Metoda 34 kroków dla kryzysu w małżeństwie na odzyskanie pewności siebie w oczach partnera.
1.Nie śledź, nie przekonuj, nie proś i nie błagaj.
2.Nie dzwoń często.
3.Nie podkreślaj pozytywnych elementów związku.
4.Nie narzucaj się ze swoją obecnością w domu. 5.Nie prowokuj rozmów o przyszłości.
6.Nie proś o pomoc członków rodziny-masz wsparcie teściów póki są po Twojej stronie.
7.Nie proś o wsparcie duchowe.
8.Nie kupuj prezentów.
9.Nie planuj wspólnych spotkań.
10.Nie szpieguj, to Cię zniszczy.
11.Nie mów 'kocham Cię'.
12.Zachowuj się tak, jakby w Twoim życiu było wszystko w porządku.
13.Bądź wesoły, silny, otwarty i atrakcyjny.
14.Nie siedź, nie czekaj na żonę/męża , bądź aktywny, rób coś.
15.Będąc w kontakcie z nim/nią postaraj się mówić jak najmniej.
16.Jeżeli pytasz co robił/a w ciągu dnia, przestań pytać.
17.Musisz sprawić, że Twój partner zauważy w Tobie zmianę, że możesz żyć dalej z nim/nią lub bez niej/niego.
18.Nie bądź opryskliwy lub oziębły, po prostu zachowaj dystans.
19.Okazuj jedynie zadowolenie i szczęście.
20.Unikaj pytań dotyczących związku do chwili, gdy zechce sam/a z Tobą o tym rozmawiać.
21.Nie trać kontroli nad sobą.
22.Nie okazuj zbytniego entuzjazmu.
23.Nie rozmawiaj o uczuciach.
24.Bądź cierpliwy.
25.Nie słuchaj co naprawdę mówi do ciebie.
26.Naucz się wycofywać, gdy chcesz zacząć mówić.
27.Dbaj o siebie.
28.Bądź silny i pewny, mów cicho i spokojnie.
29.Pamiętaj, że jeżeli zdołasz się zmienić,Twoje konsekwentne działania mówią więcej niż słowa.
30.Nie pokazuj zagubienia i rozpaczy.
31.Nie wierz w nic co usłyszysz i 50% tego co widzisz.
32.Rozmawiając nie koncentruj się na sobie.
33.Nie poddawaj się.
34.Nie schodź z raz obranej drogi.
Post doklejony:
Jak radzić sobie z agresywnymi ludźmi. Nie daj się wciągnąć w manipulację, nie pozwól się kontrolować.
Ludzie przejawiający zachowania agresywne zazwyczaj kochają rywalizację. Jeśli już obiorą sobie jakiś cel, dążą do niego nie bawiąc się w subtelności i traktują cię jak rywala. Są skłonni do wykorzystywania gróźb i wyzwisk, aby odsunąć ze swojej drogi wszelkie przeszkody i dostać to, czego chcą. Agresywnych możesz spotkać wszędzie. To może być wymagający szef, rkontrolującyr1; krewny, albo wściekły kierowca na drodze
Jak więc sobie z nimi radzić? Można zgodzić się na konfrontację, ale po co? Jeśli zachowasz zimną krew, utrzymasz spokój ducha i pewien stopień wyrozumiałości, będzie ci znacznie łatwiej powstrzymać słowny atak agresji, dojść z nimi do ładu i składu.
Oto sześć wskazówek, które pomogą ci wyjść ze spotkania z Agresywnymi, obronną ręką.
1. Bądź jak skała
Agresywne osoby starają się wyprowadzić cię z równowagi. Będą patrzeć na twoje słabości, łatwo je znajdą i wykorzystają przeciwko tobie. Jeśli pozwolisz, by to cię dotknęło, zaczniesz się denerwować, przestaniesz myśleć jasnymi kategoriami i wszystko sobie komplikujesz. Stracisz z oczu swój cel, a sam zostaniesz zmanipulowany i zrobisz to, czego oni od ciebie wymagają.
Bądź jak skała. Zachowaj spokój i wewnętrzną równowagę, skup się na celu, tak jak twój przeciwnik. Kiedy zda sobie sprawę z tego, że nic cię nie zdenerwuje, odpuści.
