go i zamknęła mu drzwi przed nosem.
Między nami psuło się od 2 lat. Od 2 lat zaczęłam od niego czuć obojętność. Wiecie jak to jest? Na bank znacie to uczucie. Przez dwa lata rozmawiałam z nim o tym, mówiłam mu, że nie jestem szczęśliwa. Że między nami się coś wypala. Że on się poddaje. Że nie walczy o mnie, o siebie o nas. Przez dwa lata wszystko sama kleiłam, sama próbowałam aby to trwało, abyśmy my trwali. Ok. 1,5 roku temu pierwszy raz odkryłam wiadomości tej dziewczyny do niego, gdzie pisała mu, że za nim tęskni. Był wkurw mega wielki. Ale oczywiście co? Powiedział, że nie...że to ona chce i ona w ogóle go nie interesuje i przecież on kocha tylko mnie, no i oczywiście abym się nie martwiła, ze to tylko taka tam koleżanka z pracy. I teraz analizując przez ostatnie dni to wszystko, ja nie wiem ile to trwało, czy miesiąc, czy dwa (tak jak on to mówi) czy rok, czy dwa (czyli od momentu kiedy między nami zaczęło się psuć). Mój mąż zaczął bawić się w Kolumba i zaczął odkrywać nowe lądy. Nowa świeżość, nowe to "coś". Wczoraj gdy rozmawialiśmy (tak, teraz rozmawiamy bardzo dużo) powiedziałam mu, że nie dawał mi żadnego sygnału, ani tym bardziej nie powiedział mi wprost że tego właśnie chce. Że tego właśnie oczekuje. Że za tym właśnie tęskni. Tym bardziej, że za każdym razem, gdy sama otrzymywałam różne propozycje, na bieżąco mu o tym opowiadałam. Wiecie tak z uśmiechem, że o przyszedł i sobie pomyślał ktoś tam, że może coś tam, a jednak nie może. Kurde przecież każdy ma swój kręgosłup moralny.
A nasze zejście co znaczy? Nie wiem. Naprawdę nie wiem. Może będę w stanie odpowiedzieć Ci na to pytanie za kilka dni, za jakiś czas. Dziś nie umiem, przepraszam.

Myslaca widzisz nikt nie jest idealny, bo nie o ideały chodzi. Nie interesuje mnie życie przewidywalne i nudne (ideały z tym własne mi się mocno kojarzą z przewidywalnością i nudą) to tak masz rację, on nawalił, na całej linii nawalił. Rozwalił mój świat w drobny maczek.
Dokładnie, masz rację, identycznie mu powiedziałam. Gdybym ja o tym się nie dowiedziała, mogło by to trwać jeszcze bardzo długo. Bo nie było momentu w którym on sam któregoś pięknego dnia wrócił do domu, spojrzał na mnie i sam w duchu powiedział sobie "kurde co ja robię? mam żonę, dzieci, po co mi to?" nie, nie było tak. On w to wchodził całym sobą. Skreślił nasze małżeństwo w momencie kiedy zaczął z nią regularnie pisać i nie była to wymiana zdań typu: co u Ciebie? W tej poniedziałkowej rozmowie ona opisywała mu swój sen erotyczny z nim w roli głównej (domyślcie się jego i jej tekstów). A bo nie wiecie...ich relacja nie zakończyła się na wymianie wiadomości, całowali się. Tyle wiem od niego. Czy to jest prawdą, czy poszli dalej, nie wiem. Jedno jest pewne on się nie ocknął i nawet jeśli się ze sobą nie przespali to wnioskując po treści tej poniedziałkowej wiadomości, do tego by doszło wcześniej czy później. Chce jeszcze zaznaczyć, że gdy pisałam post pisząc w nim, że chłopak miał wszystko, tyczyło się to również alkowy, tu również miał wszystko...

carlos widzisz, zawsze uważałam, że jeśli małżonkowie, partnerzy zaczynają się zdradzać, jest to wina obydwojga. I tak ciągle tak myślę. W końcu kij ma dwa końce, prawda? Tylko hmm, jakoś nie potrafię, nie umiem tego znaleźć w sobie. Nie chce tu wyjść na jakąś nieskazitelną matkę polkę, bo nią nie jestem (oj nie). To moimi jedynym mankamentem było poświęcenie się, poświęcenie się jemu, dzieciom. Zatracenie się im tak na 200%, porzucając swoje "ja" po drodze. Wszystko robiłam dla nich, nic dla siebie. I najwidoczniej wbiłam go w poczucie świadomości, że on może wszystko, nawet bawić się w Kolumba i w odkrywanie tych nowych lądów. To też jest złe. Wiem to. Tylko widzicie, jeśli dwie osoby się kochają, to to jest takie naturalne, dziś widzę, że ja kochałam bardziej. On zawsze wykręcał się pracą, czy czymś tam innym. Kiedyś mu powiedziałam, że jeśli są dwie osoby i jedna tylko walczy, a druga jest bierna i tylko bierze to z tego nic nie będzie...i co on z tym zrobił? Właśnie to co zrobił...odkrył nowy ląd.
3739
<
#12 | Deleted_User dnia 13.02.2018 16:44
Devi, dobrze że piszesz, wylewasz żal, analizujesz i próbujesz zrozumieć. To pozwoli Ci nieco posegregować emocje i nieco uporządkować myśli.

Masz rację, że jesli dochodzi do zdrady, to winę ponoszą obydwie strony, tylko czy na pewno? Nie ma ideałów, kazdy zwiazek z czasem napotyka trudności, mniejsze lub większe, ale każdy. Czy wtedy jedynym rozwiązaniem jest zdrada? Czy tylko zdradą można dać odpowiedź drugiej stronie, że przestaje się być szczęśliwym? Czyba nie, choć można zdradą wytłumaczyć sobie wszstko; zdradziłem, bo druga strona była niedobra, albo za dobra, za dużo mówiła, albo za mało, była zbyt troskliwa, albo nie troszczyła się wcale, itp. itd.

Nie szukaj winy w sobie, bo tylko popadniesz w jeszcze głębszy kryzys i depresję. Przyjdzie na to czas. Spróbuj też nie obwiniać w czambuł męża, zdobądź się na oderwanie od tego wszystkiego. Wiem, że to łatwo mówić, ale jesli nie nabierzesz dystansu, to nie ocenisz dobrze ani siebie, ani jego.
Dlatego pisałam o odsunięciu się od niego, nie wałkowaniu tematu, nie prowokowania jego kajania się i przepraszania Ciebie. To już niczego nie zmieni, nie spowoduje, że tamto zniknie i w realu i w Twojej głowie.
Teraz musisz sama ze sobą dojść do ładu, ocenić czy stać Cię na wybaczenie, zbudowanie od nowa relacji z mężem, teraz już innej, bo bardziej świadomej braków jakie w nim odkryłaś.
Na to potrzeba czasu i spokoju. Łatwo nie będzie, ale jest to możliwe. Tylko myśl teraz bardziej o sobie, a nie o tym by znów się poświęcać. Nie myl wciąz kilku rzeczy, w tym ciągłego dawania z siebie 200% ze szczęsciem drugiej strony. Jak widzisz, nie zawsze w związku dostaje się tyle ile się daje. Cała sztuka umieć to przeliczyć i nie dopuszczać by saldo było niekorzystne.

Trochę czasu potrzebujesz, by ochłonąć. Tymczasem pisz. Jak widzisz, Twoje problemy nie pozostają bez echa i nie jesteś z nimi sama.
:cacy
14006
<
#13 | msz dnia 13.02.2018 17:05
Cześć Devi...Na wstępie powiem Tobie, że ja nie zostałem zdradzony i nie zdradziłem..Przeszperałem chyba wszystkie fora i szukałem relacji pewnej osoby typu zdradziłam, bądź jej męża zdradziła mnie, by dowiedzieć się że być może wie - itp...nie istotne...dałem sobie czas do końca lutego by coś z tym zrobić bądź nie robić nic...piszę to byś wiedziała kto Ci daję radę...ale powiem Tobie jedno...mam niemal identyczne podejście do związku jak Ty...ofiarowuję siebie w całości jako Mąż, Ojciec i kochanek...oczywiście nie zapominam o sobie, ćwiczę, wyjeżdzam itp ale na pierwszym miejscu zawsze jest rodzina...liczę się ze zdaniem żony...ja jestem ekstrawertykiem Ty piszesz, że jesteś skryta, choć przyznam że po sposobie w jaki piszesz określiłbym Ciebie jaką osobę niezwykle asertywną i otwartą...tak samo jak u Ciebie moja rodzina jest dla mnie fundamentem nie do ruszenia i nie pozwolę jej ruszyć nikomu, mam to szczęści że moja żona choć ma zupełnie inny charakter myśli podobnie...chociaż tam wiadomo???Uśmiech Powiem też Tobie szczerze, że jeżeli chodzi o zdradę to jestem bardzo restrykcyjny...może to wydawać się dziwne, ale uważam że łatwiej byłoby mi odejść niż zostać...i to nieważne czy to pocałunek czy seks, chodzi o sam fakt iż jak Ty to nazywasz zabawiała się w Kolumba...zawsze może przyjść i mi powiedzieć wszystko..naprawde wszystko...wie też że gdyby nawet raz skoczyła w bok to z szacunku do mnie ma mi powiedzieć...ja wiem że psycholodzy radzą by nie mówić jak się żałuje, ale ja uważam że nie wolno mówić gdy podejrzewa się że partner może wybaczyć...Moja żona niestety o to podejrzewać mnie nie może...oczywiście wiem że ludzie popełniają błędy i modliłbym się o to by móc z Nią żyć, bardzo bym chciał, ale nie wiem czy bym umiał...zawsze kibicuję każdemu związkowi który uporał się ze zdradą...Zawsze zachęcam by przy sprzyjających okolicznościach walczyć o rodzinę...czy tu na forum, czy w realu bo wśród znajomych tyle rozwodów - większość przez zdrady...Gdyby mnie zdradziła żona to chciałbym by moja historia wyglądała tak jak SmutnegoWesołka...ale nie wiem czy bym mógł...często słyszę, że: o żona się mu puściła a on został - frajer , owszem czasami frajer, ale najczęściej jest to akt niesamowitej odwagi i poświęcenia ...po co to piszę...A no po żeby Cię utwierdzić w przekonaniu że masz prawo czuć się niewinna... byś nie dała sobie wmówić winy...z przyczyną bywa różnie..sam często mówię że rozumiem że facet zdradził...rozumiem ale nie usprawiedliwiam...np żona za przeproszeniem odstawiła go od tyłka na pół roku to poszedł do koleżanki...rozumiem ale nie usprawiedliwiam...żona w tym przypadku jest winna temu że facet chodzi niezaspokojony...jednej pójdzie wtedy na basen, inny się rozwiedzie a jeszcze inny zdradzi...oczywiście można by teraz udowadniać dlaczego go odstawiła itp ..to nie ma sensu...nigdy nie pozwól wmówić sobie winy...zdrada jest zawsze decyzją...zawsze można podjąć inną...kolejna rzecz - nie mówiłem że trąbisz o tym na lewo i prawo, chodziło mi o to byś po prostu odważyła się z kimś porozmawiać...co widzę zrobiłaś...kolejna sprawa to fakty...co prawda ludzie potrafią pieprzyć w takich mailach i to musisz brać pod uwagę ale jak tego potrzebujesz to ustal jak najwięcej...wiem że zaraz pojawią się głosy po co Ci to wiedzieć...niektórzy poradzą sobie z tą wiedzą..najwyżej odejdą...nie pytaj o nic tylko wtedy gdy jesteś pewna że przy nim zostaniesz...i na Boga idźcie na terapię...czy teraz czy później ale idźcie...niech mu jakaś baba wyłoży że facet ma dbać o żonę, o dzieci a Tobie niech wyłoży że masz dbać o swoje potrzeby itp...
Chcę żebyś wiedziała, że chociaż mnie nie znasz zrozumiem każdą Twoją decyzję i będę kibicował Tobie bądź jak wybierzesz Twojej Drużynie - bo tym powinno być małżeństwo...pozdrawiam
4452
<
#14 | dirty dnia 13.02.2018 18:08
Devi Wy jesteście na początkowym etapie klejenia.
Wychodzi na to, że jeszcze nie wiesz wszystkiego. Jeszcze nie było bezwarunkowego przyznania się do wszystkiego (być może nie będzie). Mam nadzieję że masz 100% pewność o tym, że romans się skończył.
Gdy pisałem o pokusach to jedną z nich było kupienie spokoju sprawami materialnymi. Te pokusy to stan w jaki wpadamy gdy zostaniemy skrzywdzeni poprzez zdradę i one utrudniają budowanie. To takie małe ostrzeżenie, które mimo że to początkowy etap (najbardziej bolesny i emocjonalny) już mają duże znaczenie. To na tym etapie popełniamy najwięcej błędów bo jesteśmy słabi, zranieni...
Na razie ogarniaj się po szoku, Twój świat się rozwalił (nawet jeśli był światem iluzji, wyobrażeń, marzeń) to potrzebujesz chwili by te najgorsze emocje opadły. Daj sobie czas na żałobę...
To co warto jednak zrobić teraz: to zsykaj pewności, że to koniec? odrzuć ideały, że się kaja i płaczę, sprawdź dla siebie (nie wiesz czy to tylko skok w bok czy długotrwały romans, jednak jak ktoś piszę półtora roku to budował już inny nowy wirtualny bądź realno / wirtualny świat). Może sam być rozerwany czego chce tak naprawdę. Lepiej rozczarować się teraz niż sklejać się za pół roku jak uwierzysz, że już ponownie jest piękniej.
Co do Waszych błędów... hm.. pewnie fakt, jak się jeszcze tak gotuje, trudno to analizować tak od razu... on jeszcze nie ma prawa głosu (wiadomo zawinił i teraz nawet racjonalne głosy zostaną zbite) ale ten moment nastąpi, powinien i to będzie proces... czy to, że widziałaś problem oddalania czyni, że jesteśmy mniej winni... (też mam to na sumieniu to widzenie i sygnalizowanie)?
Na siłę nikogo nie zmienimy nie zmusimy - to fakt... ale czemu się oddaliście, czemu mimo, że widziałaś stać Cię było wyłącznie na sygnały (czy można było zrobić coś więcej), przecież oddalanie to pierwszy sygnał rozpadu - który zawsze w dłuższej perspektywie prowadzi do trzeciej osoby do pary. Odpowiedź na to pytanie to dobrze by był proces Waszych rozmów... wielu poszukiwań i wniosków...
14016
<
#15 | devi dnia 13.02.2018 18:32
Myslaca, nie mam czegoś takiego abym na każdym kroku mu wywalała, lub tudzież dowalała, że TO zrobił. To chyba nie tędy droga. Jak wspomniałam. Minęły dopiero 2 dni, od kiedy on jest w domu, od kiedy pozwoliłam mu tu znów wrócić. Pozwoliłam mu wrócić. Ale czy wybaczyłam? Nie, nie wybaczyłam. Noż kurde, to nie jest nie pomalowana ściana, lecz utrata zaufania budowanego latami. A z powodu nie pomalowanej ściany, nikt nikogo z domu nie wyrzuca. Zresztą dla mnie te sprawy przyziemne typu nie wbity gwóźdź, czy to pomalowanie ściany, czy inne domowe pierdoły nigdy nie były priorytetami, ani wyznacznikami udanego związku.
Był taki moment, gdzie wzięłam tą całą winę na siebie. Ale z drugiej strony w imię czego? Aby go wybielić? I tak szczerze powiedziawszy, już bardziej pasowałoby i ja miałam o wiele więcej ku temu powodów, abym zrobiła TO ja. Abym to ja poczuła ten dreszczyk.....tylko nigdy nie było mi to do niczego potrzebne, bo przecież w domu miałam kochającego męża.

