Logowanie
Nie zarejestrowny?
Kliknij tu by się zarejestrować.
Kliknij tu by się zarejestrować.
Zapomniałeś hasła?
Zamów nowe tutaj.
Zamów nowe tutaj.
Rozwód jak wojna 2 Rozwód jak wojna Ostrzeżenia - forum ogólne Użytkownik RozwojZUchem Relatywizowanie aspołecznych ...| Rozwód jak wojna 2 |
[0] |
benia34 Darecki grzegorz28 mocca oszustka
pogorzelec rafex Shoggies Starbuck whiteangel WislawWozniak| martunia35 | 21. Kwiecień |
| nika310 | 21. Kwiecień |
| Pawel42 | 21. Kwiecień |
| orgo25 | 21. Kwiecień |
| telawiwjafa | 21. Kwiecień |
zona Potifara | 00:54:42 |
|
Pogubiony | 01:33:00 |
|
#
poczciwy | 03:17:52 |
|
Saddest | 04:14:46 |
|
mrdear | 05:08:11 |
W swoim odczuciu poniższą sytuację uważam za zdradę. Może przesadzam - czekam na Wasze zdanie i rady.
Będąc w 7 miesiącu ciąży, zupełnie przypadkowo odkryłam, że mój partner smsuje ze swoją ex. Poruszyłam ten temat, przepraszał, płakał, obiecywał, że nigdy więcej do niej nie napisze. Nie uwierzyłam do końca - i miałam rację.
Nasza córka ma teraz 5 miesięcy - partner jest dobrym ojcem i widać, że zależy mu na niej. Nawiasem - nie jestem po ciąży zaniedbana, zgubiłam wszystkie kilogramy, wyglądam, jakbym w ciąży nigdy nie była; zajmuję się dzieckiem, domem, gotuję, robię zakupy, pracuję zdalnie, przygotowuję się do studiów doktoranckich - a mimo to mam jeszcze czas dla partnera. Ostatnio jednak zauważyłam, że on często siedzi z nosem w telefonie, dodatkowo ukrywa go a ja nie mam prawa telefonu tknąć. Sygnały oczywiste - gdy raz zostawił na chwilę telefon bez opieki, nie wahałam się i go sprawdziłam. Oczywiście nadal pisze ze swoją ex (czy też - obecną kochanką?), mało tego - we wrześniu, po jej powrocie do kraju, planuje się z nią spotkać. Moje sprawdzanie wyszło na jaw, doszło do ostrej wymiany zdań - w skrócie: mam się nie wtrącać, z kim się spotyka, bo to nie moja sprawa.
Biję się z myślami - ustaliliśmy, że zostajemy ze sobą dla dobra naszej córki, by nie żyła w rozbitej rodzinie. On jest dla mnie teraz zaskakująco miły, ale nie ufam mu za grosz. Czuję ogromny gniew i wręcz sama zastanawiam się nad zdradą. Mieszkanie jest wyłącznie moje, podobnie jak samochód. Mam kilkanaście tysięcy oszczędności i niewielki dochód z macierzyńskiego i dorywczych prac zdalnych. Mimo to boję się, że sama nie dam rady. Krótko mówiąc - jestem w kropce. Wybaczyć i pozwolić na te spotkania? Robić to samo, co on, zachowując przy tym pozory normalnej rodziny?
Partner nie jest mężem, pracuje za granicą. Odpowiada Ci takie budowanie rodziny, więzi, zaufania itd? Jesteś dość samodzielna, czego więc się boisz?
MajÄ…c taki start
Cytat
Nie potrzebujesz go do niczego. Dobrym ojcem może być też nie będąc z Tobą w zwiazku.
