Logowanie
Nie zarejestrowny?
Kliknij tu by się zarejestrować.
Kliknij tu by się zarejestrować.
Zapomniałeś hasła?
Zamów nowe tutaj.
Zamów nowe tutaj.
Rozwód jak wojna 2 Rozwód jak wojna Ostrzeżenia - forum ogólne Użytkownik RozwojZUchem Relatywizowanie aspołecznych ...
ARIS2323 ben_partner dsg Dzk lajdis30 magda_ja Monis-123 mush89 npat olinkaaa32 sequ zalamana1987 zawiedziony| ines | 24. Kwiecień |
| filemonka1 | 24. Kwiecień |
| mola | 24. Kwiecień |
| zanetka25 | 24. Kwiecień |
| sabina | 24. Kwiecień |
Kalinka93 |  |
|
bardzo smutny | 00:18:08 |
|
#
poczciwy | 00:27:58 |
|
zona Potifara | 01:10:32 |
|
uzytkowniczka | 01:59:43 |
Czytam te wszystkie zdrady i aż mi się wierzyć nie chce w to co ludzie, którzy podobno kochaj, potrafią zrobić drugiemu człowiekowi. Moja historia jest taka sama jak wasza. Z moim narzeczonym jesteśmy razem od ośmiu lat, od roku jesteśmy zaręczeni i razem mieszkamy. Jesteśmy swoją pierwszą miłością pod każdym możliwym względem. Nigdy bym nie przypuszczała, że on, którego kocham ponad wszystko i wszystkich zrobi mi coś tak potwornego. Wierzyłam, że nas to nie spotka. Jakieś dwa miesiące temu zauważyłam, że mój narzeczony zaczął się zachowywać inaczej, nawet patrzył na mnie inaczej (takie rzeczy po prostu się wyczuwa). Zaczął palić, częściej nocować u kumpla, wszędzie zabierał ze sobą telefon. Pytałam go o to i zawsze mówił, że gdyby chciałby mnie zdradzić to by mnie najpierw zostawił, że kocha mnie i tylko mnie. Okazało się że jestem w ciąży, oboje się ucieszyliśmy. Niestety radość nie trwała długo, gdyż już po kilku dniach okazało się że ciąża jest zagrożona. Musiałam leżeć, P. (bo tak go będę nazywała) zaproponował żebym się przeprowadziła do rodziców, bo on pracuje po 11 godzin na dobę i nie może się mną zajmować i dobrze by było gdybym nie siedziała sama w domu. Odmówiłam. Pracował dużo, wracał około 2,3 w nocy. Niestety ciąży nie udało się utrzymać. Pękła mi dusza na pół. P. zamiast mnie wspierać zaczął uciekać z domu, ciągłe spotkania z kumplami. zauważyłam, że zaczął o siebie bardziej dbać i że zaraz przed snem pisze smsy. Gdy poszedł rano się wykąpać przeczytałam je i mój świat legł w gruzach. Pisał w nich, że tęskni za nią, że chciałby się do niej przytulić i na samym końcu, że ją kocha. Dusza pękła mi drugi raz w ciągu jednego miesiąca :( Zapytałam P. o to wszystko. Powiedział, że jej nie kocha, że to go wszystko przerosło, że się pogubił i że kocha mnie ale nie wie czy chce być ze mną bo bardzo się różnimy. To prawda jesteśmy zupełnie inni, mamy różnych znajomych, interesują nas różne rzeczy ale zawsze potrafiliśmy znaleźć wspólna płaszczyznę. twierdzi, że między nimi do niczego nie doszło, tylko się całowali i spędzali razem czas, że po prostu dobrze się rozumieją. Poczułam jak wbija mi nóż w serce. Czegoś takiego się nie spodziewałam. Boli jak cholera :( Postanowiliśmy dać sobie trochę czasu. wyprowadziłam się do rodziców, spotykamy się kilka razy w tygodniu i nawet poszliśmy już do łóżka. Niby jest ok ale tak naprawdę to nie do końca mu wierze w to wszystko. Oboje mamy dużo do przemyślenia. Serce podpowiada jedno, rozum drugie. Wiem, że mnie zawiódł, że wtedy kiedy go najbardziej potrzebowałam to go nie było :( Z drugiej strony kocham go i siebie za to nienawidzę. Nienawidzę się też za to że poniżyłam się do tego stopnia przeszukując mu telefon. Nienawidzę takich zagrywek. Nie jest łatwo wyrzucić 8 lat do śmieci i zaczynać od nowa, zwłaszcza, że to on zawsze był moją siłą no i prawda jest taka, że nie znam życia bez niego, zawsze byliśmy we dwoje. Nie wiem czy da się to wszystko jeszcze posklejać :(