msz, nie zrozumiałeś mnie. Pisząc, że jestem osobą skrytą, nie chodziło mi o to, że jestem cichą spokojną myszką siedzącą w kącie i bojącą się z niej wystawić noska, aby po nim nie dostać. Mój sposób pisania bardzo mocno mnie odzwierciedla, to ja, taka jestem. A to jak pisze i jakich słów używam i jak je dobieram, to moje myśli, które mnie tworzą. Pisząc, że jestem skryta, miałam na myśli, że nie obnoszę się z moimi problemami życiowymi, na swoimi koncie troszkę ich mam. I idealnie wiem, że tylko zaufane osoby są Ci w stanie pomóc. A czasami dusisz coś w zalążku. Więc w tym kontekście, napisałam to stwierdzenie, że jestem skrytą osobą.
Widzisz, też zawsze uważałam, jak Ty, że zdrada to zdrada. I nie ma szans, nie przebaczę, i pozamiatane, po związku, po małżeństwie. I co? I w momencie kiedy stajesz w takiej sytuacji, to co myślałeś, to jak uważałeś jak postąpisz nijak się ma z Twoimi poglądami i dotychczasowym spojrzeniem na świat. Jak to mawiają, teoria z praktyką nie idą w parze. Tak samo jest ze mną teraz. Ja nie wybaczyłam, ale pomimo tego co on zrobił, pomimo tego że wywaliłam go z domu, pozwoliłam mu do tego domu wrócić. I ja mu na chwilę obecną tego nie zapomniałam, ba! ja mu tego nigdy nie zapomnę (mam za dobrą pamięć), poza tym jestem kobietą, a wiadomo jakie są kobiety, od cholery i one już dzielą włos na czworo, tak samo jest ze mną. Mieszkamy razem. Rozmawiamy. Próbujemy dojść do podstaw gdzie to wszystko zaczęło się psuć. Tak, wziął całą winę na siebie, mówi że jest głupi. Że mając mnie, szukał nie wie czego. No ale znalazł. Znalazła go ona, i tak go urobiła, że dał się złamać. Tylko gdyby kochał tak jak teraz mnie o tym zapewnia....nigdy by nie dopuścił do takiej sytuacji. To są wybory, to są pokusy. Albo z nich korzystasz i żyjesz ze świadomością upokorzenia siebie i całego swojego dotychczasowego życia. Albo nie korzystasz i żyjesz w zgodzie ze sobą.
Obłęd, co nie? Totalny mętlik.

Komentarz doklejony:
dirty, tak masz rację. Podczas tego oddalania się zapalało mi się czerwone światło, gdy widziałam jego obojętność, jego wycofanie. To gdy mówiąc do niego o na o naszym związku on siedział patrzył na mnie i nie mówił nic, kompletnie nic. Tylko po moim mówieniu tego tego i tamtego, on zawsze mi mówił, powtarzał jak mantrę "tak masz rację, zmienię się". A ja co? A ja głupia wierzyłam, że on to zrobi. Dwa lata dawałam się mamić, karmić tym jego "tak masz rację", a oprócz tego nie mówił nic. Godziłam się na to. Wiem o tym. Jednakże wierzyłam, a może bardziej chciałam wierzyć, że to nastąpi, kiedyś nastąpi. Tymczasem, on odpychając mnie powtarzając stały tekst, który stał się dla mnie niczym jak lek kaszel, angażował się w nową znajomość.
3739
<
#16 | Deleted_User dnia 13.02.2018 19:12
Devi:

Cytat

Pozwoliłam mu wrócić. Ale czy wybaczyłam? Nie, nie wybaczyłam. Noż kurde, to nie jest nie pomalowana ściana, lecz utrata zaufania budowanego latami.


I to całe sedno! Nie wybaczyłas, nie wiadomo czy kiedykolwiek wybaczysz, czy zapomnisz.
Na to potrzba czasu, abyś umiała się z tym pogodzić i zaakceptować. Były już takie przypadki na forum, że para się schodziła, próbowali coś razem zbudować i po roku dziewczyna doszła do wniosku, że to nie ma sensu! Że męczy się i nie umie żyć ze swoim mężem po tym wszystkim, choć mąż ponoć starał się bardzo. Dopiero po roku poukładała to w sobie na tyle, żeby wiedzieć czego naprawdę chce.
Dlatego piszę do Ciebie o czasie, którego na pewno potrzebujesz, nie unikniesz tego. Dziś masz w głowie kociokwik, jak każdy któremu z dnia na dzień zawalił się świat. :niemoc
14006
<
#17 | msz dnia 13.02.2018 20:03
Jasne że obłęd...wypowiadasz się w tonacji, która ogólnie jest mi bliska...co prawda ja nie mówię że to bym zrobił czy tamto, bo wiem jakie jest życie...mówię co jest dla mnie fundamentem i jak ważny jest kręgosłup moralny...i jeszcze raz podkreślam nie szukaj winy w sobie...mało tego na tej stronie ostatnio był wyświetlany artykuł o tym, że polowa facetów którzy zdradzili nie widzą winy w żonach...może twój mąż się do nich zalicza...ocenisz to sama...powiem Wam tylko jedno..tyle razy ile piszecie, że trzeba szukać winy( ba nawet nie winy ale przyczyny) w sobie tyle samo razy piszcie że być może tej winy w zdradzonym nie ma...taka jest prawda...a nawet jeśli ktoś się poczuwa do czegoś, to zdrada wg mojej oceny to nie skutek problemu tylko sposób jego"rozwiązania"...czy chore drzewo zawsze trzeba ściąć, chory ząb wyrwać itp wiem że idealizuje, ale nie widzę powodów by nie wierzyć, że po prostu jesteś dobrą żoną...trzymaj się Devi...
3739
<
#18 | Deleted_User dnia 13.02.2018 20:45
msz

Cytat

powiem Wam tylko jedno..tyle razy ile piszecie, że trzeba szukać winy( ba nawet nie winy ale przyczyny) w sobie tyle samo razy piszcie że być może tej winy w zdradzonym nie ma...taka jest prawda...a nawet jeśli ktoś się poczuwa do czegoś, to zdrada wg mojej oceny to nie skutek problemu tylko sposób jego"rozwiązania"...


msz....
Bardzo mądre słowa.
Podpisuję się pod nimi obiema rękami.
12303
<
#19 | carlos dnia 13.02.2018 21:35

Cytat

Gdyby Devi miala obowiązek wybaczyć mężowi, gdy ten zrobi dużo w tym kierunku


Moim zdaniem nigdy nie ma obowiązku wybaczania....ale rozumiem Twój Myśląca skrót myślowy.

Cytat

nie każde małżeństwo po zdradzie da się uratować, nawet mimo szczerych chęci obu stron.


Ależ oczywiście- jestem tego doskonałym przykładem

Cytat

Nie robię też z Devi cierpiętnicy, tylko namawiam do głębszego wejrzenia w siebie, w jej uczucia do męża po tym, czego od niego doświadczyła.


Jak sama Myśląca piszesz na to potrzeba czasu. U Devi jest za to teraz cały wachlarz sprzecznych emocji od (ciągle) miłości po nienawiść. Wątpię aby w najbliższej przyszłości była w stanie zrobić swoisty "remanent".

Cytat

Moim zdaniem to o niczym nie świadczy, przynajmniej na razie. Może tylko o tym, że mąż przyłapany na zdradzie chce i robi co się da, aby mu się upiekło.


Oczywiście dlatego napisałem że to tylko dobrze rokuje. Nic więcej. Zawsze może wystąpić sytuacja w której operacja była udana, ale pacjent zmarł.

Cytat

Także postawa Devi nie jest jednoznaczna, bo sama mówi o tym, że ma mętlik w głowie i nie jest pewna słuszności swojej decyzji.


To samo napisałem wcześniej.

Cytat

nie mieli żadnych problemów przed zdradą, przynajmniej takich, które byłyby widoczne dla niej czy sygnalizowane przez męża.


Mi (jak i większości chyba osób z tego forum) również wiele rzeczy się wydawało.

Cytat

Jednak czasami zdrada nie wynika z problemów, a z zupełnie innych powodów, na które zdradzony nie ma większego wpływu, lub nie ma go wcale.


Tak czasami osoba która wydała się być naszą opoką i najlepszym przyjacielem okazuje się skończonym degeneratem i kanalią. Problemem jest tylko to, czy my wcześniej tego nie widzieliśmy z kim jesteśmy? Czy też nie chcieliśmy widzieć? Albo co gorsza zbudowaliśmy fałszywy obraz naszego partnera.

Cytat

nie zgadzam się z tezą, że każda zdrada wypływa z problemów w zwiazku, choć zdecydowana większość jednak takie ma podłoże. Jest to temat rzeka i można dyskutować w nieskończoność, a tego nikt nie chce, przynajmniej w tym watku.


I na tym polega wymiana poglądów na tym forum. Możemy się ze sobą nie zgadzać i przedstawiać swoje odmienne poglądy.

Cytat

Czy każdy ma obowiązek nadstawiać drugi policzek, gdy dostal wystarczajaco silny cios za pierwszym razem i boli tak, że trudno go zapomnieć


Ok. Nie ma żadnego obowiązku....lecz czy umiejętność wybaczenia drugiej (wciąż lub niegdyś ukochanej) osobie jest równoznaczna z nadstawianiem drugiego policzka?

Cytat

Carlos, zrobiłes bardzo dogłębna analizę mojego wpisu, ale nie był on skierowany do Ciebie, tylko do Devi. Kierowałam się w nim tym, co czułam czytając jej post, nie Twój, więc siłą rzeczy możesz się z nim nie zgodzić i mieć inne zdanie. Trudno, żebyśmy po tym, co każdy z nas przeszedł, mieli jak jeden mąż jedno stanowisko i jedną pod sznurek opinię o tym, jak żyć "po". Każdy z nas swój dramat przeżył po swojemu i inaczej dziś patrzy na wiele spraw.


Rozumiem to doskonale. Spoko :tak_trzymaj

Cytat

Pozdrawiam i trzymaj się ciepło Carlos.


Również pozdrawiam i życzę tego samego Tobie Myśląca Uśmiech
4452
<
#20 | dirty dnia 14.02.2018 00:03
w kwestii przyczyny to trochę dyskusja (wina to faktycznie niezbyt trafne określenie dla zdradzonej osoby na etapie krwawienia tuż po wyjściu zdrady na wierzch), w której akademicko trochę się zgodzę a jeszcze bardziej nie 😉.

Jasne ze zawsze ktoś dla sportu może coś zrobić mimo, ze ma ideał w domu i jest tak pieknie i cudownie - tylko czy ktoś ma Ideał ?

Zaryzykuje stwierdzenie, ze jak znam trochę par z ciężarem zdrady i te z życia prywatnego i forumowego - to w każdej były przyczyny, jasne symptomy. Ba ale zdecydowana większość ich nie dostrzegala czasem nie dostrzega, bo żyje w bance idealizacji. Nawet po zdradzie są przekonani o swym bajkowym obrazie rzeczywistości w jakim żyli najczęściej obok siebie ale nie razem...

