Logowanie
Nie zarejestrowny?
Kliknij tu by się zarejestrować.
Kliknij tu by się zarejestrować.
Zapomniałeś hasła?
Zamów nowe tutaj.
Zamów nowe tutaj.
Rozwód jak wojna 2 Rozwód jak wojna Ostrzeżenia - forum ogólne Użytkownik RozwojZUchem Relatywizowanie aspołecznych ...| Rozwód jak wojna 2 |
[0] |
belzebub
DzieciakSalut
Forgotten
@hurricane katias mrokze naniby1 nero38 parasol
pyra qbazag rru1 st-krzy szalona20122012 zagubiona25| whiteangel | 20. Kwiecień |
| grzegorz28 | 20. Kwiecień |
| Starbuck | 20. Kwiecień |
| oszustka | 20. Kwiecień |
| rafex | 20. Kwiecień |
bardzo smutny | 02:12:17 |
|
makasiala | 03:42:15 |
|
Julianaempat... | 05:08:12 |
|
Matsmutny | 06:23:28 |
|
Przegrana | 07:51:50 |
Witam, chciałabym Wam opowiedzieć moją historię. Dokładnie rok temu 3
listopada znalazłam dziwny esek w komórce mężą. Po drugiej stronie jak
oddzwoniłam usłyszałam damski głos i wtedy mój swiat sie
zawalił.Mąż tłumaczył ze to koleżanka z pracy, ze mam sie nie
przejmować i ja dałam sie oszukać. w wigile kiedy szykowaliśmy sie do
wyjazdu do rodziny znowu przeglądnęłam jego komóre, a poniewaz ona ma w
wigilię urodziny oprócz tysiąca esków z zyczeniami znalazłam tez od
niej gdzie pisała ze składa mu 40 całusków na całe ciało. To
zabolało, kolejna awantura i jego złosc ze grzebie mu w komórce i potem
obietnica ze nie bedzie z nia pisał, ze zakonczy to. Przestałam mu ufać
, zaczełam kontrolować i sama dowiadywać sie co to za bbasztyl jest. On
jednak bardzo sie pilnował i nie znajdowałam żadnych esków az do lutego
, kiedy przyszedł pijany po imprezie i znowu przeszukałam komórke, no i
zapomniał poksować wiadomosci. nie wytrzymałam , powchodziłam na jego
koto w orange i zbaczyła ze pisał do niej dziennie po 30 esków, czasami
były tez rozmowy trwające po pół godziny. Moja rozpacz była ogromna. Z
komórki męża dzwoniłam po nocy to tej kobiety i w koncu napisałam do
niej ze jednak widze ze nie moze życ bez mojego męża. Ona w koncu
odpisała : odpierd....l sie ode mnie Ty i Twoja żona raz na zawsze. Po
tej nocy mąz wyznał prawde ze poznał ją na wyjeździe słuzbowym, ze
ją pocałował, ze pisali ale nie spotykali sie. Uwierzyłam ale moje
serce zostało zranione, straciłam poczucie bezpieczeństwa i swojej
wartośći istraciłam do niego zaufanie. Nie umiem mu wierzyć ale kocham
go bardzo. On od czsu do czasu pokazuje mi swoje koto w orange i tam juz od
luteo , dokładnie 24 lutego kiedy dzwonił do niej ostatni raz nie było
żadnych połączeń ani esków. Pytanie tylko czy nie zmieniła numeru??
Ostatnio tez zawołał mnie do pokoju jak otwierał skrzynkę mailową i
przy mne usuwał jej kontakt z tamtąd. Ja ciglę nie umiem mu zaufać,
codziennie rano płacze, dlaczego mi to zrobił, co ona miała innego niż
ja, w czym była lepsza????? Często ostatni mysle o rozwodzie bo nigdy nie
bedzie juz tak samo ja było a ja zawze juz bede sie zadręczała czy on
znowu mnie nie zrani. Boję sie nie chce juz tak cierpieć. On raz
powiedział ze przeprasza, ze żałuje, ze kocha mnie , ze nie chciał
odejść ale ja musiałabym słuchac tego codziennie. Jestem juz inną
osobą, smutną i zawiedzioną. On wbił noż w moje serce.
Szkoda, że za każdym razem jak coś znalazłaś robiłaś awantury. Teraz na konkretne dowody przyjdzie ci długo poczekać.
Wybacz, ale myślę, że gdyby zaczął ci pokazywać zielone ludziki na niebie to też byś już nie uwierzyła.
Twierdzisz, że kochasz i tak zapewne jest, ale zadręczysz siebie samą kobieto. Minął rok, jesteś w rozsypce a demony w duszy grają.
Musisz sobie tez odpowiedzieć na pytanie: czy kochasz go nadal mocno, czy też kochasz bardziej wspomnienie o nim i twojej miłości do niego, i tego wszystkiego co wcześniej was łączyło.