2. Stwórz dystans
Agresywni dążą do zmniejszania dystansu i zmuszają do bezpośredniej konfrontacji. Próbują nawet dyktować jej warunki. Nie pozwól im na to. Stwórz dystans, odmów walki i udaremnij atak. Nie każda sytuacja warta jest bezpośredniego kontaktu. Wybieraj rswoje walkir1;. Utrzymanie dystansu pozwali ci dyktować twoje własne warunki, jeśli zdecydujesz się zaangażować w jakąś sytuację.
3. Odrzuć emocje
Agresywni zazwyczaj tak naprawdę nic do ciebie nie mają. Zachowują się w natarczywy sposób, bo nie mogą sobie poradzić z jakimś własnym, wewnętrznym problemem. Tu nie chodzi o ciebie, oni idą po prostu na żywioł. Dlatego nie traktuj ich ataków osobiście, niezależnie od tego co słyszysz. Wtedy nie pozwolisz im osiągnąć celu r11; zranić (a oni ranią po to tylko, aby zadać ból). Niezrealizowany cel przestaje być atrakcyjny.
4. Nie angażuj się w obronę
Kiedy agresywny przeciwnik atakuje r11; nie broń się (oczywiście ta wskazówka nie dotyczy sytuacji przemocowych!). Kiedy przestanie, przejdź do ofensywy, punktując brak jasności w tym co do ciebie powiedział, a także brak jasno sprecyzowanego celu. Uświadom, że jego działania (np. jeśli ci grozi) będą miały negatywne konsekwencje. Jeśli zaczniesz się bronić, pozwolisz, żeby Agresywny przejął nad tobą kontrolę. Twoim celem jest natomiast uniknięcie ataku i przekierowanie go z powrotem na adwersarza.
5. Nie bądź taki poważny
Agresywnym zdarza się przykrywać swoje destrukcyjne reakcje próbą przekonania cię, że roni tylko żartowalir1;. Użyj własnego poczucia humoru by rozbroić złośliwy, agresywny komentarz, zadać przeciw r11;cios, zapobiec powtórce ataku. W sytuacjach, które nie są rkrytyczner1;, używaj humoru by przełamać lody lub rozjaśnić nastrój.
6. Mów o konsekwencjach
Gdy sytuacja jest poważna, przypomnij agresorowi jakie konsekwencje może ponieść w związku ze swoim zachowaniem. Czasami najprostsze działania są najbardziej skuteczne.
Jakąkolwiek strategię obierzesz, nie pozwól by agresor przejął nad tobą kontrolę.
Manipulator posługuje się zazwyczaj kilkoma sposobami manipulacji:
- Wzajemności (odwzajemnienia, odwdzięczenia, np. spirala prezentów) ;
- Podnoszenie wartości partnera ;
- Konsekwencji ;
- Społecznego dowodu słuszności;
- Sympatii - przyjaźni ;
- Autorytetu (utrata zdolności do samodzielnej oceny sytuacji) ;
- Wzbudzania pozytywnych emocji przy jednoczesnym wyzwalaniu negatywnych uczuć w stosunku do innych ;
- Walki lub podstępu (,,cel uświęca środki" lub ,,wszystkie chwyty dozwolone"
- Hierarchii celów ;
- Udręczony pracownik, partner lub członek rodziny (przeciążony, cierpiący, niedoceniony);
- Fakty dokonane (już się stało);
- Ultimatum (ja albo on);
- Stopniowych i logicznych ustępstw ;
- Efekt audytorium (tendencja do zachowania się takiego jak inni - naśladowania, ulegania innym, chęć bycia akceptowanym ) ;
- Bezosobowych poleceń lub zasłaniania się innymi (to nie ja, to on; to nie ja, lecz oni);
- Drażniących, irytujących, wyprowadzających z równowagi zachowań;
- Niekończącej się dyskusji (musimy to jeszcze dokładnie omówić);
- Wykorzystywanie plotek i niewiedzy drugiej strony (czyżbyś nie wiedział, że).
Freud uznał agresję za jeden z ludzkich popędów. I tak już zostało. Współczesna neurobiologia dowodzi jednak, że instynkt agresji nie istnieje. Agresja jest tylko mechanizmem reaktywnym, odpowiedzią na ból: fizyczny oraz psychiczny związany z wykluczeniem, brakiem akceptacji, upokorzeniem.