Zawsze jest jakaś przyczyna czegoś ?
Jak chcesz coś w życiu zmienić to musisz nazwać problem, zdiagnozować przyczynę, odpowiedzieć pytanie dlaczego tak jest. Nie nazwana/ nie zbadana sprawa nie wymaga zmiany. Jak nie dopuścisz do siebie prawdy również o tym, ze coś nawaliłeś Ty czy ja - to co uda się cokolwiek posklejać w relacji idealny zdradzony miś/ misiowa i ten zły winny wszystkiemu zdradzający potwór / potworka 😉. (Bosze jakies słowotwórstwo dziś tworze 😉 ).
Jeśli problemem jest wyłącznie zdrada to pozostaje kastracja lub zakucie w dyby i co szczęśliwy związek już będzie? Można jeszcze ubić kochanka / kochankę - w większości w roli gwałciciela występują bo nasze potwory są jakby mniej winne wtedy.
Oczywiście bywają przypadki gdzie przyczyna jest tzw. szukanie wrażeń i ktoś się puszcza bo ma syndrom kulturalnie mówiąc łatwej pani lub szybkiego pana... jasne jak zyjemy ileś lat z ta osoba to wypadało by zadać sobie pytanie czemu tak szybko się puszcza; może niski poczucie wartości, może sportowiec / sportsmenka lub jakies zaburzenie lub zwykla chuć. Może i z nami kiedyś szybko się puścił w wir namiętności lub zaczął od zdrady - ale z nami się nie liczy, a już wyciąganie wniosków z tego to zapewne duży błąd. 😉

Mimo wszystko w dyskusji akademickiej oddaje głos za szukaniem przyczyn czy chcesz zostać czy odejść - warto pogmerac dowiesz się gdzie przespałeś, kiedy przestaliście odrabiać zadanie domowe, a życie powiedziało sprawdzam... ( wena jak nic dziś mnie ogarnęła 😉 )
6755
<
#21 | Yorik dnia 14.02.2018 04:38
msz,

Cytat

zdrada wg mojej oceny to nie skutek problemu tylko sposób jego"rozwiązania"...

radykalny sposób rozwiązania jakiegoś problemu, ponieważ dość często rozwiązuje również związekZ przymrużeniem oka

Devi,

Cytat

Podczas tego oddalania się zapalało mi się czerwone światło, gdy widziałam jego obojętność, jego wycofanie. To gdy mówiąc do niego o na o naszym związku on siedział patrzył na mnie i nie mówił nic, kompletnie nic.

Jeśli nie miał większego powodu w Tobie, to najwidoczniej wybrał siebie. Nie liczy się z Twoim dobrem tylko ze swoimi korzyściami. Zacznij myśleć tak samo.
Twoje kazania miały go przekonać, żeby coś na Twoją korzyść stracił? Jak miał się zmienić jak sam nic nie tracił?
14006
<
#22 | msz dnia 14.02.2018 10:36
Dirty. Niemal całkowicie zgadzam się z twoim ostatnim postem. Każdy skutek ma swoją przyczynę. Na większość przyczyn mamy wpływ na inne nie...Te na które nie mamy pomijam...nie powstrzyma się zachodu słońca i nie powiesz kleszczom żeby piły wodę...Natomiast przyczyny na które mamy wpływ też można podzielić...jeżeli chodzi o małżeństwo to kryzys najczęściej spowodowany jest przez obojga partnerów, ale należy dopuścić możliwość że może być spowodowany przez jedną osobę...wątek Devi Najprawdopodobniej nie o tym więc pomijam sytuację gdzie winni są obydwoje...załóżmy że wina męża jest bezdyskusyjna i odpłynął tak po prostu (wklejam część artykułu z tej strony):

Cytat

Zdrowy rozsądek podpowiada, ze partnerzy, którzy nie znajdują szczęścia emocjonalnego i seksualnego w małżeństwie częściej nawiązują romanse. Czasami jednak świat nie jest taki jak nam się wydaje. Shirley Glass i Thomas Wright badali zależność pomiędzy szczęściem małżeńskim, a kontaktami pozamałżeńskimi (Glass, Wright, 1985). Ku swojemu zdziwieniu odkryli oni, że stopień satysfakcji z małżeństwa nie wpływa na prawdopodobieństwo dopuszczenia się zdrady przez mężczyznę. Aż 56% mężów, którzy mieli romans, oceniało swoje małżeństwo, jako "bardzo szczęśliwe".

Teraz skupmy się na Devi. Wierzę w to i dopuszczam taką możliwość, że faktycznie była za dobra...że mąż po prostu nie myślał, albo myślał "h.j tam - jakoś to będzie wrazie czego"...i co Ona ma być gorszą żoną - NIE! po prostu mąż musi ją docenić, zrozumieć...i on musi coś zrobić...
I kolejny przypadek...załóżmy że jakaś tam wina Devi była...załóżmy że się oddaliła od niego...ja to rozumiem i dopuszczam taką możliwość...ale nie jesteśmy robotami...każdy ma prawo popełnić błąd...każdemu może zdarzyć się okres złapania doła w małżeństwie...partner może to zrozumieć ale może mieć także pretensje...ba jego pretensje przeważnie będą słuszne...i tu kończy się przyczyna...tu zaczyna się rozwiązanie jakiego partner użyje...i dlatego tak jak pisałem wcześniej zdrada jest rozwiązaniem problemu...można wybrać terapię małżeńską...można przeczekać...można wybrać skoki spadochronowe, wędkowanie..a niektórzy w takiej sytuacji zdradzą...


Ja naprawdę mam liberalne poglądy...mimo, iż uważam że małżeństwo powinno być związane ze sobą emocjonalnie, seksualnie to każde z małżonków powinno mieć kawałek swojego świata...nie przekreślam też zdradzaczy...nie mówię że wszyscy są źli...mówię że zachowali się kur..sko źleUśmiech być może mąż Devi zdobędzie ją na nowo i udowodni, że warto przy nim trwać...dopuszczam taką możliwość...Devi masz prawo wierzyć, że byłaś wspaniałą Żoną...ja nie widzę powodów by od tego myślenia Ciebie odciągać...pozdrawiam
6755
<
#23 | Yorik dnia 14.02.2018 15:04

Cytat

Ku swojemu zdziwieniu odkryli oni, że stopień satysfakcji z małżeństwa nie wpływa na prawdopodobieństwo dopuszczenia się zdrady przez mężczyznę. Aż 56% mężów, którzy mieli romans, oceniało swoje małżeństwo, jako "bardzo szczęśliwe"

A ciekawe jak to wygląda z kobitami, pewnie większość odkrywa nagle, że była bardzo nieszczęśliwa Uśmiech
Monogamia z zasady nie jest naturalna, nawet okresowa, tylko 5% gatunków ssaków jest monogamiczna, homo sapiens jest monogamiczny raczej okresowo, póki się coś lepszego nie trafi; czasami to w monogamii nie wytrwa nawet jednego dnia Uśmiech.
14006
<
#24 | msz dnia 14.02.2018 15:40
Proszę bardzo Yorik Uśmiech - masz rację większość odkrywa, że była nieszczęśliwa - ten sam artykuł...chociaż co to zmienia...nawet jeśli...bycie nieszczęśliwą to skutek jakiejś przyczyny, bycie sfrustrowanym też jest takim skutkiem...zdrada jest rozwiązaniem....

Cytat

U kobiet wygląda to inaczej, większość z tych, które dopuściły się zdrady, twierdziła, że były nieszczęśliwe w swoich małżeństwach. Ta różnica pomiędzy płciami wyraźnie wskazuje na to, że romanse spełniają inne funkcje adaptacyjne u kobiet i mężczyzn. Zdrada mężczyzn jest z natury czysto seksualna natomiast niewierność kobiet ma podłoże emocjonalne. Jak pokazuje praca Shirley Glass, 44% mężczyzn, którzy dopuścili się zdrady, nie stwierdzało żadnego emocjonalnego zaangażowania w związek z kochanką, lub określało go, jako niewielki. W przeciwieństwie do mężczyzn, tylko 11 % kobiet utrzymujących związki pozamałżeńskie twierdziło, że nie są w nie emocjonalnie zaangażowane, lub oceniało to zaangażowanie jako niewielkie.


Nie chcę pisać, co się dzieję z częścią z tych 89% kobiet gdy nagle klapki spadają z oczu, a motyle zamieniają się w obstrukcję...wiem, że Ty masz dokładniejszą wiedzę na ten temat...

Wiem, że niektórym będzie dziś ciężko...wiem, że niektórzy mają w du..ie Walentynki, skoro życie się wali...ale Mimo wszystko: Życzę Wam Wszystkim miłego wieczoru, dużo seksu, panom śladów szminki na.....paniom ciepłego oddechu na szyjceUśmiech...Spełniajcie Się...Do zobaczenia...I tak jak pisałem wcześniej...na niektóre rzeczy nie mamy wpływu - Jutro też wstaje Słońce!!!
6755
<
#25 | Yorik dnia 14.02.2018 16:39
msz,

Cytat

Życzę Wam Wszystkim miłego wieczoru, dużo seksu, panom śladów szminki na.....paniom ciepłego oddechu na szyjce Uśmiech...Spełniajcie Się...

Wszystkim to może nie; no chyba, że dzisiaj odpust z rozgrzeszeniem Szeroki uśmiech
13804
<
#26 | andzia85 dnia 14.02.2018 17:19
Yorik,
nie dołuj z tą monogamią. jest pełno ludzi, facetów i kobiet, którzy nie potrzebują skoków w bok.
msz
dzięki za życzenia ale moze odłóżmy je na za rok, bo w tym roku będzie nie ciekawie:niemoc
3739
<
#27 | Deleted_User dnia 14.02.2018 19:25
andzia85,

Cytat

nie dołuj z tą monogamią. jest pełno ludzi, facetów i kobiet, którzy nie potrzebują skoków w bok.
msz


Szkoda tylko, że jakoś nam z nimi nie po drodzeUśmiech
Jednak mimo wszystko, życzę każdemu z tego forum, gwiazdy nigdy nie gasnącejUśmiech

Dla uśmiechu, dowcip:

- Czy zostaniesz moją żoną? - pyta chłopak swoją dziewczynę
- Nie wyjdę za ciebie. Mój przyszły mąż musi umieć dobrze gotować, prać,
sprzątać, robić zakupy, patrzeć we mnie jak w tęczę, wypełniać wszystkie moje
życzenia...
- Rozumiem. Cofam moją propozycję. Pozwól jednak, że przez chwilę pozostanę
jeszcze na klęczkach i pomodlę się za tego biedaka...

Trzymajcie się, mimo wszystko!

--
2862
<
#28 | niezapominajka dnia 14.02.2018 20:05
A ja zastanawiam się co znaczy "byłam za dobra" - dość często pojawia się w opisanych historiach.
3739
<
#29 | Deleted_User dnia 14.02.2018 20:21
Niezapominajka;

Cytat

A ja zastanawiam się co znaczy "byłam za dobra" - dość często pojawia się w opisanych historiach.



To znaczy tyle, ile powiedziano:
Nie można byc za dobrym, bo ci tylek skopią ani się obejrzysz.

Wystarczy tylko wnikliwie wpisy tutaj poczytać;

Zołzy, łachudry, podłe manipulantki mają za partnerów facetów, którzy trafiają tutaj!! :_jezyk
Podobni faceci piszą; że kochaja swoje żony, chca im wszystko wybaczyć|!


Natomiast kobiety, które "były za dobre", dbały o męża, dzieci, całościowo "o dom", wpisują się dziś tutaj z tematami w stylu:

"mój mąż ma kochankę"!

I naprawdę przemilczmy Twój Niezapominajko "sukces" w wybaczaniu męzowi zdrad i upokarzań Ciebie.

Świat nie jest czarno - biały Niezapominajko... Uśmiech Świat jest w kolorze "gó...nianym".
2862
<
#30 | niezapominajka dnia 14.02.2018 20:33
Myśląca - jeśli Twój świat jest w kolorze "gó..." - to rzeczywiście ciężko nam będzie się dogadać Uśmiech

Komentarz doklejony:
Upokorzyć?
Mój Mąż sam siebie upokorzył - mi nie.
On swoją godność zdeptał - nie moją.
3739
<
#31 | Deleted_User dnia 14.02.2018 20:47
Myslaca,

Cytat

Nie można byc za dobrym, bo ci tylek skopią ani się obejrzysz.