Cytat
Czy aby na pewno nie Twoja sprawa? Albo się jest z jedną osobą albo się jest samemu i szuka się dziwnych przygód. Jego zachowanie wskazuję na brak szacunku do Ciebie. Bo kim Ty dla niego jesteś w takiej sytuacji? Sprzątaczka, kucharka, zapewniasz mu dach nad głową i sochod? Bo jakbyś go wyrzuciła na bruk to pewnie nie miałby dokąd pójść. Zastanów się jak długo dasz radę pociągnąć w takiej sytuacji na którą sama pozwalasz.
No i zapytaj partnera co by zrobił gdyby partner waszej córki traktował ja tak samo jak on Ciebie teraz? I czy też by córce powiedział że to nie jest jej interes z kim się spotyka jej partner? A czy może ubilby go? I wniosek dla niego traktuj matkę swojego dziecka tak jak byś chciał żeby Twoje dziecko było traktowane przez swojego partnera.
Dziecko zawsze idzie za naszym przykładem, więc jeśli teraz napatrzy się na taką sytuację to w przyszłości powtórzy to.
Czy nie za szybko te deklaracje? Czy żadne z Was nie chce spróbować naprawić tego co się psuje (bo to, że coś "nie działa" to pewne). To trochę jak decyzja w stylu - zepsuło się żelazko, ok, kupimy nowe, przecież to takie proste....
Czy wiesz dlaczego kontaktuje siÄ™ z ex?
@jagodalesna: Nie wczytywałam się dokładnie w wiadomości, ale na podstawie urywków podejrzewam, że to "trawa zawsze zieleńsza po drugiej stronie" - jakby zapomniał, czemu z nią się rozstał. Widzę, że proza życia go dopadła - czy gdy byłam w ciąży, czy teraz nasze wspólne wypady były i są nadal jednak ograniczone, dodatkowo oboje mamy wiele nowych obowiązków i mniej czasu na przyjemności; będąc z nią ciągle imprezował - ona nadal prowadzi taki styl życia, a jemu tego brakuje. Dodatkowo, za tą panią stoją duże pieniądze jej rodziców - stać ją na praktycznie wszystko, mieszka w nowym budownictwie, a nie jak my teraz - w wielkiej płycie.
Co do naprawy - chciałabym spróbować, ale najpierw musiałabym się uspokoić, a on zachowywać uczciwie względem mnie. Czas pokaże. Na razie nie będę podejmować żadnych drastycznych kroków - mimo sporej niezależności, bez jego wkładu braknie mi kilkaset złotych, by dopiąć budżet (a walka o alimenty to długa droga). Nie chcę obciążać finansowo mojej rodziny, schowam więc na razie dumę w kieszeń.
Wiesz co współczuję Ci.. ale po co Ci była kolejna ciąża.. przecież już przy pierwszej widać było że żaden z niego materiał na męża.. wtedy trzeba było go już wylogować, ułożyć sobie życie.. teraz i tak musisz to zrobić i dwoje dzieci będzie cierpieć a nie jedno...nie mówiąc już o tym ile Tobie będzie ciężej.. bo chyba nie zamierzasz tego znosić do śmierci??
Komentarz doklejony:
"Co do naprawy - chciałabym spróbować, ale najpierw musiałabym się uspokoić, a on zachowywać uczciwie względem mnie. Czas pokaże. Na razie nie będę podejmować żadnych drastycznych kroków - mimo sporej niezależności, bez jego wkładu braknie mi kilkaset złotych, by dopiąć budżet (a walka o alimenty to długa droga). Nie chcę obciążać finansowo mojej rodziny, schowam więc na razie dumę w kieszeń."
Nie wierzę co czytam.. walka o alimenty długa..? to jedna rozprawa. Kobieto opamiętaj się.. historia się powtórzy.. tylko kłamał będzie lepiej.. waszego małżeństwa już nie ma.. nie wyszło, ale możesz jeszcze normalnie żyć... dasz radę przy odrobinie wysiłku!
Czego się boisz..? Co ludzie powiedzą..? Bo teraz jest idealny obrazek..Wy i dziecko.. ale to fikcja.. tak nie można żyć.