Logowanie
Nie zarejestrowny?
Kliknij tu by się zarejestrować.
Kliknij tu by się zarejestrować.
Zapomniałeś hasła?
Zamów nowe tutaj.
Zamów nowe tutaj.
Rozwód jak wojna 2 Rozwód jak wojna Ostrzeżenia - forum ogólne Użytkownik RozwojZUchem Relatywizowanie aspołecznych ...| Rozwód jak wojna 2 |
[0] |
benia34 Darecki grzegorz28 mocca oszustka
pogorzelec rafex Shoggies Starbuck whiteangel WislawWozniak| martunia35 | 21. Kwiecień |
| nika310 | 21. Kwiecień |
| Pawel42 | 21. Kwiecień |
| orgo25 | 21. Kwiecień |
| telawiwjafa | 21. Kwiecień |
 #
poczciwy |  |
|
BabaYaga | 00:14:08 |
|
bardzo smutny | 00:27:16 |
|
Mari1999 | 01:17:50 |
|
heniek | 01:48:16 |
10 lat związku, dwoje małych dzieci.Szkolenie. M wrócił odmieniony. Potem tydzień w tydzień szkolenia kolejne. Raz zostawił mnie chorą z chorymi dziewczynkami (zapalenie płuc)pojechał naszym jedynym samochodem, nieodbieranie telefonu, gdyby coś się pogorszyło w ich stanie zdrowia to nie wiem co bym zrobiła, bo nikogo nie mam w mieście gdzie mieszkamy. 5 spotkań w ciągu miesiąca bo dzieliły ich setki kilometrów. Za to telefonów, maili i sms'ów bez liku. Na drugim spotkaniu wyznał, że ją kocha. Po miesiącu przyznał mi się w końcu( wiedział, że ja wiem), ja i tak widziałam, że jest zakochany, widziałam, że założył jakiegoś maila, telefon zawsze przy sobie, oddzielne łóżko itp. Wiedziałam, że nie mam szans z tym wygrać. Wyrzuciłam go z domu, myślałam, że to nim wstrząśnie i z nią skończy. Ale poszłam mu tylko na rękę. Znajomość rozkwitła wirtualnie i telefonicznie. Walczyłam jeszcze o niego, ale on ostatecznie wybrał ją i nie wrócił do nas. Zaprosił mnie na weekend, widziałam że jest niezaangażowany. Po powrocie pojechał do siebie i nawet sms'a do mnie. Do niej jak najbardziej. Po jakichś dwóch tygodniach wziął i się jak twierdzi odkochał i poprosił mnie o szansę.
Ja durna powiedziałam, że owszem ale muszę znać całą prawdę. Od kilku miesięcy muszę ją z niego wyduszać. Dawkuje mi te "przyjemności" po trochu, co kilka tygodni zmienia wersje, coś mu się "przypomina". Straszne to jest. Mówi, że to dlatego, że się boi, że nie dam mu szansy jak mi coś tam powie. A przecież wie, że ja przecież oczekuję wyłącznie prawdy. Myślałam już żeby dać mu szansę, żeby do nas wrócił, zamieszkał znowu, ze względu na córeczki i chyba jeszcze go kocham. Choć nie tak jak kiedyś. Stara się tak jak kiedyś gdy się poznaliśmy, jak wtedy gdy urodziły się córeczki. Ale dla mnie to za mało. Tym bardziej, że M to taki "słomiany zapał". Widzę, że mnie kocha i mu zależy. Ale nie potrafię zrozumieć jak można zostawić rodzinę dla kobiety którą zna się miesiąc, żeby przez 2 tygodnie sms'ować bo więcej się już nawet nie widzieli, seks podobno tragedia, kobieta ponoć bez rewelacji ( tak mówi). Jak twierdzi zdecydował się na to, bo to było coś nowego i dlatego ją wybrał. Ona mężatka, pod koniec romansu mąż ponoć dostał pozew o rozwód. To jednak chyba musiała być wielka miłość skoro dwie rodziny zostały zdruzgotane... Ale te ciągłe delikatnie mówiąc nieszczerości. Poza tym M próbował podciąć sobie żyły przy mnie, wielokrotnie straszy samobojstwem, nie chce się wyprowadzic z mojego mieszkania. Z jednej strony widzę, że nie daje sobie rady z poczuciem winy (to po co tak kłamie?), ale był to też szantaż emocjonalny na mnie. Nie zrobiło to na mnie wrażenia.