Twarda dupa,miękkie serce,tyłka ci nie skopią,ale wyrwą serce z uśmiechem na pysku.
Zołzy Fajne jakich mało Szeroki uśmiech
A co to znaczy "byłam za dobra" Fajne kobieta bez charakteru i bez potrzeb, robot-służąca, podtrzymująca ego faceta? (męża)
3739
<
#32 | Deleted_User dnia 14.02.2018 20:55
Zahira,

Cytat

A co to znaczy "byłam za dobra" smiley kobieta bez charakteru i bez potrzeb, robot-służąca, podtrzymująca ego faceta? (męża)


Można mieć charakter, można mieć potrzeby, ale nikt nie jest alfą i omegą, aby zgadnąć, co ukochanemu "chodzi po głowie".
Dziewczyna z charakterem w końcu dojrzeje, zapanuje nad swoim życiem i wyprowadzi się na prostą.
Każda inna będzie udowadniać, że zmieniła świat ...:niemoc
Mozna i tak :cacy
4452
<
#33 | dirty dnia 14.02.2018 23:36
Z tym odkryciem byłam nieszczęśliwa ... - bo w końcu co ma ktoś powiedzieć jak wybrał inna drogę z kimś innym (zdradził i związał się z kimś nowym).
Człowiek generalnie ma tendencje do zrzucania odpowiedzialności z siebie na kogoś innego. Inaczej nazywając: ma problem by się ubrudzić, ma problem ze stanięciem w prawdzie wobec swojej osoby. Co to powoduje - że często gdy jesteśmy zdradzeni (Devi nie wiem czy to dotyczy Ciebie - jednak pokusa myślę, że szybko może stać się realna) wchodzimy w postawę:
ja się tak starałem/ starałam byłem prawie idealny... ale ból cierpienie i ludzka natura powoduje, brak szukania głębiej, brak spojrzenia krytycznego na siebie (o ile trudne to jest i zrozumiałe gdy człowiek przeżywa stres, szok po dowiedzeniu się o zdradzie ale jeśli chcę coś zbudować, to niby na czym ma to zrobić?... na poczuciu własnej świetności i wyłącznej winie drugiej strony...).
Ludzie nie są idealni, nie są monogamistami - ale jak próbują żyć w relacjach z jednym partnerem i po zdradzie chcą budować na nowo to bądź co bądź mogą trwać w poczuciu idealizmu i ociekania samozachwytem albo spojrzeć krytycznie na swoje życie, na siebie i dopuścić, że na tym spiżowym pomniku własnego ego są również jakieś rysy.
Te sformułowania - slogany, o których piszemy to rozpaczliwa próba zrozumienia tego co się stało. Wytłumaczenia i cóż trochę dodatkowego egzaltowania się własnym cierpieniem (by było jasne to jakaś część intencji tych słów jednak nie wyłączna intencja), własną krzywdą - przedstawienia siebie w roli tego bardziej pokrzywdzonego, wbicia się w postawę która skutecznie hamuje budowanie na nowo - dlaczego bo jest tak samo mało prawdziwa jak wyidealizowana relacja, w której zostaliśmy skrzywdzeni.
Dlatego bo te postawy są tak naturalne dla zdradzonych (bo są generalnie naturą ludzką) tak trudno odbudować coś sensownego po doświadczeniu zdrady.

I w walentynkowy wieczór - jak i w każdy inny życzę każdemu by odbudował lub budował na nowo z własną samoświadomością ślepych zaułków i błędów.
6755
<
#34 | Yorik dnia 15.02.2018 04:30
Dirty,

Cytat

niby na czym ma to zrobić?... na poczuciu własnej świetności i wyłącznej winie drugiej strony...

Zawsze to lepiej z kompletnego frajerstwa i niedoskonałości zrobić cnotę, łatwiej to przełknąć Uśmiech
gorzej jak zacznie się w to naprawdę wierzyć, powtórka z rozrywki murowana choćby ideał się miało przed sobą;

andzia85,

Cytat

Yorik,
nie dołuj z tą monogamią. jest pełno ludzi, facetów i kobiet, którzy nie potrzebują skoków w bok.

Skąd ty to wiesz, do wszystkich detektywa na całe życie wynajęłaś? bo w sobie jeszcze takiej potrzeby nie poczułaś, więc uważasz, że nie poczujesz? bo zostałaś zdradzona i masz silny uraz a szczęścia szukasz w poświęceniu? bo na nikogo do kogo warto by się zbliżyć jeszcze nie trafiłaś? bo wciąż naiwnie wierzysz w czyjąś i swoją niezmienność? Uśmiech
3739
<
#35 | Deleted_User dnia 15.02.2018 11:03
Yorik,a skąd Ty to wiesz że każdy człowiek potrzebuje skoków w bok, badania jakieś robiłeś? Skąd wiesz że nie ma ludzi - monogamistow? Wydaje mi się że w wątku osoby która potrzebuje pomocy leczysz swoje kompleksy pod tytułem: mnie żona zdradziła i muszę to sobie wytłumaczyć tym że to ja byłem takim sierotą i nieudacznikiem i dlatego to zrobiła. Takie mam odczucie...nie u każdego tak jak u Ciebie
14006
<
#36 | msz dnia 15.02.2018 11:34
Devi

Cytat

Przez dwa lata rozmawiałam z nim o tym, mówiłam mu, że nie jestem szczęśliwa. Że między nami się coś wypala. Że on się poddaje. Że nie walczy o mnie, o siebie o nas. Przez dwa lata wszystko sama kleiłam, sama próbowałam aby to trwało, abyśmy my trwali.


Cytat

Nie chce tu wyjść na jakąś nieskazitelną matkę polkę, bo nią nie jestem (oj nie).


Cytat

Podczas tego oddalania się zapalało mi się czerwone światło, gdy widziałam jego obojętność, jego wycofanie. To gdy mówiąc do niego o na o naszym związku on siedział patrzył na mnie i nie mówił nic, kompletnie nic. Tylko po moim mówieniu tego tego i tamtego, on zawsze mi mówił, powtarzał jak mantrę "tak masz rację, zmienię się". A ja co? A ja głupia wierzyłam, że on to zrobi. Dwa lata dawałam się mamić, karmić tym jego "tak masz rację", a oprócz tego nie mówił nic. Godziłam się na to. Wiem o tym.
- .............................. W wykropkowane miejsce można wstawić wiele określeń: wiem o tym - byłam zbyt naiwna...wiem o tym - za bardzo chciałam....wiem o tym - za bardzo ufałam...wiem o tym, ale go kochałam....albo proste uogólnienie: wiem o tym - byłam za dobra....i rozumiem Ciebie Dirty, że zakładasz, że tu nie spełniała oczekiwań męża, że nie widziała swoich błędów....a Ja odpowiadam - bo nie musiała, bo miała do tego prawo. TAK - KAŻDY CZŁOWIEK MA PRAWO DO TEGO BY BYĆ NIEIDEALNY, BY MIEĆ SKAZĘ....Podkreślam to: nigdy nie usprawiedliwiam zdradzaczy ale często ich ROZUMIEM. Ale to NAJPRAWDOPODOBNIEJ - nie jest ten przypadek...Dziewczyna starała się rozmawiać, pytała..mąż nie składał reklamacji co do swoich oczekiwań.Ba! nie wszystkie oczekiwania trzeba spełniać...Pytasz czy Devi ma budować coś nowego na świadomości swojej świętości - NIE! Może wydać mężowi pozwolenie na budowę dostrzegając, że nie jest "typową matką polką (oj nie)" przy jednoczesnej świadomości, że nie była aż taką wiedźmą by jej mąż się puścił. Piszesz że ludzie nie są idealni - zgadzam się bo nie muszą. Nie trzeba być idealnym by mieć udane małżeństwo. Ja nie widzę przesłanek świadczących o tym by autorka uważała siebie za idealną. Widzę kobietę pewną siebie i pewną swoich poczynań - i na Boga to bardzo dobrze. Powiem więcej aż się dziwię, że kobieta wypowiadająca się w ten sposób tak postępowała...I kierując się swoją intuicją, wiedzą, doświadczeniem i stażem małżeńskim 10 lat/15 lat razem oraz przede wszystkim postrzeganiem świata mogę śmiało UOGÓLNIĆ: Chciała za bardzo, kochała za bardzo, "Był za dobra". Związki nie są idealne. Mogła go postraszyć i odejść na próbę, mogła wróżyć s fusów, zachowywała się tak jak się zachowywała i stało się to co się stało...Ale w tym przypadku - teraz nie uogólniam, akurat w tym przypadku Mogę powiedzieć, że była zajebistą Żoną - tylko jej mąż tego nie dostrzegł

To samo się tyczy wypowiedzi innych dziewczyn..Zahira - nie znam twojej historii (czytałem historie zdradzonych mężów i kobiet które zdradziły), ale po twoich wypowiedziach widzę, że zostałaś bardzo skrzywdzona i zatynkowałaś swoje serce, chociaż błyskotliwość, zadziorność a przede wszystkim temperament aż kipią z Ciebie...Powiem Tobie tylko jedno, bo interpretując twoje komentarze przypuszczam że przejechałaś się na tym, że byłaś "za dobra", że kochałaś za dwoje...I powiem tak - NIE ZMIENIAJ SIĘ!!! W mojej ocenie Ty potrzebujesz tylko jednego - kilka gram szczęścia...Wyobraź sobie, że byłaś jaka byłaś i twój facet to docenia, rozumie, pomaga, kłóci się z Tobą ale szanuje, że jesteś jaka jesteś a On jest po prostu TWÓJ! Nie zmieniaj się! Po prostu wtedy źle wybrałaś...

No i pozostał wątek monogamicznościUśmiech Jasne, że ludzie nie są z natury monogamistami - ludzie są monogamistami z serca - czego i Państwo życzęUśmiech
13595
<
#37 | iwonakra dnia 15.02.2018 11:37
Przeczytałam nie dawno taki cytat "słabi mężczyźni mają kochanki, silni mężczyźni mają szczęśliwe rodziny". W każdym związku prędzej czy później przychodzi stagnacja, nuda, namiętność która była na początku opada. Więc jak dorośli ludzie siadamy i gadamy co robimy, naprawiamy czy kończymy. Ale to jest o wiele trudniejsze niż zdrada.
3739
<
#38 | Deleted_User dnia 15.02.2018 13:01
msz,
Zatynkowałam serce? chyba raczej całą siebie Z przymrużeniem oka ale tak,masz racje już nikt nigdy mnie nie skrzywdzi.
Nie byłam ani dobra,ani nie kochałam za dwoje ( chyba) ale wcześniej tak myślałam,pani domu,Królowa ogniska domowego...a gdzie w tym wszystkim był mój mąż? a był i robił co chciał... dużo się zmieniło po zdradzie,gdy pozwoliłam mu wrócić do domu,dla niego zawsze byłam jak orzech, nie do przegryzienia.Nam nie było po drodze,dwa różne charaktery,inne pasje inne zainteresowania nie ta bajka,ale mamy dobre relacje i chroń mnie boże co by mu nie przyszło do głowy wracać Szok nawet jeśli będzie mu się działa krzywda,chodź bym się zapierała, wiem ze wyciągnę rękę,bo drugiej tak głupiej nie ma...

monogamiści...jak wymarły gatunek rekina "megalodon" gdzieś,kiedyś ponoć Szeroki uśmiech
12303
<
#39 | carlos dnia 15.02.2018 13:21
Dobra to się jednak dołączę do dyskusji. Posty Dirtego mają swój cel którego Ty msz nie dostrzegasz. Jak sam mówiłeś nie byłeś zdradzony, ani nie zdradzałeś, a Twoje zjawienie się na tym forum jest Twoją osobistą sprawą.
W tej całej "zabawie" nie chodzi o to żeby się zmieniać, czy zadręczać poczuciem winy bo ideałów zwyczajnie nie ma i nie będzie....a spróbować stanąć "z boku" i ocenić czy ta owa zdrada/zdrady nie jest efektem większego problemu. Ludzie żyjący w związkach mogą latami żyć w przeświadczeniu że jest wszystko ok- a nie jest. U Devi wcale nie musi występować jakiś problem....może być tak, że po prostu jej facet dał ciała po całości- człowiek niestety jest słaby i popełnia cholernie głupie błędy. Piłeczka jest teraz po stronie jej faceta, który musi udowodnić, że zrobił cholernie głupi błąd....i przede wszystkim że wyciągnął z niego lekcję na przyszłość. Wtedy widzę szansę na trwanie tegoż związku- kto wie może jeszcze lepszego niż do tej pory, czego Tobie Devi z całego serca życzę.
Co do udzielania rad innym ludziom z forum (vide np Zahira) to msz mam do Ciebie jedną myśl na ten temat:
"W życiu nie chodzi o czekanie aż burza minie. Chodzi o to, by nauczyć się tańczyć w deszczu".
I my ludzie dotknięci/zranieni/złamani, czasem okrutnie doświadczeni próbujemy "tańczyć" w deszczu mimo, iż owa burza mocno nas "potargała" zostawiając zgliszcza, a w większości przypadków tylko spaloną ziemię. Jedni robią to szybciej, inni wolniej, ale w żadnym wypadku nie jesteśmy ludźmi innymi niż przed zdradą......tym bardziej nikt z nas nie zmieni nagle swojego "Ja" tylko dlatego, żeby zbudować (odbudować) związek- bo to by trąciło fałszem.