Bardzo dobry cytat (łącznie za załączonym linkiem), choć to nie jest żadna ciekawostka tylko oczywista oczywistość.
Dzięki niemu może przynajmniej niektórzy będą mieli chwilę refleksji i zastanowią się skąd się bierze agresja.
Nie dla wszystkich jest oczywiste, że agresja nie jest zaburzeniem, przemocą, złością czy złośliwością tylko naturalną odpowiedzią reaktywną.
Ci, którzy ją potępiają, dyskryminują lub patologizują, sugerując odejście od normy, nie widzą reaktywnych związków przyczynowo skutkowych lub pomijają tą podstawową zależność perfidnie i celowo. Robią to na ogół osoby, które stosują przemoc psychiczną, prowokacje i manipulacje.
Dyletanci nie wiedzą, że w podstawowej swej formie to naturalna odpowiedź reaktywna służąca przede wszystkim OBRONIE swojej jakości życia na przemoc, prowokacje, manipulacje czy złośliwości innych.
To najczęściej prosty ostrzejszy sygnał - nie krzywdź mnie, nie traktuj mnie w ten krzywdzący sposób, nie upokarzaj mnie, nie przekraczaj granic mojej prywatności, nie atakuj mnie.
W odróżnieniu od innych gatunków, osobniki homo sapiens, o nie zaburzonych lub normalnie rozwiniętych procesach myślowych z automatu powinny zadać sobie pytanie o przyczynę OBRONY przed przemocą (fizyczną i psychiczną) lub upokarzaniem, kto tego dokonuje i w jakim celu?
Edytowane przez Yorik dnia 30.08.2018 14:52:48
To Emocje są najlepszym paliwem Życia,
Źle ukierunkowane stają się Bronią Masowego Rażenia
W odróżnieniu od innych gatunków, osobniki homo sapiens, o nie zaburzonych lub normalnie rozwiniętych procesach myślowych z automatu powinny zadać sobie pytanie o przyczynę OBRONY przed przemocą (fizyczną i psychiczną) lub upokarzaniem, kto tego dokonuje i w jakim celu?
Chyba najlepiej tłumaczy to wg mnie mój mentor Jerzy Mellibruda
"Wśród wielu przyczyn ludzkiego cierpienia szczególne miejsce zajmują te, które są związane ze śladami bolesnych doświadczeń w relacji z bliskimi osobami oraz z powodu ważnych strat osobistych. Raniące doświadczanie złego traktowania i przemocy, zdrady i porzucenia lub śmierci kochanej osoby występują w życiu wielu ludzi. Ale bardzo często cierpienie towarzyszy nam nie tylko wtedy, gdy jesteśmy zranieni przez wydarzenia i relacje. Z upływem czasu rzranione miejscar1; przekształcają się w blizny, które towarzyszą nam przez resztę naszego życia. Te psychiczne blizny wpływają na nasze myśli i uczucia, na nasz sposób życia oraz na nasze relacje z sobą i z innymi ludźmi. Cierpienie zakonserwowane wokół śladów raniących doświadczeń z przeszłości może zatruwać i zaburzać nasze życie przez wiele lat, nawet wtedy, gdy staramy się układać osobiste życie w konstruktywny sposób.
[video]https://www.youtube.com/watch?v=MxD1wfiYT9g[/video]
Warto posłuchać z uwagą całości i wszystkich części.
Najważniejsza forma ludzkiej inteligencji jest umiejętność obserwowania bez oceniania
Emocjonalni dyktatorzy to ludzie, których frazą kluczową jest rjar1;. Takie osoby muszą odczuwać, iż dowodzą każdą sytuacją. Gdy tak nie jest, czują ogromną frustrację oraz nietolerancję. Dyktatorzy to osobowości, które nie są dziedziczne. Rozwijają się w oparciu o zasady zpołeczne, przekazywane przez rodzinę i społeczeństwo.
Z uwagi na charakterystykę tego typu osobowości, już z samej definicji wynika, że to są ludzie stabilni i konsekwentni w swojej skłonności do kontrolowania. Osoby autorytarne dążą do pokazywania tego wzorca zachowań wszystkim ludziom znajdującym się pod ich wpływem.