Poszliśmy na terapię dla par, pani z nas zrezygnowała i skierowała na terapie indywidualne. Pozwolilibyście komuś takiemu na powrót? Ja biorę pod uwagę to tylko dlatego, że są te dwie małe osóbki, w międzyczasie straciłam też pracę i nie mogę znaleźć nowej. Ale boje się teraz tego człowieka przeraźliwie. Okazał się strasznie nieodpowiedzialny i nieobliczalny. Nie było wtedy w nim wobec mnie żadnych ludzkich uczuć, a jak twierdził cały czas mnie kochał. Tylko jakoś tej miłości do siebie w nim nie dostrzegłam.
Jakiś czas temu znowu dostałam kolejną przypomnianą dawkę szczerości..... Masakra, zaczęłam wątpić czy jest sens sklejania czegokolwiek. Dlaczego on mnie tak męczy? Zamiast powiedzieć mi wszystko od razu to te męki funduje mi raz po raz. Wczoraj, prawie podjęłam ostateczną decyzje o tym, że już na pewno nie, spojrzałam na dziewczynki i znowu mięknę. A coraz bardziej się z tym wszystkim męczę..... Są takie dni że jest całkiem ok, i takie ze chce mi sie uciec na koniec świata. Minęło kilka miesięcy, a ja wciąż nie mogę dojśc. do siebie
Pytam kogoś kto miał podobne doświadczenia, co zrobiliście, żałujecie swojej decyzji?? Ja czuję, że jakiejkolwiek decyzji nie podejmę będę tego żałować.....
O tamtej kobiecie opowiada Ci co chcesz usłyszeć , szantaż emocjonalny ...
W miarÄ™ sama to ogarniasz
Wiem ze bez środków do życia jest cięzko , ale można złożyć wniosek o alimenty można jakąś prace znaleźć
WIem że jest to trudne sama jestem w takiej sytuacji , ale nie ejst niemozliwe
facet narozrabiał a teraz żeby wrócić , zeby wymusić powrót podcina (ha ha mało skutecznie ) sobie żyły
Pomyśl ile razy zawiódł Cię w kluczowych momentach , czy zdrada nie była tylko postawieniem kropki nad i?
Cytat
To właśnie jest najgorsza konsekwencja zdrady, zwłaszcza gdy niektórzy jadą po całości.
Cytat
Aż tak to nie, bo to zależy od Ciebie, ale nie ma opcji idealnej.
Wszystkiego i tak nie przewidzisz. Możesz tylko szacować prawdopodobieństwo.
Cytat
Cytat
Cytat
Cytat
Po pierwsze to dalej niewiele chyba wiesz.On cały czas manipuluje Tobą.Wie ,że może sobie na to pozwolić bo kłamstwa , półprawdy to jest to co chcesz usłyszeć.Jego zachowanie jest nieodpowiedzialne i nie chodzi tu tylko o zdradę.On nie widział w Tobie człowieka.
Wydzierasz mu prawdę -toż to ewidentny brak szacunku z jego strony.
Nie dojdziesz do siebie w takim układzie , który masz teraz.
Czy znasz tą kobietę ? Jeżeli nie to poproś męża o podanie jej danych.Skontaktuj się z jej mężem i skonfrontuj wersje.
Zwróć uwagę na reakcję męża gdy o to poprosisz.Odmowa nie rokuje dobrze.Może znaczyć ,że ją chroni kosztem Twojego cierpienia ,lub wersja którą Ci sprzedał jest nie ma wiele wspólnego z rzeczywistością.
Też uważam, że to jak się zachowuje oznacza brak szacunku, że obraża swoimi opowieściami moją inteligencję. Może nie jestem jakimś geniuszem, ale IQ 30 tez nie mam. Że to co mówi jest nielogiczne, sprzeczne z faktami. Próbuje mną manipulować, to prawda. Jest kłamcą i manipulantem, od zawsze to wiedziałam. Ale w takiej sytuacji kiedy sytuacja stoi na ostrzu noża powinien zachować się jak mężczyzna, a zachowuje się jak małe dziecko...