Bo wiadomo przecież że:
Miłość to nie pluszowy miś, ani kwiaty
To też nie diabeł rogaty
Ani miłość, kiedy jedno płacze,
A drugie po nim skacze
Bo miłość, to żaden film w żadnym kinie,
Ani róże, ani całusy małe-duże
ALE MIŁOŚĆ KIEDY JEDNO SPADA W DÓŁ
DRUGIE CIĄGNIE KU GÓRZE

:tak_trzymaj
14016
<
#40 | devi dnia 15.02.2018 13:35
msz, ale przecież wszyscy tu obecni wiemy idealnie, że tych ideałów nie ma. Nie ma tych chodzących po świecie nieskazitelnych ludzi bez skazy. I każdy, ale to każdy ma swoje za uszami, Ty i ja i wszyscy którzy tu się wypowiadają i biorą udział w dyskusji. Ale to jest to o czym wspomniałam wcześniej. Każdy ma swój kręgosłup moralny.
Czy byłam zajebistą żoną? To nie jest pytanie do mnie. Lecz do mojego małżonka. Który w chwili obecnej, czyli totalnej skruchy, odpowie na wszystko twierdząco. Ale czy tak było? Czy tak jest? Ja tego do diaska najnormalniej nie wiem. Ja tylko, a może aż robiłam wszystko, dosłownie wszystko aby rodzina była rodziną. Nigdy nie było różowo (poza tym, ja nawet nie lubię różowego koloru), to miało swoje barwy, było wyraźne, było. Dziś jest takie bez barw. Nie wiem ile to będzie jeszcze trwać. I czy te kolory, te barwy kiedyś znów się pojawią. Tak, na dziś dzień jest to wszystko takie porąbane. Jak drwal, który ciacha drewno totalnie i z całą swoją siłą, tak ja czuję się na dziś dzień. Jak to pocięte drewno. Tak jestem poharatana.
Zawsze starałam się aby w naszej rodzinie nie brakowało niczego, żeby było po prostu miło, żeby budzić się obok siebie i czuć to bezpieczeństwo, mieć ten uśmiech na twarzy i miło spędzać ze sobą każdy kolejny dzień i jasne codzienność, rutyna....to przecież jest wszędzie, ale ta rutyna i ta codzienność jest przecież wspólna, więc i ona powinna mieć swoje minusy zamienione na plusy. Banały nie? A jednak. Niby banalnie, a jednak. Niczego w zamian nie oczekiwałam, prócz tego jego 100% ze mną. I co dostałam w zamian? I za co? Właśnie za co? I to mnie totalnie dobija że na to nie potrafię sobie odpowiedzieć, nie umiem i ta cholerna niemoc mnie tak rujnuje wewnętrznie. Nie chce z siebie robić kogoś, komu winno się dziękować. Ale jeśli razem tworzyliśmy rodzinę, razem, wspólnie ją założyliśmy to wspólnie pchaliśmy ten wózek pod te górki i z tych górek. I to nie o tą wdzięczność chodzi. A o zwykłe bycie. Bezinteresowność. I tak zawsze uważałam. I dostałam nauczkę na całe życie. Coś takiego nie istnieje. Po prostu miałam taki obraz w głowie, może to jakiś stereotyp. Teraz to prysło. A w głowie mam co? Pustkę...
12303
<
#41 | carlos dnia 15.02.2018 14:05
Devi bardzo dobrze do tego podchodzisz. Czytając to co napisałaś ostatnio czuję się jakbym czytał swoje przemyślenia z przed lat Uśmiech.... co mogę Ci napisać?....na wiele spraw potrzeba czasu. Wiem banalne, ale i najtrudniejsze zarazem. Tylko czas pozwoli Ci ustalić, czy to co mąż zburzył da się odbudować. Poharatana już raczej zostaniesz i ból momentami będzie bardzo intensywny. Swoisty rollercoaster- euforia, a nagle potem rozpacz. Rany się jednak zagoją, a blizny zbledną (niestety pozostając). Zdrada nie musi być końcem świata dla Twojej rodziny- jest do doświadczenie bardzo trudne, ale używając terminologii budowlańców- o ile wasze fundamenty były mocne to dom można odbudować na nowo. Nie będzie to dom taki sam jak poprzedni, lecz też może być piękny.

Jeszcze jedno. Uważam że nie ma sensu analizowania czemu on mi to zrobił....Osoby które zdradzają same często nie wiedzą po co i dlaczego robią co robią. On Ci tym bardziej raczej nie odpowie po co mu to było.
Trzymaj się Devi :tak_trzymaj
13595
<
#42 | iwonakra dnia 15.02.2018 14:12
Zahira, u mnie było podobnie, mąż robił co chciał a ja robiłam też co on chciał. Teraz ciągle mi pisze że ze względu na dziecko rozejdźmy sie w zgodzie. Ale ja już nie mam zamiaru robić tak jak on chce bo nie bardzo rozumiem co dziecko ma do naszego rozstania.
4452
<
#43 | dirty dnia 15.02.2018 15:00
No właśnie mam wrażenie, że mnie nie rozumiesz MSZ.Uśmiech
Mój wywód dotyczy zagrożeń jakie czyhają przed osobami, które chcą spróbować budować / odbudowywać związek po zdradzie.
Nie kwestionuje prawa do błędów nikogo ani zdradzonych osób ani zdradzających.
Raczej przestrzegam przed postawą u osób zdradzonych (skrzywdzonych), w której wbijają się w rolę wyłącznie ofiary (lub takiego niby racjonalnego przyjęcia świadomości własnych błędów r11; wiem, nie byłem idealny aler30;.. i to ALE właściwie kasuje wszystko przed).
Zdradzająca osoba często psychologicznie jest pozbawiona prawa krytyki r11; jasne wybrała drogę na skróty i przegięła na całego ale jeśli wpuszczamy ją na powrót w życie, chcemy coś tworzyć to nie da się tego robić na serio, w postawie, w której nie dostrzegasz własnych błędów (w postawie wyłącznie krzywdy) r11; tu jest to pytanie co zbudujesz na takim fundamencie ?? powtórkę z rozrywki w wydaniu własnym lub zdradzacza r11; tylko czy to był cel ponownego zejścia?
By było jasne, nie piszę jaka jest Devi, ani Ty MSZ, staram się nigdy nie używać sformułowań ktoś jest taki czy taki (trochę za mało danych by tak pisać); staram się ostrzegać, zwracać uwagę, zmuszać do refleksji nawet jeśli prowadzi do nie zawsze miłych wniosków; np. r kurna to nie ja zdradziłem ale tu i tu przeginałem na całego i ja też musze coś skorygowaćr1;r30;
Bo by jednak coś naprawić (już obojętnie czy w związku, w pracy, w jakiejkolwiek rzeczywistości):
- trzeba najpierw przeanalizować błędy swoje, cudze, nasze wspólne
- te błędy nazwać po imieniu
- odpowiedzieć sobie czego chcę (lub określić czas kiedy chcemy taką odpowiedzieć sobie postawić byśmy nie tkwili 10 lat w wiecznych wątpliwościach)
- stworzyć plan naprawy / korekty błędów
- rewidować czy ich dokonuje (zawodowo nazwałbym to ewaluacja w trakcie) i następnie korygować
Jednak jeśli problem jest wyłącznie w drugiej osobie, tej zdradzającej to działanie wygląda tak:
- czekam na działanie drugiej strony (w zależności od postawy w jaką się wbiła osoba skrzywdzona
o albo ofiary r11; to czeka i pachnie cholernie cierpiąc,
o lub jest w postawie proszącej r11; więc się płaszczy i też cholernie cierpi;
o lub tworzy skorupę, w której się chroni by nie cierpieć
o kilka innych scenariuszy ale nie przychodzą mi do głowy Z przymrużeniem oka

r30;.a życie leci dalej ale to jest moje życie i ja mam na nie wyłącznie wpływ nie ktoś innyr30; i zwyczajnie szkoda tego życia, czasu...
ps. ja go straciłem dużo Z przymrużeniem oka za dużo Uśmiech
14006
<
#44 | msz dnia 15.02.2018 15:17
Kurde napisałem taki wywód, ale byłem chyba wylogowany i przepadł - nie chcę już grzebać w tempach, także w skrócie:

Zahira - megalodoni istnieją - ja zostałem sprawdzony w najgorszych warunkach - teraz każde inne to bajadera - wątek nie o tym by to teraz rozkminiać
Broń Boże nie myślałem o tym byś wracała do byłego. Raczej chodziło mi o to byś przez instynkt samozachowawczy nie stała się przezroczysta dla potencjalnego "megalodona", który jest Tobie gdzieś tam pisany lub go przypadkowo nie odstrzeliła Uśmiech
Korba z lejdis też mówiła, że nie da się skrzywdzić - skrzywdziła się sama. Oczywiście żeby nie było to żaden przytyk do Ciebie - raczej przypomnienie jak przewrotne potrafi być życie...

Carlos...czy chodzi o zdradę czy o inny kryzys czasami wina jest jednostronna - wątek nie o mnie więc nie będę się rozpisywał...powiem tylko tyle że po 6 latach od pewnych wydarzeń zarówno Ja jak i moja Żona uważamy tak samo...I mimo, że do bycia idealnym partnerem bliżej jest mojej żonie niż mnie to wtedy ja przeciągnąłem nasze małżeństwo przez bagno. Oczywiście żona wtedy też wiele przeszła, ale żona do dziś nie przypisuje mi żadnej winy...a uwierz mi gdyby tak było powiedziała by mi o tym...

Devi! od razu widać, że jesteś silną kobietą i wiem, że poradzisz sobie ze wszystkim. Wiem, że nie wszystko da się zrozumieć i wtedy gdy mija wkurw pozostaje po prostu zwykły żal... Życzę Tobie by po prostu było ci lżej...pozdrawiam

P.S. Zahira!Mało jest na tym padole kobiet od których emanuje "taka dziwna - pozytywna aura" - nie wiem czy tego chcesz, ale mam nadzieję że jakiś megalodon odgryzie od Ciebie wspomnienia i zarazi Cię przyszłością...teraźniejszość jest wspaniała....teraźniejszość jest najbardziej zwariowana...ale zawsze jest teraźniejszością...carpe diem tak wiele i tak niewiele zarazem - dlaczego???Serce
3739
<
#45 | Deleted_User dnia 15.02.2018 15:42
devi,
Dajesz mocno do myślenia Z przymrużeniem oka tylko że ja już czasu nie cofnę...
Szkoda że nie potrafiłam tak analizować,układać kawałek po kawałku, elementy tych puzzli,bo w tamtym czasie nie dostrzegałam swoich błędów,bo to nie ja zdradziłam więc jestem bez skazy.

Cytat

Niczego w zamian nie oczekiwałam, prócz tego jego 100% ze mną. I co dostałam w zamian? I za co? Właśnie za co? I to mnie totalnie dobija że na to nie potrafię sobie odpowiedzieć,

Tysiące pytań-bez odpowiedzi za wcześnie na to...

"To co się jakiejś osobie przydarza jest charakterystyczne właśnie dla niej.
Można sobie człowieka wyobrazić jako formę i elementy - wszystkie pasujące.
Wraz z upływem życia, po kolei, wpadają one w miejsca przeznaczone im wcześniej pewnym planem."

C. G. Jung
14006
<
#46 | msz dnia 15.02.2018 15:50
Nie widziałem tego co wpisałeś...teraz zgadzam się z Tobą w 100%.."Przez niemal rok "czekałem pachniałem i cholernie cierpiałem"....I dopuszczam, że Devi też mogło to spotkać, dlatego walczę o te "dopuszczenie..Winy mojej nie było żadnej...nie chcę rozkminiać co się stało...Ale nigdy nie żałowałem, że związałem się z moją Żoną...Żona nigdy nie żałowała że związała się ze mną...powiem tak: pozwoliłem część cierpienia wziąć na siebie... (nie chodzi o zdradę) I uważam, że podobnie może być z Devi...To nie ma nic wspólnego z byciem ideałem. Takie potrafi być życie...Powiem jeszcze jedno: wtedy usprawiedliwiłbym przed Sobą nawet swój rozwód, ale nigdy ku..a zdradę, chociaż sam bym ją zrozumiał...Podejrzewam też, że znaczna część mężów przy podobnych okolicznościach i możliwościach poszłaby w tango.Jako możliwości rozumuję wszystko: wzrost, sylwetkę, aparycję, portfel, delegacje, stanowisko, hotele, hostessy etc. O okolicznościach nie będę pisał...I ostatnia rzecz: nawet wtedy byłem szczęśliwy...po prostu przez 14 z 15 lat związku było zajebiście a przez jeden rok było kurw..ko ciężko - ale wiedziałem że tak trzeba, że tak postępuje Megalodon...Gdyby to trwało dłużej - być może bym się rozwiódł - na szczęście nie trwało...Pozdrawiam
6755
<
#47 | Yorik dnia 15.02.2018 15:55
NowaJa,

Cytat

Yorik,a skąd Ty to wiesz że każdy człowiek potrzebuje skoków w bok, badania jakieś robiłeś? Skąd wiesz że nie ma ludzi - monogamistow?

Badań jest dużo, tylko wiedza ludzi jest mała a zaściankowość duża Uśmiech. Ponieważ monogamia to sprawa religii, wtłaczanych obyczajów, kultury i dostosowywania się do ustalonego z jakichś powodów prawa, małżeństwo z więcej niż jedną osobą na raz jest u nas niemożliwe a życie w związku z więcej niż jedną osobą jest ogólnie nie akceptowane. Nie znaczy to, że jesteśmy gatunkiem monogamicznym i natura człowieka jest właśnie taka. Gdyby monogamia była wewnętrzną naturalną, fizjologiczną potrzebą człowieka, funkcja kochanka czy kochanki by nie istniała;

Cytat

Przeczytałam nie dawno taki cytat "słabi mężczyźni mają kochanki, silni mężczyźni mają szczęśliwe rodziny".

Rodziny może i mają szczęśliwe ale czy sami są ? Uśmiech
Gdyby poligamia była dozwolona a związki nie były legalizowane prawnie z całym bagażem konsekwencji mniej było by kochanek a więcej porzuconych zołz Uśmiech

Cytat

Wydaje mi się że w wątku osoby która potrzebuje pomocy leczysz swoje kompleksy pod tytułem: mnie żona zdradziła i muszę to sobie wytłumaczyć tym że to ja byłem takim sierotą i nieudacznikiem i dlatego to zrobiła. Takie mam odczucie...nie u każdego tak jak u Ciebie

Wciąż jestem sierotą, ale chyba są większe Szeroki uśmiech

Devi,

Cytat

I to nie o tą wdzięczność chodzi. A o zwykłe bycie. Bezinteresowność. I tak zawsze uważałam. I dostałam nauczkę na całe życie. Coś takiego nie istnieje. Po prostu miałam taki obraz w głowie, może to jakiś stereotyp. Teraz to prysło. A w głowie mam co? Pustkę...

No niestety, jak bezinteresowność? Też nie byłaś. Chodziło Ci chociażby o poczucie bezpieczeństwa, które być może ci wystarczało bardziej niż cokolwiek; a jemu?
Rutyna i codzienność jest wspólna ale przezywają ją i sobie tłumaczą w różny sposób dwie różne osoby o różnych potrzebach, jednemu z tym dobrze innemu nie.

Cytat

Dziś jest takie bez barw. Nie wiem ile to będzie jeszcze trwać. I czy te kolory, te barwy kiedyś znów się pojawią. Tak, na dziś dzień jest to wszystko takie porąbane.

