Witam, mam na imię Adam. Justyne poznałem w 2009roku na wakacjach. Poznaliśmy się w pięknych okolicznościach. Było lato, wakacje ja z kolegą przyjechaliśmy na weekend w odwiedziny do naszej wspólnej koleżanki. Był to piękny domek w lesie w złotym Dunajcu. Od razu wpadliśmy sobie w oko. Po powrocie do domu, ona napisała smsa że chce się ze mną spotkać. Trochę się obawiałem, ale w końcu się przełamałem i pojechałem. Zaczęliśmy się spotykać, było bardzo fajnie. 3 tygodnie później Justyna miała wyjechać do Tunezji na upragnione wakacje. Wcale się tym nie przejąłem, jedz baw się dobrze tylko wróć do mnie. I pojechała. Po powrocie było wspaniale. Zakochałem się, ona we mnie też. Zacząłem przedstawiać ją moim znajomym, a ona mnie swoim. I tak czas nam błaho leciał aż do listopada jak zepsuł się jej laptop. Korzystała wtedy z mojego telefonu do facebooka. Zapomniała się wylogować a ja z czystej ciekawości zacząłem czytać jej maile (wiem, nie czyta się kogoś korespondencji, ludzka ciekawość). No i dowiedziałem się. Poznała niejakiego Heidi. Tunezyjczyk który żyje z zabawiania turystów. Pisała mu że tu w Polsce niema nikogo, ze go kocha i tęskni za nim. Wszystko jej pokazałem co wiem, pokłóciliśmy się, był płacz i… wybaczenie. Stwierdziłem że jak się znaliśmy niespełna 3 tygodnie to jeszcze nie było miłości i mogę spokojnie wybaczyć. I znowu mijały kolejne tygodnie czas leciał wspaniale. W sylwestra byliśmy w Paryżu i tam się jej oświadczyłem. Po powrocie powiedziała że jej koleżanka wygrała dwa bilety do Tunezji na początek lutego (dokładnie równo rok temu). Myślę sobie no jedź, przecież się kochamy rozmawialiśmy o tym już wcześniej, zaufałem i pojechała. W tym czasie coś mi się nie podobało. Odczytałem jej archiwum gg no i… ręce mi opadły. Okazało się że wyjazd już od daawna był planowany, nie było żadnego konkursu a bilety kupiła sama. W tym czasie jak tam była ja zagadałem do tego kolesia na FB. Opowiedziałem o zaręczynach kazałem mu przejrzeć mój profil itp. Ona się dowiedziała, zadzwoniła do mnie i prosiła o przebaczenie, o jeszcze jedną szansę. Ja głupi się zgodziłem i powiedziałem że będę na nią czekać na lotnisku jak wróci (sic przecież ją kochałem). Następnego dnia ten koleś pisze do mnie że ją „przeleciał” dzisiejszej nocy. Wysłałem smsa ze wszystko wiem a ona odp żebym jej wybaczył. Po 5 dniach wróciła, były płacze przebaczenia, w sumie rozstałem się z nią na tydzień ale zauroczenie zwyciężyło i wróciliśmy do siebie. I znowu było pięknie ale byłem bardziej podejrzliwy. W kwietniu powiedziała że chce wyjechać do Holandii do pracy na miesiąc. Nie chciałem się zgodzić bo juz raz mn9ie zdradziła za granicą. Groziłem że jak pojedzie to od niej odejdę, w końcu mnie przekonała, ale tylko na miesiąc. Pojechała…, po 3ch tygodniach w moje urodziny powiedziała mi że zostaje na miesiąc jeszcze. Załamany się zgodziłem, ale dałem odczuć że nie chętnie. Przez telefon i skype obiecywała miłość zmiany i że wszystko będzie dobrze. Wróciła porozmawialiśmy o zmianach i zaakceptowałem to. Mijały miesiące.. było wspaniale. No i w tym roku (2011) zaczęła się dziwnie zachowywać. Często zostawała u koleżanek na noc, przynosiła róże mówiąc że to od szefa że została dłużej w pracy. Zacząłem kombinować przy laptopie, przy telefonach no i co no i nijaki Mati. Już mi się nie chciało wyciągać co to za koleś i co z nią go łączy (w telefonie cieplutkie smsy, rejestr połączeń pokazuje że co drugie połączenie jest od niego. No i co zrobiłem? ŻUCIŁEM w cholerę. Jaki jest morał z tego? Nigdy nie wybaczaj zdrady ! Przez ten cały czas jak jej wybaczyłem to co dziennie o tym myślałem, nawet kochając się z nią. To uczucie nie dawało mi spokoju. Do dziś nie wiem co robiła tam w Holandii przez 2 miesiące, na FB miała pododawanych Arabów z tego samego miasteczka gdzie mieszkała w Holandii. Wcześniej ona i jej znajomi mówili mi że jej się bardzo podobają Araby.