Na przykład, osoba dominująca wśród swoich pracowników prawdopodobnie góruje również nad swoim partnerem oraz dziećmi. To samo odnosi się do osób, których traktujemy jako najsłabszych.
Dyktatorzy są łatwi do rozpoznania, ponieważ zawsze mówią to, co myślą nie szukając właściwych słów. Nie obchodzi ich, jeśli tym samym ranią innych, a usprawiedliwiają siebie wychwalając własną szczerość.
Jednak ta prawdomówność w rzeczywistości jest niczym innym, jak zamaskowaną zwierzchnością. Prawdę mówiąc nie mają zbyt dużo czasu dla innych ludzi. Są bardziej zainteresowani swoimi własnymi wynikami.
Emocjonalni dyktatorzy nie pozwalają jednym osobom surowo karać innych za popełniane przez nich błędy. Jeśli sprawy nie idą zgodnie z ich wolą, postrzegają siebie jako ofiary ataku. Oszukiwanie samych siebie oraz samousprawiedliwienie są głównymi cechami, które kształtują ten typ osobowości.
Dyktatorzy emocjonalne i ich emocje
Dyktatorzy to despoci. Wydają rozkazy i oczekują, iż zostaną wykonane natychmiast. Dla takiej osoby faktem jest, że jej system jest nie tylko najlepszy, ale jedynym ze spójnością wewnętrzną.
Zwykle dyktator ma silną osobowość i jest wielkim kontrolerem wszystkich innych. Jest konkurencyjny w każdym aspekcie.
Dyktatorzy emocjonalni uwielbiają komplementy oraz pogawędki, zwłaszcza jeżeli chodzi o nich czy ich cechy.
Są agresywni i wściekli, gdy czują się urażeni. A także zawsze starają się zastraszyć innych psychologicznie. Rozumieją, iż okazanie swojej potęgi to sposób na otrzymanie kontroli i służy również jako ostrzeżenie.
Z tymi wszystkimi emocjonalnymi rcechamir1; nie jest dziwne, że z czasem zaczyna irytować ludzi na swój sposób, zmuszając ich do czegoś za pomocą krzyku, gniewu oraz arogancji. Dlatego kluczowe znaczenie ma rozwijanie u innych ludzi inteligencji emocjonalnej.
W ten sposób dyktatorzy będą mogli naprawić własne zdolności do odczuwania, zrozumienia, kontrolowania i modyfikacji swoich stanów emocjonalnych i w pełni zrozumieć pozostałych.
Rodzaje emocjonalnych dyktatorów
Wśród wszystkich dyktatorów emocjonalnych możemy wyodrębnić kilka rodzajów. Niektórzy mają na celu zniszczyć poczucie własnej wartości u innych, wzbudzić wątpliwości i ograniczyć, by poczuć własną wyższość.
Inni dyktatorzy używają strachu, by terroryzować i sparaliżować, mając na celu osiągnięcie potęgi.
Istnieją również ci, którzy używają zazdrości, by strategicznie manipulować ludźmi w celu pozbawienia ich różnych zasobów, kryteriów oraz emocjonalnej stabilności. Wymagają ciągłych wytłumaczeń, przyznania się do winy i przeprosin.
Emocjonalni dyktatorzy muszą zawsze przekładać poczucie winy na innych, aby ich frustracja, gniew lub wściekłość miały znaczenie.
Są ludzie, którzy po prostu nie wiedzą jak porozumieć się z innymi. Podejmowanie prób w celu zrozumienia innych lub przymierzenie butów kogoś innego jest dla nich naprawdę bardzo trudnym wyzwaniem.
Emocjonalni dyktatorzy zazwyczaj skupiają się na sobie i swoich potrzebach. Mają bardzo sztywne oczekiwania odnośnie innych. Potrzebują nieelastycznych zasad i norm, które ustępują destruktywnej krytyce.
Identyfikacja takich osób ma duże znaczenie dla naszego emocjonalnego samopoczucia, ponieważ interakcje z nimi mogą spowodować różne problemy socjalne oraz sentymentalne.
Jeśli to są osoby bliskie dla nas, możemy zarekomendować im psychoterapię w celu pokonania frustracji, gniewu i wściekłości, które właśnie powodują takie ich zachowanie.
Post doklejony:
https://pieknoumyslu.com/emocjonalni-dyktatorzy-samopoczucie/