Pojawią się, ale już nie będą te same i czy tam gdzie teraz byś chciała? Jak myślisz, on się zmienił, czy jego obraz w twoich oczach ?.
14006
<
#48 | msz dnia 15.02.2018 16:26
I rozumiem Ciebie Dirty...bardzo dobrze...dokładnie wiem co chcesz przekazać. Chodzi mi tylko o to, że za rzadko podkreślane jest stanowisko: "Być może nie w Tobie jest wina"...
6755
<
#49 | Yorik dnia 15.02.2018 16:45
Ludzie się rozstają mimo, że oboje chcą dobrze, często tak jest, w kim i w czym wtedy upatrywać winy?
MSZ (Minister Spraw Zagranicznych) ma chyba sporo ciekawych rzeczy do przejrzenia, na razie buduje napięcie Uśmiech
14006
<
#50 | msz dnia 15.02.2018 16:50
Do piątku nie ruszam się z biura, non stop przed kompem...raporty itp Od poniedziałku żywiołUśmiech

Ja jestem po dwóch politechnikach, broń boże po dyplomacji - bym się zadusił w tym zakłamaniu...msz - mąż swojej żonyUśmiech
3739
<
#51 | Deleted_User dnia 15.02.2018 16:55
Devi, odpuść sobie nieco, przestań brać te wzystkie proszki, w zamian pójdź na basen, na długi spacer, albo na aerobik, co tam lubisz i co Ci sprawi przyjemność. Wywal choć na chwilę te wszystkie mysli ze swojej głowy i zrób w końcu coś dla siebie. Niech mąż zajmie się dziećmi, dopilnuje lekcji, w ramach pokuty Uśmiech a Ty gdzieś wyjdź z domu! Nie tylko praca, dom, proszki i ciągłe "bicie piany" na jeden temat. Wciągnij w płuca powietrze i weź głęboki oddech Uśmiech Najgorsze już za Tobą, co przed Tobą? Tego nikt nie wie, ale to na pewno nie będzie już gorsze.
Trzymaj się i uszy do góry.
13595
<
#52 | iwonakra dnia 15.02.2018 17:16
Yorik, nikt nikogo do założenia rodziny nie zmusza a jeżeli ktoś nie jest szczęśliwy z rodziną to niech odejdzie a dopiero potem układa sobie życie z kimś innym albo niech żyje sam. Ale niech szczerze powie żonie czy partnerce ze czuje się nieszczęśliwy i tak dalej, nikt nikogo do grzejnika nie przywiązał.
11897
<
#53 | murka dnia 16.02.2018 09:03

Cytat

Yorik dnia luty 15 2018 14:55:34
NowaJa,
Yorik,a skąd Ty to wiesz że każdy człowiek potrzebuje skoków w bok, badania jakieś robiłeś? Skąd wiesz że nie ma ludzi - monogamistow?

Badań jest dużo, tylko wiedza ludzi jest mała a zaściankowość duża smiley

nazywanie zaściankowością wiarę we własne przekonania, albo zakładanie tym nie wyzwolonym i nie szastającym tyłkiem koleżankom z forum moherowych berecików jest właśnie mechanizmem obronnym Z przymrużeniem oka
Ty zakładasz z góry że KAŻDA samica się puści tylko musi mieć odpowiedni obiekt z odpowiednią dawką potrzebnego jej zainteresowania/manipulacji..
Ja się nawet z Tobą mogę częściowo zgodzić, ale myślę że problem tkwi w tym jak wysoko się siebie ceni i na jakim pułapie powiesi sobie poprzeczkę.
W złym momencie życiowym, kiedy w stałym związku zgrzyta i jest się naładowanym złymi emocjami, ta poprzeczka zapewne wisi bardzo nisko. Wtedy byle osobnik beta delta gamma omega krążący wokół stada i żrący resztki, da radę. Główny problem w zdradzie (CHYBA) tkwi w tym, że jedno z dwojga ludzi będących w takim związku nie jest w pełni świadome że jest już aż tak źle. Bo wygodniej jest i przyjemniej i akurat jest okazja podbudować sobie ego byle czym, niż usłyszeć wołanie partnera o uwagę i szacunek, bo to niekomfortowe i trzeba by spojrzeć na siebie krytyczniej.
Ale kiedy poprzeczka wisi na pewnym nieprzekraczalnym pułapie to się człowiekowi nie chce szmacić nawet w imię emocji.
A już samo doprowadzenie do zbudowania emocji z kimś innym niż nasz stały partner jest obniżaniem poprzeczki. Bo jeśli ten/ta trzeci jest naprawdę czymś wyjątkowym i "dlaczego się wcześniej nie spotkaliśmy,jesteśmy sobie przeznaczeni, rzygamy tęczą" to wtedy się do tych trzecich odchodzi nie patrząc na to co zbudowaliśmy z kimś innym. I co na to statystyki? słabo chyba?
może trochę bredzę , ale śpiąca jestem. Z przymrużeniem oka
14006
<
#54 | msz dnia 16.02.2018 10:37

Cytat

Główny problem w zdradzie (CHYBA) tkwi w tym, że jedno z dwojga ludzi będących w takim związku nie jest w pełni świadome że jest już aż tak źle. Bo wygodniej jest i przyjemniej i akurat jest okazja podbudować sobie ego byle czym, niż usłyszeć wołanie partnera o uwagę i szacunek, bo to niekomfortowe i trzeba by spojrzeć na siebie krytyczniej.
I to jest kwintesencja braku mojego zrozumienia dla poczynań męża Devi - oczywiście nie znam jego stanowiska ale zakładam, że sytuacja była taka jak ją opisała autorka.

I teraz jeszcze raz cytat Murki:

Cytat

Główny problem w zdradzie (CHYBA) tkwi w tym, że jedno z dwojga ludzi będących w takim związku nie jest w pełni świadome że jest już aż tak źle.
i tu zdradza Devi. I w tej sytuacji - Devi nie usprawiedliwiam ale w pełni rozumiem.

Uważam, że gdyby jej mąż wtedy napisał: żona mnie zdradziła - to jednak przyznał by się - "tak dobijała się do mnie od dłuższego czasu a ja ją olałem, nie myślałem że jest aż tak źle - nie myślałem że mnie zdradzi"...I tu od razu można by było wypalić z tekstami: rozumiemy Twój ból, ale spójrz na swoje błedy itp...

Dirty - uważam, że jesteś jedną z najwartościowszych osób Waszej Zetkowej społeczności (chodzi mi o wiedzę, obiektywność itp) i tak samo jak Twoją zaletą jest to, że

Cytat

By było jasne, nie piszę jaka jest Devi, ani Ty MSZ, staram się nigdy nie używać sformułowań ktoś jest taki czy taki (trochę za mało danych by tak pisać); staram się ostrzegać, zwracać uwagę, zmuszać do refleksji nawet jeśli prowadzi do nie zawsze miłych wniosków


Jednocześnie czasami jest to wadą. Moje zdanie jest takie, że na forum nie trzeba, ale można próbować rokreślićr1; dany przypadek, daną sytuację i daną osobę. Inaczej wystarczyłoby przeczytać książkę z radami r11; co robić po zdradzier30;A właśnie książka nie określi danego przypadku, ale rdruga strona monitorar1; już tak. Oczywiście może się mylić ale właściwe jest to, że próbuje.
I jeszcze jedna sprawa

Cytat

Jednak jeśli problem jest wyłącznie w drugiej osobie, tej zdradzającej to działanie wygląda tak:
- czekam na działanie drugiej strony (w zależności od postawy w jaką się wbiła osoba skrzywdzona
o albo ofiary r11; to czeka i pachnie cholernie cierpiąc,
o lub jest w postawie proszącej r11; więc się płaszczy i też cholernie cierpi;
o lub tworzy skorupę, w której się chroni by nie cierpieć

Nawet kosztem cierpienia uważam, że te scenariusze są zbyt rzadko akcentowane, a uważam że właśnie one (nie wiem jak to określić) są najmniej sztuczne. Poprzednie (z szukaniem przyczyn w sobie) są również właściwe ale w mojej ocenie odnoszą się częściej niż do "przyczyn zdrady" - do tego jak odbudować związek by trwał i by się to nie powtórzyłor30; A Devi wyraźnie nie może zrozumieć dlaczego r11; i zaakcentować trzeba odpowiedz: rPo prostur1;
Osobiście (hipotetycznie) gdybym dowiedział się o zdradzie żony wybrałbym rolę osoby skrzywdzonej (nie ofiary) czekałbym i cierpiał, aż ona odbuduje moje zaufanier30;gdyby to trwało za długo trudno r11; nie wszystko kończy się happy endem. Ja wiem że związek po zdradzie to już nowy związek, ale ja bym chciał by tworzyły go takie same osoby. Żona musiałaby wyeliminować gradient zdrady i mimo, że nie jestem ideałem nie widzę powodów bym musiał się zmienić by jej w tym pomóc.. I tu uważam, że mimo cierpienia to jest właściwa ścieżka dla Devi. Jak opadnie dym r11; to jej mąż ma się wykazać, a ona ma być taka jaka była. A jak ona mu zaufa i zauważy, że stał się rlepszyr1; to naturalne stanie się że Ona będzie dla niego "jeszcze lepsza"r30; I to będzie naturalne r11; bez szukania przyczyn
4452
<
#55 | dirty dnia 17.02.2018 12:28
Devi ... niczego nie oczekiwałas byle by Twój mąż był w 100% z Tobą ...?
Tzn. Czego oczekiwałas ?
Jak chciałaś to uzyskać ?
To można tak niczego i wszystkiego ?

( wiem irytujące pytania kiedyś sam przed bardzo podobnym stanąłem ... długo nad nim myślałem ale wnioski były zaskakujące ) ...

To w końcu wpuściłas go do domu by budować; odbudować; i niczego nie oczekiwać ale oczekiwac by był w 100 % - czy to nie scenariusz z bajki ... czy na piękna katastrofę ?....

Komentarz doklejony:
MSZ - ja wyłącznie w przypadek, dany 😉... choć wszystkie są bardzo zbiezne: i moj i Devi i wielu innych osób. Różnią je figury na szachownicy, krajobraz, poziom świadomości czy samoświadomości, wrażliwości, depresji - ale ruch figur w większości przewidywalne (sam czasami myśle czy to fascynujące czy straszne)...
11897
<
#56 | murka dnia 17.02.2018 13:36
Dirty, przestań "podszczypywać" po synapsach Z przymrużeniem oka rzuć tym swoim zaskakującym wnioskiem Uśmiech nawet w podręcznikach na końcu są odpowiedzi. Przynajmniej człowiek wie czy dobrze odrobił lekcje...
12891
<
#57 | pit dnia 17.02.2018 14:03
witaj Devi pamiętaj o tym że to nie Ty zostałaś zdradzona, tylko mąż zdradził samego siebie, potraktował siebie przedmiotowo. Kochankowie to przeważnie duet, niedowartościowanych i niedojrzałych ludzi, czerpiących wartość z innych nie z siebie.
Wartością człowieka są czyny, które nie potrzebują słów - pamiętaj o tym.
4452
<
#58 | dirty dnia 17.02.2018 14:54
Murka - nie mogę wtedy to tak nie działa 😉
14034
<
#59 | dk1981 dnia 18.02.2018 11:19
Witajcie. Jestem facetem ktory zostal zdradzony po 10 latach makzenstwa. Teraz po 2 miesiacach zaczynam dochodzic do siebie. Porada ode mbie: nie bierz prochów dziewczyno! Spróbuj ziół tez dobrze działaja. Jezeli chce wrocic i czuje skruche: obserwuj, rozmawiaj, i trzymaj narazie na dystans. I zobaczysz czy warto cos z tego kleic. Tsk na marginesie-moja zona nawet nie widzi ze jej zdrada to cos złego-juz nie mowiac o jakiejs skrusze. Powodzenia wracam do swojego piekielka
14016
<
#60 | devi dnia 19.02.2018 11:44
carlos

Cytat

nie ma sensu analizowania czemu on mi to zrobił....

tak, zgadza się. Znaczy, wiem to dziś. Jeszcze do niedawna, po prostu chciałam to wiedzieć. Przecież to jak z dobrze postawioną diagnozą lekarską (nie, nie jestem lekarzem). W momencie kiedy wiesz, co Ci nie służy, co psuje, co sprawia, że coś Cię nie niszczy. Izolujesz to od siebie, unikasz to, starasz się wymijać to bardzo szerokim łukiem. Tak samo ja potraktowałam całą tą sytuację, tak bardzo chciałam znać przyczynę. Tylko im bardziej w to wchodziłam, tym bardziej byłam dosłownie głupia. Bo żadna z analiz nie dawała mi odpowiedzi, a moje baza opierała się na domysłach, które zaczęły stawać się po woli udręka. Zatem przestałam to robić. No bo po co? Czasu przecież nie cofnę, prawda? Stało się.

Yorik

Cytat

Jak myślisz, on się zmienił, czy jego obraz w twoich oczach ?.

zmienił się. I on, i jego obraz w moich oczach. Widzę, że się stara. Widzę, że chce. Widzę, że stał się inny. Stał się tym człowiekiem, jakim powinien być zawsze. Kilka dni temu, wróciłam z pracy, zrezygnowana, z tysiącem myśli w głowie, oraz totalną niechęcią, usiadłam, popłakałam się....czułam w sobie tą niemoc, że nie potrafię ot tak sobie wrócić do codzienności, zachowuwać się, jakby nic się nie sało, żyć normalnie, jakby to co się wydarzyło, było tylko akimś snem (a cholera bardzo bym chciała, aby to było właśnie tym snem). On kucnął przy mnie, położył głowę na moich kolanach, po raz setny usłyszałam od niego słowo przepraszam, po raz setny usłyszałam, że on żałuje, po raz setny usłyszałam jego zapewnienia, że zrobi wszystko aby to zmienić. Powiedział, również, że da mi tyle czasu ile będę potrzebowała, że on będzie czekał na mnie.
Czemu to jest tak, ze człowiek docenia to co ma, dopiero w momencie kiedy może to stracić???