Tak mi się wydaje, że gdy za pierwszym razem byłaś gotowa mu naprawdę wybaczyć, to przy tym drugim razie ( wtedy, gdy dorwałaś jego telefon jak był pijany) coś w tobie pękło. Nie potrafisz już mu zaufać i chyba nie potrafisz z nim żyć na co dzień. Sama piszesz, że potrzebujesz prawie codziennego jego zapewnienia o tym, że on nie ma z nią kontaktu, że kocha już tylko ciebie. No i jak wy długo tak pociągniecie: on codziennie kajający się i przepraszający a ty taka rozedgana emocjonalnie. Dla mnie to czysty masochizm.
Rok- to szmat czasu. Chyba powinnaś sobie usiąść i pomyśleć co z tym fantem zrobić dalej. Tak dalej nie można, bo idziesz prostą ścieżką ku depresji albo czegoś gorszego...
Nie wierz mu do końca, wyrywkowo jakiś czas kontroluj, ale zacznij w końcu żyć czymś innym, niż zdrada...
Kiedyś ktoś z forum zapytał mnie, co mi przeszkadza w dojściu do etapu, że cieszę się tym, co mam. Rzuciłam, że ten brak wyjątkowości mojego TŻta, bo zdradził, zbrukał, poniżył siebie i mnie etc. I wtedy usłyszałam "A ty rozumiem, że jesteś wyjątkowa? Dlaczego? Czy fakt nie zdradzenia czyni z ciebie kogoś wyjątkowego?" Tak, chcemy kochać osoby wyjątkowe, bo wtedy sami czujemy się dowartościowani (popatrz, skoro ktoś tak wyjątkowy mnie chciał, znaczy, że ja też jestem wyjątkowa). A prawda jest taka, że popełniamy błędy, mylimy się, podejmujemy złe decyzje. I jeśli tylko potrafimy się przyznać do porażki i wyciągnąć właściwe wnioski, warto nam wybaczać.
Jeśli więc Twój mąż to nie recydywista, jeśli nie daje powodów, by mu nie wierzyć, że popełnił największy błąd życia, może warto przystanąć, pochylić się i uznać, że skrzywdził Ciebie, Was i siebie, w końcu stracił w Twoich oczach...Otwórz oczy, asiak72, życie nie jest biało-czarne...
Rzeczywiście to dość długo trwa. Najwyższa pora coś postanowić.
Jeśli wiesz, że ciągle będziesz mu to wypominała i cierpiała to nie ma sensu tego ciągnąć.
Gdy jednak zdecydujesz, że dajesz szanse to spróbuj się powstrzymać od zrzędzenia i nie wracaj do tematu. To ciagłe rozgrzebywanie ran do niczego dobrego nie prowadzi.
Ja prawie codziennie o tym myslę, ale staram się te myśli od siebie odsuwać. Od czasu do czasu sprawdzam i gdy nic nie znajduję to jestem spokojniejsza, z miesiąca na miesiąc coraz bardziej.
Może postaraj się mu dać szanse i choć trochę zaufać. Jeśli znów wykręci jakiś numer to już będziesz wiedziała co zrobić.
Powodzenia.
Cytat
Ostatni kontak z Panią o którym wiadomo, w lutym tego roku; po co ?
Taki szczegół:
Asiak72,
Cytat
3 listopad to jednak jest chyba pół roku temu, jakby nie było i to nie dokładnie
JW,
Cytat
Czy fakt zdradzenia czyni z kogoÅ› osobÄ™ niewyjÄ…tkowÄ… ?
Jeśli już, to tylko w kwestii wierności (domniemanego lub ustalonego niby prawa wyłączności, jak na szczoteczkę do zębów
W tym wypadku ciężko ustalić co jest wyjątkowe, wierność czy niewierność ?
Chyba zależy od wychowania, środowiska i wyobrażeń ?
Cytat
Słusznie czy nie, ale tak właśnie myślimy o zdradzaczach. Tym częściej, dobitniej, im mniej minęło od ground zero. Przez pryzmat zdrady bowiem, umniejszamy czy raczej nie zauważamy, że ten wiaro(u)łomny w wielu kwestiach był i jest naprawdę fajną osobą.
Kłopot imo w tym, że wraz z wykryciem zdrady, zadajemy sobie pytanie "kim on/ona jest?" Skoro zrobił coś, czego bym się nie spodziewała, może w ogóle go nie znam? Jeśli nie znam...wyjątkowość zaczyna być co najwyżej mocno dyskusyjna lub w ogóle niwelowana.
Powiem tak...zdrada otwiera na wiele spraw oczy, niekoniecznie rozczarowując, jeśli potrafimy zrozumieć i przyjąć to, co było idealizowane i/lub zafałszowane...