Rozmawiałam zarówno z jego kochanką jak i jej mężem ( sama go zresztą o fakcie poinformowałam, przesłałam stosowne e-maile i takie tam różne, to co miałam). Wersje wydarzeń każdej z tych osób się różnią
Wiesz spotkałem się niedawno z finiszem takiego zakochania.
Lekarz zostawił parę lat temu żonę z dwójką dzieci dla salowej,
spłodził jej dziecko. Po kilku latach spotkałem go, został bezrobotnym samotnym narkomanem. Prawdopodobnie ocknoł się
i zobaczył co zrobił.
Niezły artysta.
Ale w takiej sytuacji kiedy sytuacja stoi na ostrzu noża powinien zachować się jak mężczyzna,- niestety nie oczekuj od niego zachowań honorowych gdyż to pojęcie jest mu obce. Twój mąż to kłamca i tchórz i dodatkowo dręczenie Ciebie stanowi dla niego niezłą rozrywkę- wiesz kot też zanim zabije mysz lubi się nią pobawić.
Kochankę i jej męża powołaj na świadków, zbieraj wszystkie dowody przeciwko niemu i niczym się nie chwal.
Masz duże szanse na rozwód z jego winy.
I tak jak pisze lisbet -konspiracja.
'-szanuj SIEBIE,jako kobieta i jako matka ,bo jak widać na szacunek męża nie masz co liczyć.On zawsze będzie ojcem a dzieci nie potrzebują twojego ,,poświęcenia"ale czasu spędzonego z rodzicami.Rodzice pracujący niekoniecznie spędzają czas z dziećmi równocześnie wy również możecie wymieniać się opieką.Jeżeli uświadomisz sobie że jest to ojciec twoich dzieci a nie facet którym był zaczniesz go inaczej odbierać i inaczej traktować.
Mój najmłodszy syn miał 1,5 roku jak się rozstaliśmy i nie pamięta nawet jak to jest być z tatą tak zwyczajnie, na co dzień.
Ale to właśnie on najmniej ucierpiał w całej tej sytuacji, bo przyjął jako naturalne, że tata go zabiera w tygodniu.
Gorzej ze starszymi dziećmi, które radzą sobie coraz ciężej, a ja momentami jestem bezradna.
Jednak moje dzieci - dwójka starszych- były świadkami rzeczy, kłótni których nie powinny nigdy doświadczyć. Dzieci naprawdę wiele widzą i rozumieją.
jeżeli Twoje dzieci maja być świadkami zła dziejącego się między wami , w jakiejkolwiek postaci to lepiej abyście się rozstali.
Nie oznacza to , że dzieci stracą kontakt z ojcem, wszystko jest kwestią dobrej woli i dogadania się obu stron.
To jest właśnie taka sytuacja , że trzeba wybrać mniejsze zło
Dzieci nie mogą dorastać w domu gdzie mężczyzna nie szanuje żony- pomyśl jakie wzorce wyniosą w dalsze życie.
Przemyśl sobie wszystko na spokojnie i weź pod uwagę, że twój mąż jest osobą bardzo nieodpowiedzialną.
Trzymam za Ciebie kciuki.
A w ogóle to dziękuję, za wszystkie słowa i opinie
Ja nawet sobie nie wyobrażam, jak jest ciężko by ć samemu z dziećmi, w tych najcięższych chwilach była ze mną najbliższa rodzina, ale oni też musieli w końcu wrócić do dwojego życia. Podziwiam wszystkie kobietki, które dają sobie radę z dziecaiczkami i nie powyrywały sobie włosów z głowy. Ja też nie chcę moim dziewuszkom fundować traumy zamiast dzieciństwa, ale boję się że czy z nim czy bez niego w tej chwili im to zafunduję. Coraz mniej uczuć do niego, z każdym diem, ale udaje mi się udawać uśmiechniętą pogodną osobę, a wewnątrz chce mi się wyć. I w ogóle nie płakałam przez te 6 miesięcy. Czy to jest normalne???