Myslaca

Cytat

odpuść sobie nieco, przestań brać te wzystkie proszki
spokojnie, nie biorę ich (już nie). One są dobre, na krótką metę. Odpuściłam. Zauważyłam sama po sobie, że to co wszyscy pisaliście (wiem, znacie to z autopsji) z dnia na dzień jest inaczej, może i lepiej, a na bank jest inaczej. Nie wiem czy lepiej, czy lżej. Dni na pewno są bardziej znośniejsze. Może ja bardziej się oswoiłam z tą myślą. Ona nie jest już dla mnie tym szokiem. Może też widzę jego starania, o rodzinę, o mnie, o nas. I to wszystko zaczyna się kleić. Tak, robię więcej rzeczy dla siebie. W sobotę po prostu ubrałam się, umówiłam się z koleżanką do kina, on został z dziećmi, a ja wyszłam. Łapie oddechy, kiedy ja tego chce.

msz

Cytat

czekałbym i cierpiał, aż ona odbuduje moje zaufanie
hmmm, a wiesz co? ja nie czekam, tak teraz zastanowiłam się czytając Ciebie. Może to dziwne, ale tak teraz myśląc o tym. Nie czekam na odbudowanie jego zaufania względem mnie. Bo w momencie kiedy ktoś pisze że czeka, to daje sobie ileś tam czasu? Ja i tak długo czekałam (2 lata prosiłam go o jakąkolwiek zmianę). Myślę, że jeśli przyjdzie taki moment, że będę czuła, ze to wszystko przerasta mnie, że czuję że się duszę, że nie potrafię...powiem mu o tym, że dłuższa walka nie ma po po prostu sensu.

dirty

Cytat

Tzn. Czego oczekiwałas ?
Jak chciałaś to uzyskać ?
To można tak niczego i wszystkiego ?
Wszyscy tu obecni wiemy, a przynajmniej powinniśmy wiedzieć co oznacza słowo partnerstwo, jakie słowa klucze jemu przyświecają: współpraca, wzajemność, zaufanie, pomoc. Oraz nie jest tak, że fundamentem, każdego związku jest wzajemne zrozumienie i obustronne wsparcie? I tu mamy oczywiste oczywistości. Te banały, które powodują że masz odpowiedź na swoje pytanie. Mając te wszystkie słowa klucze w praktyce, a nie tylko w teorii....masz wszystko. I to się tyczy wszystkich sfer...od zwykłych codziennych czynności (zakupy, porządki, gotowanie, dzieci), po te przyjemności z cyklu zaskocz mnie, przyjdź do domu, powiedz mi masz 30 min. zrób się na bóstwo, wywiezienie dzieci i zorganizowanie czegokolwiek i nie nie chodzi mi tu o jakieś wybujałe ekscesy typy nie daj się, a pokaż się, nienawidzę przepychu, ale o zwykłego burgera w macu, o coś tylko we dwójkę, o swój czas, dla siebie i ze sobą. O rozmowę nie o dupie marynie, co w pracy, ale o sobie, o nas, tak szczerze, a nie że każdy ma swój świat obok siebie, a gdzieś tam w połowie drogi się spotyka. Marzycielka ze mnie?

Cytat

by budować; odbudować; i niczego nie oczekiwać ale oczekiwac by był w 100 % - czy to nie scenariusz z bajki ... czy na piękna katastrofę ?....
ja wspomniałam powyżej, uważam i uważać będę, że związek to właśnie te słowa klucze, to właśnie to partnerstwo, to bycie ze sobą i dla siebie, no sorry ale dzieci mam i matkować też mam komu, więc nie mam zamiaru nikomu mówić "ej, weź to" tudzież "ejże, weź tamto lub sramto", noż kurde jesteśmy ludźmi dorosłymi, odpowiadamy za swoje czyny i co najlepsze każdy powinien czuć, co i jak zrobić, jak się zachować, aby czuć się dobrze ze sobą i dawać to szczęście innym. może i ja jestem z innej bajki, ale zawsze uważałam i uważać będę: traktuj innych tak, jak sama chciałabyś być traktowana. I tego będę się trzymać.

pit

Cytat

Wartością człowieka są czyny, które nie potrzebują słów - pamiętaj o tym.
Wiem o tym wręcz za bardzo mocno. I tym się kieruje. Tu nie o słowa chodzi, bo powiedzieć można wszystko, co nasze uszy chcą usłyszeć, a prawdziwa moc tkwi właśnie w tych czynach. Które powodują że mamy pewność, co do swoich uczuć, oraz uczuć drugiego człowieka.

dk1981

Cytat

obserwuj, rozmawiaj, i trzymaj narazie na dystans. I zobaczysz czy warto cos z tego kleic.
tak tez robię. Bardzo lubię obserwować ludzi, i ich zachowania. I teraz będąc w swojej sytuacji, moja rola obserwatorki mnie delikatnie dobija, za dużo widzę. Czasami wolałabym być idiotką, która ma zaciesz z pierdół i żyje się jej lekko, bo łyka wszystko jak pelikan.
14006
<
#61 | msz dnia 19.02.2018 13:41
Ależ Devi mi właśnie o takie czekanie/nieczekanie chodziło...Mało tego uważam, że bardzo dobrze, że dopuszczasz porażkę jeżeli chodzi o kontynuację Waszego małżeństwa...Kurde nie jestem dobry w słowie pisanymUśmiech, ale czytając Twoje wypowiedzi zgadzam się z Tobą i wiem że "myślisz podobnie". Twoje myśli, twoje postępowanie wg mnie jest naturalne i właściwe (właściwie dostosowane do Waszej sytuacji)...w skrócie: po prostu bądź Sobą, nie zmieniaj się i nie szukaj na siłę swoich błędów. I mimo, że to się wiąże właśnie z cierpieniem - obyś nigdy nie założyła tej "skorupy" o której pisał dirty - by nie dać się skrzywdzić.Na szczęście widzę, że Tego nie zrobiłaś. Zauważasz:

Cytat

On kucnął przy mnie, położył głowę na moich kolanach, po raz setny usłyszałam od niego słowo przepraszam, po raz setny usłyszałam, że on żałuje, po raz setny usłyszałam jego zapewnienia, że zrobi wszystko aby to zmienić. Powiedział, również, że da mi tyle czasu ile będę potrzebowała, że on będzie czekał na mnie.
Czemu to jest tak, ze człowiek docenia to co ma, dopiero w momencie kiedy może to stracić
i z właściwym żalem analizujeszUśmiech - uważam że to dobrze...Danie szansy, odsunięcie w czasie ewentualnej "ekstrakcji", żal że nie był taki wcześniej i prawdopodobieństwo, że może zmienił się na lepsze na zawsze - przez to będziesz cierpieć - bo to wszystko jest ważne dla Ciebie - bo to określa Ciebie....i to tyle...Jak nie da rady posklejać Waszego małżeństwa - trudno...Po prostu dopuść obydwie możliwości...A ja mimo wszystko Wam kibicuję...i powiem Tobie jeszcze jedno: gdybyś zadała mi pytanie - czy człowiek, czy mój mąż może się zmienić? odpowiedziałbym - nie wiem! Ale gdybyś zadała pytanie czy człowiek, czy mój mąż może szczerze zmienić swoje postępowanie, czy może być dobrym ojcem, mężem i partnerem? - odpowiedziałbym tak. Ale czy to zrobił/zrobi to już pytanie tylko dla Ciebie...Żeby być dobrze zrozumianym: czy Kmicic się zmienił???Ale jak zmieniło się jego zachowanie, gdy ustalił właściwe priorytety???Pozdrawiam Cię Devi

Komentarz doklejony:
I jeszcze jedno. Jak się Wam nie uda - trudno - Trza żyć dalej.Ale mimo, że jestem naprawdę daleki od stwierdzenia, że zdrada(a w zasadzie nie jego zdrada - a twoje przebaczenie) jest lekarstwem na cokolwiek to co będzie jak się uda??? Być może będziesz miała to wszystko na co tak długo czekałaś. Będziesz dla męża Tym kim tak długo chciałaś być...Domyślam się, że ciężko teraz tak na to patrzeć...wystarczy że dopuścisz taką możliwość...Miłego popołudnia..Hej
4452
<
#62 | dirty dnia 20.02.2018 10:25
Rozumiem Twoje marzenia fajne i pewnie mocno normalne. Zapewne większość ludzi ma podobne tylko z jakiś powodów często ich nie realizują. Czuja frustracje jedni szukają na zewnątrz bo może tam jest ziemia obiecana inni uciekają w jakies przyziemne lub mniej przyziemne kompensacje.
Rozumiem (domyslam się) ze traktowałaś męża jakbyś chciała być traktowana?
Tylko (być może to deficyt rozmow pisanych) czy to nie odbyło się wyłącznie w sferze niewypowiedzianych oczekiwan, przyzwyczajenia do tego ze dawca w tej relacji jest jeden, a biorca z natury trochę bierny.
Jeśli tak jest to stad moje pytanie jak chciałaś to uzyskać?
Już nie chodzi o przeszłość bo zbyt długie grzebanie w niej będzie zatruwało dziś (oczywiście jestem zwolennikiem nazywania błędów po imieniu i wyciągania wniosków), tylko Devi odnoszę wrażenie (być może mylne) ze masz wiele poukładane ale wyłącznie w swojej głowie, w świecie oczekiwań (tych przemilczanych lub wypowiedzianych, a nie zrozumianych, bo natychmiast gdy nie otrzymujesz tego co chcesz Ty już dajesz to czego potrzebujesz) a Twoj bliski świat nie analizuje bo nie musi bo tak został nauczony, bo jest bierny... ale mimo, ze nie mówisz jak czuć i żyć - to oczekujesz ze druga strona tak właśnie postąpi...
To jest właśnie to oczekiwanie właściwie niczego, a jednym słowem wszystkiego byle był z Tobą na 100% - tak abstrakcyjne pozornie, a tak konkretne w sercu, w głowie człowieka, który doświadczył zawodu.
6755
<
#63 | Yorik dnia 20.02.2018 14:46
Devi,

Cytat

On kucnął przy mnie, położył głowę na moich kolanach, po raz setny usłyszałam od niego słowo przepraszam, po raz setny usłyszałam, że on żałuje, po raz setny usłyszałam jego zapewnienia, że zrobi wszystko aby to zmienić. Powiedział, również, że da mi tyle czasu ile będę potrzebowała, że on będzie czekał na mnie.
Czemu to jest tak, ze człowiek docenia to co ma, dopiero w momencie kiedy może to stracić???

Od 2 lat czułaś jego obojętność i byłaś bezradna. Pytanie czy ta obojętność była wtórna czy pierwotna? Niemniej jednak masz go teraz spowrotem, czyli tak jak chciałaś. Jak inaczej miał zobaczyć, że może coś stracić i jaką ma to dla niego wartość ? Nie będzie czekał całe życie, nie możesz przesadzić zaspokajając swoją próżność bo się zdziwisz; jeśli coś miało wartość, Ty również docenisz jak naprawdę stracisz;
Teraz największy problem będzie w Tobie, Ty już nie będziesz taka sama i w sumie nie powinnaś; powinnaś wiedzieć co było nie tak i nie chodzi o kręgosłup moralny, bo nie ma czegoś takiego, przyczyną była wasza relacja;
13728
<
#64 | poczciwy dnia 20.02.2018 16:09
Yorik,

Cytat

powinnaś wiedzieć co było nie tak i nie chodzi o kręgosłup moralny, bo nie ma czegoś takiego, przyczyną była wasza relacja;


Niekoniecznie i nie zawsze tak musi być. Niejednokrotnie problem tkwi np. w niezdiagnozowanym zaburzeniu psychicznym osoby zdradzającej czy problemów wynikających z ciężkich doświadczeń z okresu dzieciństwa a tym samym pewnym skrzywieniu psychicznym,moralnym. Nie twierdzę, że w tym przypadku tak jest, ale pod generalizowaniem ja jednak nie podpisałbym się, psychika ludzka to trochę bardziej skomplikowana machina.
Kręgosłup moralny - " To zbiór podstawowych zasad i wartości, których dany człowiek skrupulatnie przestrzega w swoim życiu, mimo że czasem nadarza się okazja do tego, aby postąpić wbrew którejś z tych zasad"
ale cóż bardzo łatwo sprowadzić go do słów rzuconych na wiatr...
14016
<
#65 | devi dnia 26.02.2018 12:02
msz

Cytat

I jeszcze jedno. Jak się Wam nie uda - trudno

Jest to cholernie trudne, próbujemy. On się stara. A ja staram się być coraz mniej wycofana. Chodź tak jak napisałam, jest to cholernie, bardzo cholernie trudne zaufać. Zobaczymy. Są momenty, że chciałabym się gdzieś schować, skryć, przeczekać to wszystko, ale idealnie wiem, że bez mojego udziały w tym wszystkim nic się nie zadzieje. A co ma być to i tak będzie. Czas zrobi swoje. I albo będzie tak, albo zupełnie inaczej. Zawsze będzie jakoś.

dirty

Cytat

Rozumiem (domyslam się) ze traktowałaś męża jakbyś chciała być traktowana?

