Pierwszy post na forum, 3 dni temu zostałem zdradzony... Mam 18 lat moja dziewczyna 17, poznaliśmy się w szpitalu (chorujemy na tę samą wadę serca - obecnie zdrowi) na mojej operacji, zakochaliśmy się w sobie i tak było aż do poniedziałku. Minęło 1,5 roku, obiecywała mi złote góry, mam wszystkie sms z obietnicami że będzie wierna itp itd... Kiedyś rozmawialiśmy o zdradzie i mówiła że dziwi się jak tak mogą sobie ludzie robić - fajnie co nie ? Tego dnia wyjechała z internatu (tak wiem internat i związek na odległość to zło ale 1,5 roku było ok i wiedziałem że będzie ok, ufałem jej) do domu, okłamała mnie że nie ma czasu że się spieszy a w rzeczywistości szła na PKP z kolegą, który później ją pocałował (nie wiem czy na pożegnanie czy chu** wie co to miało być) a ona tego nie zaprzestała, cały czas kłamała. Ostatnio trochę się kłóciliśmy i tego dnia gdy to zrobiła śmiała mi mówić o moich wadach i mówić mi że mam się zmienić... wieczorem dostałem sms że nie chce już żyć że nas zniszczyła, że pocałował ją kolega a ona temu nie zaprzestała... Płakałem, krzyczałem, nie chciała powiedzieć z kim... Mój warunek był jasny - koniec jakichkolwiek kontaktów z nim, nie znacie się i chcę z nim rozmawiać. Zadzwoniła do niego załatwiła niby wszystko, na drugi dzień chciała jeszcze z nim porozmawiać - zabroniłem i co ? poszła z nim rozmawiać ba ! później mi powiedziała że był dla niej milszy (no chyba nie on został zdradzony wiec jak to nie miałbyć miły ?) mówiła że żal jej go, że to zwykła znajomość, kolega i że jest w internacie i nie da rady się z nim nie kontaktować ? (Da się ! ja z moją byłą ustaliliśmy sobie że się nie znamy, że tak będzie lepiej i daliśmy radę) Wiem że jestem młody i całe życie przede mną ale nie ! ktoś mi kiedyś powiedział że jestem romantykiem, pewna starsza osoba i ja się z tym zgadzam, czuje że to jest to ale nie umiem pogodzić się z myślą co zrobiła, czuje do niej obrzydzenie nie wiem kiedy ją znowu pocałuje i czy wierzyć w to że nie będzie się z nim kontaktować ? Mówiła że był dla niej wtedy kiedy mnie nie było i od września pisze z nim sobie i spotykała się w gronie znajomych a nie sama, że to było pierwsze sam na sam - no i super się zakończyło nie ma co nie? ehhh prosze was o pomoc bo opadam z sił. Jest ona nerwową osobą poprosiłem ją o wizytę o psychologa, w poniedziałek ma pierwsze spotkanie mam nadzieje że się otworzy powie co zrobiła i uratuje nas bo powiedziała że się postara. Szkoda że tego nie widze bo nadal się na mnie unosi jak gdyby nigdy nic a powinna chyba dziękować za to że wybaczyłem...