Tak, oczywiście. W zamian dostałam, prztyczka w nos. To tylko utwierdziło mnie jeszcze mocniej w przekonaniu, że mając miękkie serce, należy mieć zajebiś*ie twardy tyłek, bo nigdy nie wiadomo kiedy dostaniesz cios w plecy, od osób po których nigdy byś się tego nie spodziewał. Brzmi to niczym jak jakieś "coelho`wskie" farmazony.

Cytat

Tylko (być może to deficyt rozmow pisanych) czy to nie odbyło się wyłącznie w sferze niewypowiedzianych oczekiwan
Nocoś Ty, wszystko to o czym napisałam wcześniej, a co Ty nazwałeś "fajnymi marzeniami", nigdy nie zaczynało i nie kończyło się w sferze niewypowiedzianych oczekiwań. Zawsze mu o tym mówiłam. Na bieżąco. W sobotę, byliśmy w kinie, wróciliśmy, nie wytrzymałam i się popłakałam (często teraz płaczę) powiedziałam mu, przypomniałam, właśnie o tym. O tym, że na bieżąco mu o tym wszystkim mówiłam. Tyle razy ile ja mu mówiłam, że jestem nieszczęśliwa. Kuźwa, kiedy mężczyzna słyszy, że jego kobieta jest nieszczęśliwa, powinien zrobić wszystko, aby to zmienić. A mój zrobił co? Dowalił mi jeszcze bardziej. Uszczęśliwiając siebie i inną kobietę. Dowalając mi w najczulsze miejsce w serce, łamiąc je na milion maleńkich drobinek. I najgorsze jest to, że musiało to wszystko się wydarzyć, aby on dopiero teraz zaczął słuchać co do niego mówię, aby dopiero teraz moje łzy miały sens, aby dopiero teraz zaczął ze mną rozmawiać, aby dopiero teraz zaczął się starać. Ja przestałam walczyć, teraz on musi zacząć. Jeśli nie zacznie, wiadomo czym to się skończy.

Yorik

Cytat

Nie będzie czekał całe życie, nie możesz przesadzić zaspokajając swoją próżność
próżność? hmmm, to nie jest lekkie zaszufladkowanie mojej osoby? Nie potrzebuje jego skruchy do dowartościowania się, lub zaspokojenia swojej próżności. Czy na tym polega budowanie związku? Bycie w związku? Na dowartościowaniu się? Czy związek sam w sobie nie powoduje tego że czujemy się wyjątkowo? Tak, wiem to na początku, to pierwsza faza zakochania itepe. ale uważam, że należy dbać o siebie nawzajem, o to ognisko, ciągle do niego dodawać drewienka, aby te iskierki były rozgrzane do czerwoności i aby nie dopuścić aby się tliło, a tym bardziej nie zgasło.

Cytat


Teraz największy problem będzie w Tobie, Ty już nie będziesz taka sama i w sumie nie powinnaś

Tak, widzę to. Stałam się inna. Wszystko dookoła mnie również stało się inne. Niby wszystko wygląda tak samo, a jest całkowicie inne. Patrzę na wszystko inaczej, odczuwam inaczej. Normalnie jak jakiś inny wymiar.
14006
<
#66 | msz dnia 26.02.2018 14:12

Cytat

wiem, że bez mojego udziały w tym wszystkim nic się nie zadzieje. A co ma być to i tak będzie. Czas zrobi swoje

CorrectUśmiech

Cytat

dopiero teraz zaczął słuchać co do niego mówię, aby dopiero teraz moje łzy miały sens, aby dopiero teraz zaczął ze mną rozmawiać, aby dopiero teraz zaczął się starać

Cytat

moje łzy miały sens

Cytat

moje łzy miały sens

Cytat

moje łzy miały sens

Wiesz kiedy twoje łzy będą miały najwięcej sensu???
postaraj sobie odpowiedzieć na to pytanie.Pozdrawiam Cię!!!

Komentarz doklejony:
Czytając Wasze historie, można różnie oceniać zachowania zdradzaczy po...Twój mąż na razie robi wszystko by właśnie Twoje łzy miały sens...
6755
<
#67 | Yorik dnia 27.02.2018 13:26
Poczciwy,

Cytat

Niekoniecznie i nie zawsze tak musi być. Niejednokrotnie problem tkwi np. w niezdiagnozowanym zaburzeniu psychicznym osoby zdradzającej czy problemów wynikających z ciężkich doświadczeń z okresu dzieciństwa a tym samym pewnym skrzywieniu psychicznym,moralnym.

Przyłapanie na zdradzie jak każde odsłonięcie hipokryzji może skutkować silnymi emocjami, bezradnością, agresją i splątaniem, bo przecież miało się nie wydać. Złość na siebie gdzieś musi znaleźć ujście i wytłumaczenie no chyba, że pójdzie w autoagresję. Ciężkie doświadczenia z dzieciństwa nie tłumaczą instynktu zmiany lub potrzeby posiadania większej liczby partnerów. Najczęściej to nie jest choroba tylko silna potrzeba zabawy, bycia kochanym lub podziwianym. Utrzymujący się brak umiejętności tworzenia trwałych więzi to też nie jest żadne zaburzenie psychiczne, tylko niedostosowanie się kulturowo- społeczne. Niekiedy wynika z zaburzeń. Podstawą jest relacja, a przyczyny czemu była zła to inny temat. Doszukiwać się można wszystkiego pod warunkiem, że zacznie się od siebie.

Cytat

Kręgosłup moralny - " To zbiór podstawowych zasad i wartości, których dany człowiek skrupulatnie przestrzega w swoim życiu, mimo że czasem nadarza się okazja do tego, aby postąpić wbrew którejś z tych zasad"

I żeby nie było wątpliwości te wszystkie zasady i wartości ma wytatuowane na czole lub na tyłku. Jeśli są nie określone to mowa o niczym. Przecież takie paplanie o jakimś kręgosłupie nic kompletnie nikomu nie mówi. Nie ma uniwersalnych zasad i wartości dla wszystkich osób jak i sytuacji, nie ma takich samych charakterów, każdemu wtłoczono do głowy coś innego, każdy ma inne doświadczenie i wartości na poziomie wewnętrznym, bo hipokrytów głoszących, że mają jakieś bliżej nie określone zasady żeby zrobić na innych wrażenie słowami nie brakujeZ przymrużeniem oka.

Komentarz doklejony:
Devi,

Cytat

próżność? hmmm, to nie jest lekkie zaszufladkowanie mojej osoby? Nie potrzebuje jego skruchy do dowartościowania się, lub zaspokojenia swojej próżności.

No fakt, zaszufladkowałem, wrzuciłem Cię do gatunku homo sapiens Uśmiech
Gdy dostrzeżesz i zaakceptujesz własne słabości, łatwiej Ci będzie zaakceptować je u innych;

Cytat

Czy na tym polega budowanie związku? Bycie w związku? Na dowartościowaniu się? Czy związek sam w sobie nie powoduje tego że czujemy się wyjątkowo?

Zaczynasz zadawać dobre pytania Uśmiech
Czemu ktoś sprawia, że czujesz się wyjątkowo ? Od czego to zależy?
14016
<
#68 | devi dnia 27.02.2018 16:19
Yorik

Cytat

wrzuciłem Cię do gatunku homo sapiens
fajna ta Twoja ironia, aż się uśmiechnęłam (co ostatnimi czasu rzadko się zdarza, brawo! :brawo)
Kwestia moich słabości nigdy nie oscylowała wokół próżności. Pycha, która ma innych powalać na kolana, oraz olśniewać nigdy nie była moim priorytetem. Rozkładając ją na czynniki pierwsze (tą próżność) każdy ją definiuje inaczej. W moim mniemaniu to nic innego jak wysokie mniemanie o sobie połączone z potrzebą bycia podziwianym przez innych - sorry, ale do mnie z żadnej możliwej strony nijak to się ma. I chodź mam cholernie diabelsko trudny charakter, oraz wiem, że mężczyźni zwracają na mnie uwagę nie czerpię z tego jakiś nadprzyrodzonych sił i nie jestem jakąś Wonder Próżną Women. Nie, to nie ja.

Cytat

Czemu ktoś sprawia, że czujesz się wyjątkowo ? Od czego to zależy?
Poczucie wyjątkowości, jak ta wyżej wspomniana próżność, też jest kwestią indywidualną, każdy oczekuje, widzi i czuje inaczej. I prawidłowo. Wachlarz różnorodności jest mocno szeroki. Ale okej.
Wyjątkowo czuję się kiedy mam spokojną głowę. Kiedy wiem, oraz kiedy czuje się bezpiecznie. Kiedy czuje, że rano wstaje z uśmiechem na twarzy. Kiedy sobie nucę. Kiedy czytając książkę wchodzę w nią maksymalnie, bo mając spokojną głowę mogę skupić się na niej w 100%. Na dziś dzień moje poczucie spadło do poziomu bardzo niskiego, nie mam spokojnej głowy. Poczucie wyjątkowości, daje m.in. partner, jak nie przede wszystkim partner to jest to zaufanie, bliskość. To jest świadomość, że masz obok siebie osobę, która jest z Tobą ponadto wszytko, dzięki niej możesz dosłownie fruwać nad ziemią (i nie, nie chodzi mi tu o fazę jakiegoś zakochania, czy fazy motylków w brzuchu), lecz o tym banalnym poczuciu bezpieczeństwa, które w moim odczuciu jest mocno powiązane z poczuciem wyjątkowości. Wyjątkowość, jest w nas. A nie wyjątkowością jest szmatka którą na sobie mamy.
6755
<
#69 | Yorik dnia 27.02.2018 17:40
Bezpieczeństwo.... / Zaufanie / Bliskość;
Klasyka. Zobacz co padło. Od bezpieczeństwa musisz zacząć.
Musisz określić czego się najbardziej boisz ? .....i znaleźć na to rozwiązanie; to pozwoli Ci bardziej sensownie funkcjonować;
Wyjątkowość chyba daje raczej poczucie ważności czy wartości dla kogoś i bycia potrzebnym; Czuć się dla kogoś najważniejszym na świecie to fajne uczucie, być w czyichś oczach lepszym niż się jest również. Nie miałaś tego ?

Jeśli nie trafiłem z gatunkiem to przepraszam.
Zapominam, że to portal wielogatunkowy Uśmiech
14016
<
#70 | devi dnia 28.02.2018 14:22
Oczywiście, że miałam. Sama również tak postrzegałam. To jest te tzw. idealizowanie, hmm te jak to nazywają "klapki na oczach". I to może przez te "klapki", czyli ogłupienie mózgu spowodowało, że pewnych rzeczy nie widziałam, które widzieć powinnam? Jak by nie spojrzeć i tak źle i tak nie dobrze. Bez miłości żyć nie można, a z nią żyć jest bardzo trudno, bo wcześniej czy później okazuje się że wszystko było zwykłą iluzją.

Cogito ergo sum, więc spokojnie, homo sapiens to prawidłowy gatunek Uśmiech
6755
<
#71 | Yorik dnia 28.02.2018 17:10
devi,

Cytat

Bez miłości żyć nie można, a z nią żyć jest bardzo trudno, bo wcześniej czy później okazuje się że wszystko było zwykłą iluzją.

Nie prawda, nie wszystko. Trzeba spróbować określić obszary złudzeń. Gdy pada jeden pewnik z automatu poddajemy w wątpliwość wszystkie. To moment kiedy trzeba zrobić porządek u samego siebie ale nie można zamiatać wszystkiego na jedną kupkę.
Wszystko ma swoje miejsce, emocje oraz czas i to się zmienia. Oceny również.
W pewnym sensie wszystko jest iluzją, zależy od układu odniesienia.
Oszukał mnie, całe życie z nim było iluzją, nie koniecznie. Na tamten czas coś mogło być bardzo szczere.
Są np. kobiety które szczerze mówią to co czują na daną chwilę. Są z mężem, kochają najbardziej męża, z kochankiem, najbardziej kochają kochanka. Nie ma w tym sprzeczności i fałszu, wszystko jest prawdziwe. Jest tylko duża zmienność pod wpływem emocji;
Najbardziej oszukałaś się na tym, że zakładałaś, że coś w życiu może być pewne i niezmienne, za dużo naoglądałaś się romantycznych filmów o miłości i bezrefleksyjnie przyjęłaś coś za pewnik, to właśnie była iluzja Z przymrużeniem oka;
A w życiu pewna jest tylko jego zmiana;
......lub jak kto woli śmierć i podatki Uśmiech
14016
<
#72 | devi dnia 01.03.2018 11:05
Na dziś dzień śmiało mogę określić iluzją ostatnie dwa lata. Jak widać temat rzeka, można o nim paplać bez końca, ale czy jest sens? Stało się, wydarzyło. Czy tak miało być? Pewnie nie miało, a może miało? Licho wie.
A romantyczne filmy o miłości? Ckliwe historyjki, że żyli długo i szczęśliwie są śmieszne i nadmuchane, oraz przekolorowane do granic możliwości, to są tylko filmy, które właśnie kobietom robią niezłą sieczkę i gąbkę z mózgu. Stronie od nich i nie jestem ich widzem. Nie naoglądałam się takiego repertuaru. I co najważniejsze nie jestem żadną księżniczką, i rycerze na białych rumakach również nie istnieją Uśmiech
Najbardziej oszukałam się, że związek który trwa 17 lat w jednej chwili staje się ogromnym iksem. Człowiek, któremu bezgranicznie ufałam, staje się człowiekiem, którego tak naprawdę nie znałam. To są te moje "podwórkowe" iluzje.

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.

Brak ocen. Może czas dodać swoją?